မားရဲ႕ မီးငယ္ေလး
- GL Story
- အပိုင္း ၃၂
- စာေရးသူ ခ်ယ္
ဧကရီအထူးအဆန္းရင္ေတြခုန္ေနသလိုပင္။ စိတ္ထဲမွာလဲတစ္ခုခုကိုဘဲဆံုးရွံုးရေတာ့မလို တစ္ခုခုကိုဘဲပိုင္ဆိုင္ရေတာ့မလို ဝမ္းနည္းဝမ္းသာခံစားခ်က္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနသည္။ ျပည္ပခရီးတစ္ခါမွမထြတ္ဖူးလို႔ဘဲ စိတ္လႈပ္ရွားေနတာျဖစ္မွာပါေလဆိုၿပီး အမႈအမွတ္မဲ့ထားလိုက္သည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ ဧကရီရဲ႕ၿခံဝန္းထဲကေန ေနာက္ဆံုးေပၚအျဖဴေရာင္ၿပိဳင္ကားေလးတစ္စီးထြတ္ေပၚလာၿပီး ေလဆိပ္သြားရာကားလမ္းမႀကီးေပၚမွာ ေျပးလႊားေနသည္။ ကားေလးသည္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔မွန္မွန္ပံုမွန္ေလးအတိုင္းသြားေနၿပီး ဘာအခက္အခဲအတားအဆီမွ မရွိဘဲေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ေနတုန္းမွာပင္ မူမမွန္တဲ့အေျခအေနတစ္ခုကိုစတင္ခံစားလိုက္ရသည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကားသည္လိုတာထက္ပိုၿပီး အရွိန္ျမန္ဆန္လာၿပီး ကားဘရိတ္ကလဲအလုပ္မလုပ္ေတာ့တာေၾကာင့္ ကားေလးသည္လမ္းမထက္မွာယိုင္ထိုးေနသည္။ ကားရႈပ္တဲ့ကားလမ္းမထက္မွာျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အျခားကားေတြမထိခိုက္မိေလေအာင္ေရွာင္ရွားရင္း ကားေမာင္းသူေနရာမွာထိုင္ေနတဲ့ မိန္းကေလးရဲ႕နဖူးထက္မွာေဇာေခြၽးေတြပ်ံလာသည္။ အထိအခိုက္နည္းေအာင္သတိထားၿပီးေမာင္းေနတုန္းမွာ မီးပိြဳင့္ျဖတ္ၿပီးဝင္လာတဲ့ကုန္ကားတစ္စီးက ျဖတ္တိုက္သြားၿပီးေနာက္ မိုးၿခိမ္းသံေလာက္ႀကီးမားတဲ့ျမည္သံႀကီးကဟိန္းထြတ္လာၿပီး ကားေလးသည္ေဘးကိုေခ်ာ္ထြတ္ကာရပ္တန္႔သြားသည္။ ပတ္ဝန္က်င္ကလူေတြသည္လည္း အေရးေပၚကိုဆက္တဲ့သူဆက္ ကယ္ဆယ္ေရးကိုေခၚတဲ့သူေခၚနဲ႔ ခဏသာဆူညံ့သြားသည္။ ကားထဲကမိန္းကေလးကေတာ့ လႈပ္ရွားမႈမရွိဘဲၿငိမ္သတ္ေနသည္။ ကားရဲ႕ေနာက္ခန္းထဲကခရီးေဆာင္အိတ္ေလးကေတာ့ ျပင္းထန္တဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ပြင့္ကာ အဝတ္ေတြတစ္စစီထြတ္က်ေနသည္။ ၿငိမ္သတ္ေနတဲ့မိန္းကေလးက ပတ္ဝန္က်င္တဲ့ဆူညံသံေတြေၾကာင့္ အသိျပန္ဝင္လာၿပီး လည္ပင္ထက္မွာလက္စြပ္ခ်ိတ္ထားတဲ့ဆြဲႀကိဳးေလးက ေနေရာင္ေအာက္မွာလတ္ခနဲလင္းသြားသည္။ ကားရဲ႕ဆီတိုင္ကီမွတစ္စက္စက္ယိုက်ေနတဲ့ ဓာတ္ဆီကိုသတိထားမိသြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္က
" ကားကဓာတ္ဆီေတြယိုေနတယ္ ကားနားကလူေတြေဝးေဝးကိုေျပးေတာ့ ကားကမၾကာခင္ေပါက္ကြဲေတာ့မယ္ ေျပးၾက " မၾကာမွီပါပင္ " ဝုန္း... " ဆိုတဲ့ျမည္သံနဲ႔အတူ ႀကီးမားတဲ့မီးေတာက္ႀကီးတစ္ခုက အေကာင္းစာၿပိဳင္ကားႀကီးတစ္ခုလံုးကိုဝါးၿမိဳသြားေလသည္။ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ မီးသတ္ေတြေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့မီးေတြကိုၿငိမ္းသတ္ၿပီး ကားအတြင္းထဲကမဲနက္ေနတဲ့Dead bodyကို ထုတ္ကာေဆးရံုဆီကိုပို႔ေဆာင္ၾကသည္။
" တီ... တီ... တီ... " CEOထားခဲ့တဲ့စာရင္းေတြကိုလုပ္ေနတုန္းမွာဘဲ ဝတ္ရည္ရဲ႕ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ ဖုန္းကိုထုတ္ယူၿပီး ကိုင္လိုက္သည္။
" ဟယ္လို... "
" ....... "
" မျဖစ္နိုင္တာ CEO!! " ဝတ္ရည္ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႔ ေဆးရံုဆီကိုအေျပးအလႊားထြတ္လာခဲ့သည္။ ေဆးရံုကိုအေမာတေကာေရာက္လာတဲ့ဝတ္ရည္မွာ အေတာ္ကိုပင္ေမာဟိုက္ေနၿပီး အသက္ကိုမနည္းရွဴေနရသည္။ ေဆးေကာင္တာကဆရာဝန္မေလးေခၚလာတဲ့ေနာက္ကိုလိုက္ကာ နႈတ္ကလဲမဟုတ္ပါေစနဲ႔လို႔သာ ဆုေတာင္းေနရသည္။ ေတြ႕လိုက္ရပါၿပီး သံကုတင္ေလးေပၚမွာတင္ထားတဲ့ အမဲေရာင္ေျပာင္းေနတဲ့dead Bodyတစ္ခုကို။ မယံုရဲေသးပါ CEOဧကရီဆိုတာ အတည္မျပဳရေသးခင္အခ်ိန္ထိCEOပါလို႔ ဝတ္ရည္ယံုမည္မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ သူနာျပဳမေလးလာေပးတဲ့ပစၥည္းေတြကိုက ဒီdead bodyက CEOဧကရီပါလို႔ေျပာေနသလိုဘဲ။ မီးငယ္ေလးထြတ္သြားၿပီးတည္းကအၿမဲတမ္းဝတ္ထားတတ္သည့္ လက္စြပ္ခ်ိတ္ထားသည့္ဆြဲႀကိဳးေလးရယ္ မီးစြဲထားလို႔တစ္ပိုင္းတစ္စသာက်န္ေနတဲ့CEOရဲ႕မွတ္ပံုတင္ေလးရယ္က CEOဆိုတာကို သက္ေသျပေနၿပီးဘဲေလ။ မီးစြဲထားတာေၾကာင့္ လက္ေပြရာကိုစစ္လို႔မရေတာ့ေပမယ္ အသားစစစ္ေဆးခ်က္ေတြ မေပါက္ကြဲခင္ကCCTVမွာေပၚလာတဲ့ကားေတြက CEOဆိုတာေသခ်ာေနၿပီးဘဲေလ။ ဝတ္ရည္မ်က္ရည္ေတြတသြင္သြင္စီးက်လာၿပီး CEOရဲ႕ေသဆံုးမႈအေပၚယူႀကံဳးမရျဖစ္ရသည္။ ရုပ္အမွန္ေတာင္ေဖာ္မရေတာ့တဲ့CEOရဲ႕ရုပ္အေလာင္းကိုၾကည့္ကာ
" CEOရယ္ အခုေတာ့ဒီလိုမ်ိဳးထြတ္သြားလိုက္ၿပီးလား CEOရဲ႕မီးငယ္ေလးကိုေတာင္မေစာင့္ေတာ့ဘူးလားလို႔ နွင္းေလးျပန္လာရင္ ဘယ္လိုဖြင့္ေျပာရမလဲCEOရယ္ ကံၾကမၼာႀကီးကရက္စက္လိုက္တာ ရက္စက္လိုက္တာ "
" အျမန္လမ္းမေပၚမွာ ျပင္းထန္တဲ့ယာဥ္တိုက္ေၾကာင့္ ေပါက္ကြဲမႈတစ္ခုျဖစ္ဖြားခဲ့ၿပီး ယာဥ္ေမာင္းသူအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးေသဆံုးခဲ့ပါတယ္ တာဝန္ရွိသူေတြရဲ႕စံုစမ္းခ်က္အရ ေသဆံုးသူကRoyal Groupရဲ႕ CEOမဧကရီျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့.... " TVကိုပိတ္လိုက္တာေၾကာင့္ ဖန္သားျပင္ေပၚမွာ သတင္းေထာက္ရဲ႕အသံကတိကနဲပိတ္က်သြားၿပီး မ်က္နွာထက္မွာအၿပံဳးေတြတြဲခိုေနတဲ့လူတစ္စုကလဲ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္လာတာေၾကာင့္ ဝမ္းသာေက်နပ္ေနၾကသည္။
" ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္လာခဲ့ၿပီးဆိုေတာ့ က်န္တာက အမႈေဆာင္ဒါရိုက္တာႀကီးဦးနန္းမိုးကိစၥျဖစ္လာၿပီးေနာ္ အာ... CEOႀကီးဦးနန္းမိုးလို႔ေခၚရေတာ့မွာေပါ့ "
" ဟား... သူေဌးႀကီးဦးေအာင္ေသာင္းကေတာ့ လူစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္တအားေျပာတတ္တာဘဲ စိတ္ခ်ဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္အပိုင္းကိုေသခ်ာလုပ္မွာမို႔ ဒီကိစၥေတြသာေနာက္ကြယ္မွာသတင္းထြတ္မလာေအာင္ သူေဌးႀကီးကဘဲလုပ္ေပးပါဦးဗ်ာ "
" အဲတာေတာ့စိတ္မပူနဲ႔ဗ်ာ အကုန္လံုးေျခရာလက္ရာမက်န္ေစရေအာင္ ေအာင္မင္းေသခ်ာလုပ္ထားမွာပါ ဟုတ္တယ္မလားေအာင္မင္း "
" ဟုတ္ပါတယ္ဆရာ ေသခ်ာရွင္းထားၿပီးသားမို႔ ဆရာတို႔စိတ္ေအးေအးထားၿပီးေနပါ ဘာေကာလဟာလမွမထြတ္ေစရဘူးဗ်ာ " ေလာဘသားေကာင္ေတြရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကေတာ့ ကံဇာတာတတ္ေနခ်ိန္မို႔လားမသိ ေတာက္ပေနေပမယ့္ ကံၾကမၼာတစ္ပတ္လည္လာတဲ့အခါ အခုလိုေတာက္ပေနနိုင္ဦးမလားဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ခ်င္ပါေသးသည္။
===================
" ဟင္... " TVကေနေၾကျငာေနတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ ဆုေရာ ႏြယ္ပါတစ္ေယာက္မ်က္နွာတစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ မ်က္နွာမွာလဲျပိဳေတာ့မယ္မိုးလို ဝမ္းနည္းေၾကကြဲရိပ္ေတြကို အထင္အရွားျမင္ေတြ႕ရသည္။
" မ... မဟုတ္ဘူးမလားဆု အန္တီဧေလ အန္တီဧမရွိေတာ့ဘူးတဲ့ဆုရယ္ အီး... ဟီး... ဟီး... " ေလယာဥ္ေပၚမွာ ခ်ံဳးပြဲခ်ငိုေႂကြးေနတဲ့ခ်စ္ရသူေလးကို ဆုျမတ္နွစ္သိပ္ေနရသည္။ အထူးအဆန္းသဖြယ္ ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတဲ့ေလယာဥ္ေပၚကခရီးသည္ေတြကို လစ္လ်ဴရႈထားလိုက္သည္။
" ႏြယ္တို႔ေတြ ျပန္ၾကရေအာင္ေနာ္ဆု ကိုရီးယားကိုလဲဆက္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး အန္တီဧရဲ႕ေနာက္ဆံုးခရီးမွာ ဘယ္သူနွမရွိဘူး အန္တီဧအထီးက်န္ေနရွာမွာ ႏြယ္တို႔ေတြလိုက္ပို႔ေပးၾကမယ္ေလေနာ္ ဆု " ႏြယ့္ရဲ႕ပါးျပင္ေပၚကမ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေလးကို လက္ဖဝါးနဲ႔ဖယ္ထုတ္လိုက္ရင္း
" ဟုတ္ပါၿပီးႏြယ့္သေဘာေနာ္ အခုကေလယာဥ္ေပၚမွာဆိုေတာ့ ျပန္လွည့္ဖို႔အဆင္မေျပေသးတာေၾကာင့္ ဆုတို႔ေတြကိုရီးယားအရင္သြားၿပီးေတာ့မွ ဟိုေရာက္မွအနီးဆံုးေလယာဥ္နဲ႔ျပန္လာၾကမယ္ေလေနာ္ႏြယ္ "
" အင္း အဲလိုလုပ္ၾကမယ္ေနာ္ဆု ႏြယ္တို႔ေတြ ႏွင္းျပန္လာရင္ဘယ္လိုေျပာရမလားဆုရယ္ အဲတာႏြယ့္အျပစ္ေတြပါ ႏြယ့္အျပစ္ေတြ ႏွင္းကေတာ့ႏြယ့္ကိုအရမ္းမုန္းေနေတာ့မွာဘဲ " ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအျပစ္ေတြတင္ေနတဲ့ႏြယ့္ကို ဆုျမတ္ရင္ခြင္ထဲသိမ္းႀကံဳးဖတ္ကာ လံုၿခံဳေႏြးေထြးမႈအၾကည့္အဝေပးၿပီး ငိုေစသည္။ ဆုျမတ္အေနနဲ႔ကေတာ့ ေျပာစရာစကားေတြေပ်ာက္ဆံုးကာ သက္ျပင္းမႀကီးခ်ေနရံုအျပင္မတတ္နိုင္ခဲ့ပါ။ ေစာေလးျပန္လာရင္ ဆုျမတ္ကိုယ္တိုင္လဲဘယ္လိုေျပာျပရမလဲဆိုတာ တကယ္ကိုမသိေတာ့ပါ။ အလာေကာင္းေပမယ့္အခါေနွာင္းသြားၿပီးလို႔ဘဲဆိုရေတာ့မလား ေစာေလးရယ္။
အန္တီဧေသသြားၿပီးဆိုတာသတင္းကို ျမင္ေနရေပမယ့္လည္း အာကာအခုထိမယံုနိုင္ေသးပါ။ အန္တီဧဆိုတာ သူတို႔အတြက္ မိဘနဲ႔မျခားတဲ့မိသားစုဝင္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ မိဘရဲ႕အရိပ္ေအာက္မွာရွိေနတာထက္ အန္တီဧရဲ႕အရိပ္ေအာက္မွာရွိေနတဲ့အခ်ိန္က ပိုမ်ားတယ္မဟုတ္ပါလား။ အာကာ့ကိုအၿမဲအရိပ္လိုၾကည့္ေနတတ္တဲ့ကိုကိုသည္ ယခုလဲဝမ္းနည္းရိပ္သန္းေနတဲ့အာကာ့ရဲ႕မ်က္နွာကိုေတြ႕ေတာ့ ျပာျပာသလဲျဖစ္ကာ လက္ဖဝါးေႏြးေႏြးေလးကိုအာကာ့ရဲ႕ပါးျပင္ေပၚကပ္ကာ
" ညီဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုကို႔ကိုေျပာေလ ညီကိုဝမ္းနည္းေအာင္ ဘယ္အရာကမ်ားလုပ္ေနတာလဲ ကိုကိုသြားသတ္မယ္ " ပါးျပင္မွာကပ္ထားတဲ့ ကိုကိုရဲ႕လက္ဖဝါးဆီမွအေႏြးဓာတ္ေလးသည္ အာကာနွလံုးအိမ္ထဲစီးဝင္လာၿပီး အေခ်ာ့ခံရတဲ့ကေလးကပိုငိုတတ္တယ္ဆိုတဲ့အတိုင္း ကိုကိုရင္ခြင္ထဲဝင္ကာ အားရေအာင္ငိုရွိုက္ပစ္လိုက္သည္။ ရင္ခြင္ထဲဝင္ကာ ရင္ဘက္တစ္ျခမ္း႐ြဲစိုေအာင္ငိုေနတဲ့ေကာင္ငယ္ေလးရဲ႕ေခါင္းလံုးလံုးေလးကိုဖိနမ္းၿပီး ငိုလို႔ဝတဲ့ထိနွစ္သိပ္ေပးလိုက္သည္။ ငိုလို႔ဝသြားတဲ့ေကာင္ကေလးက ရင္ခြင္ထဲကေနထြတ္ၿပီး ရွိုက္ငိုထားလို႔ေဖာင္းအစ္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔အားကိုးတႀကီးေငးၾကည့္ကာ
" ကိုကို အန္တီဧဆံုးၿပီးတဲ့ ညီတို႔ဘဝကိုမိဘေတြထက္ေႏြးေထြးလံုၿခံဳမႈေပးခဲ့တဲ့ အန္တီဧမရွိေတာ့ဘူးတဲ့ကိုကိုရယ္ " ကြၽန္ေတာ္အေၾကာင္းအကုန္သိတဲ့ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ္ေျပာျပတဲ့အမ်ိဳးသမီးကဘယ္သူလဲဆိုတာလဲ ကိုကိုသိပါသည္။
" ဟုတ္ပါၿပီးညီရယ္ မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ညီ့မ်က္ရည္ေတြကိုျမင္ရတာ ကိုကိုရင္နာလို႔ပါ အခုညီဘယ္လိုျဖစ္ခ်င္လဲေျပာ ကိုကိုျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးမယ္ "
" ညီတို႔ေတြ အန္တီဧကိုသြားေတြ႕ရေအာင္ေနာ္ ညီ့သူငယ္ခ်င္းမေလးမရွိေပမယ့္လည္း ေစာေလးကိုယ္စားအန္တီဧကို သြားနႈတ္ဆတ္ၾကတာေပါ့ကိုကိုေနာ္ "
" ဟုတ္ၿပီး ညီသေဘာအတိုင္းဘဲ ကိုကိုတို႔ေတြကိုရီးယားေလဆိပ္ဆင္းရင္ အေစာဆံုးေလယာဥ္နဲ႔ျမန္မာျပည္ျပန္ၾကမယ္ေနာ္ အခုေတာ့မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္ညီ အခုေတာ့ကိုကို႔ပုခံုးေပၚမွာတေရးေလာက္အိပ္လိုက္ေနာ္ ေရာက္ရင္ကိုကိုနွိုးမယ္ " ကိုကိုစကားကိုနာခံစြာျဖင့္ ကိုကိုပုခံုးထက္မွာေခါင္းမွီတင္ၿပီးမ်က္လံုးေတြစံုမွိတ္ထားလိုက္သည္။
" ဟန္ယြမ္း ေန႔လည္ေလာက္ဆို နွင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြေရာက္မယ္ေနာ္ သူတို႔ေနဖို႔အတြက္ကိုအစစအရာရာေသခ်ာစီစဥ္ေပးလိုက္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ဒီညကို ဟိုတယ္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုမွာ ဘြတ္ကင္ယူထားလိုက္ေနာ္ ဒီေန႔ညေတာ့ မားနဲ႔ေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပါေတြ႕ရေတာ့မယ္ ဟီး... " ဒီကိုေရာက္လာၿပီးတည္းက အၿပံဳးအရယ္သိပ္မရွိ ခပ္တင္းတင္းမ်က္နွာထားနဲ႔သာ အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔မလိုက္ဖက္တဲ့အလုပ္ေတြကို မညည္းမညဴလုပ္တတ္တဲ့ဥကၠဌႀကီးက အခုေတာ့မေတြ႕တာၾကာတဲ့ခ်စ္ရသူနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတြ႕ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ မ်က္နွာကအရယ္အၿပံဳးေတြကလက္ဆက္ၿပီးေတာက္ပေနသည္။ သို႔ေသာ္ထိုအရာေတြကခနသာ ယခုတြင္ေတာ့ ၿပိဳေတာ့မယ့္မိုးလိုအုံ႔မွိုင္းေနၿပီး မ်က္ဝန္းကအရည္လဲ့ကာ
" ဟန္ယြမ္း အခုခ်ိန္ေလာက္ဆိုမားကိုသြားေခၚတဲ့ private jetက ေရာက္သင့္တဲ့အခ်ိန္ကိုမလား ဒီသတင္းကေကာဘာအဓိပၸါယ္လည္း သြားေခၚတဲ့private jetေမာင္းသူကိုခုခ်က္ခ်င္ဆက္သြယ္ " ဟန္ယြမ္းသည္ မမေလးမြန္ေစာျပသည့္သတင္းကိုၾကည့္ၿပီးတာနဲ႔ ေလယာဥ္ေမာင္းသူကိုဆက္သြယ္ေသာ္လည္း ဆက္သြယ္မႈျပတ္ေတာင္းေနပါသည္ဆိုတာနဲ႔ဘဲတိုးသည္။ ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႔ မမေလးကိုလွည့္ေတာ့ တစ္စံုတစ္ရာကိုေမ်ွာ္လင့္ေနတဲ့အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ဟန္ယြမ္းေျပာလာမည့္စကားကို ေစာင့္ေနရွာသည္။ ဟန္ယြမ္း ေခါင္းခါကာ
" တစ္ဖက္က ေလယာဥ္ေမာင္းသူနဲ႔အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္သြားပါတယ္မမေလး " မမေလးမြန္ေစာသည္ ဟန္ယြမ္းရဲ႕စကားေၾကာင့္ မ်က္နွာပ်က္ယြင္းသြားေပမယ္ အပူသည္ရုပ္ကိုဟန္လုပ္ကာ မာန္ကိုတင္းၿပီး
" အင္း... ယာဥ္ေမာင္းနဲ႔အဆက္အသြယ္ရတဲ့ ေခၚေန အေၾကာင္းထူးရင္အသိေပး "
" ဟုတ္ကဲ့ပါမမေလး မမေလးငိုခ်င္ရင္ စိတ္လႊတ္... "
" ဘာကိုစိတ္လႊတ္ခ်ရမွာလဲ ဘာေၾကာင့္ငိုရမွာလဲ မားက နွင္းကိုေစာင့္ေနမယ္ေျပာထားၿပီးသား နွင္းနားခ်င္ၿပီးထြတ္သြားေတာ့ နွင္းသူငယ္ခ်င္းေတြေရာက္လာရင္ ေသခ်ာဂရုစိုက္ပါ မားရဲ႕သတင္းအတိအက်မသိရေသးဘဲ နွင္းကိုဘာမွလာမေျပာနဲ႔ ဟန္ယြမ္း "
" ဟန္ယြမ္းေတာင္းပန္ပါတယ္မမေလး မမေလးသူငယ္ခ်င္းေတြလာရင္ ေသခ်ာဂရုစိုက္ေပးပါမယ္ ေလယာဥ္မွဴးနဲ႔အဆက္အသြယ္ရရင္လာေျပာပါမယ္မမေလး "
" ေကာင္းၿပီးသြားေတာ့ "
=====================
ေလယာဥ္သည္ ကိုရီးယားေလဆိပ္ကိုဆင္းသတ္တာနဲ႔ ႏြယ္တို႔ကိုဘယ္သူလာႀကိဳလဲဆိုတာကိုိစိတ္မဝင္စားနိုင္ ဘယ္သူကေတြ႕ခ်င္လို႔ဖိတ္ေခၚတယ္ဆိုတာကို ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘဲ လက္မွတ္ျဖတ္တဲ့ရံုကိုသာသြားၿပီး ျမန္မာျပည္ျပန္မည့္အေစာဆံုးေလယာဥ္လက္မွတ္ကိုျဖတ္ရန္သာ အားသန္ေနသည္။ လက္မွတ္ျဖတ္တဲ့ရံုကိုေတြ႕တာနဲ႔ ဆုျမတ္ကဦးေဆာင္ကာ
" အနီးဆံုးအခ်ိန္ထဲက ျမန္မာျပည္ေလယာဥ္လက္မွတ္ နွစ္ေစာင္ေပးပါ "
" အနီးဆံုးခ်ိန္ထြတ္မယ့္ ျမန္မာျပည္ေလယာဥ္လက္မွတ္နွစ္ေစာင္ေပးပါ " တစ္ၿပိဳင္တည္းထြတ္လာတဲ့အသံနွစ္သံေၾကာင့္ လက္မွတ္ျဖတ္တဲ့ေကာင္မေလးက သူတို႔ကိုအထူးအဆန္းလိုေမာ့ၾကည့္လာသည္။ ဆုျမတ္သည္လည္း ထိုရင္းနွီးတဲ့အသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္ရာ တစ္ဖက္ကဆုျမတ္ကိုလွည႔္ၾကည့္တဲ့အခိုက္နဲ႔ဆံုသြားၿပီး
" အမ္! အာကာ "
" ဟမ္! ဆုျမတ္ ႏြယ္ "
" ဒီကအစ္ကိုနဲ႔အစ္မတို႔နွစ္ေယာက္ " နွစ္ေယာက္စလံုးအံၾသမွင္တတ္ေနတုန္းမွာဘဲ လက္မွတ္ျဖတ္တဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕အသံေၾကာင့္ သူ႔တို႔အၾကည့္ေတြသည္ ထိုေကာင္မေလးဆီေရာက္သြားၾကသည္။
" ဟုတ္ကဲ့ေျပာပါ " သူတို႔ဆီကတံု႔ျပန္သံကိုရမွ ထိုေကာင္မေလးကစကားကိုဆက္ေျပာသည္။
" ျမန္မာျပည္ျပန္မယ့္အေစာဆံုးေလယာဥ္အခ်ိန္က ဒီညပါ ဒါေပမယ္ ဒီညထြတ္မယ့္ေလယာဥ္လက္မွတ္က ခံုျပည့္သြားၿပီးမို႔ မနက္ျဖန္မနက္အေစာပိုင္းထြတ္မယ့္ေလယာဥ္လက္မွတ္ဘဲရေတာ့မယ္ရွင့္ "
" အာ... "
" ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ "
" ဟုတ္ပါၿပီး အဲတာဆိုကြၽန္ေတာ္တို႔မယူေတာ့ဘူးေနာ္ "
" ...... "
" ကိုကို! " နွစ္ေယာက္စလံုးေတြေဝေနတုန္းမွာဘဲ ကိုကိုက မယူေတာ့ဘူးဟုျငင္းလိုက္တာေၾကာင့္ နွစ္ေယာက္လံုးဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ္လက္ကိုဆြဲကာလူရွင္းတဲ့တစ္ေနရာဆီေခၚလာခဲ့သည္။ ဆုျမတ္နဲ႔ႏြယ္လဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနာက္ကေန ေယာင္လည္လည္နွင့္လိုက္ပါလာသည္။
" ကိုကိုရွင္းျပမယ္အရင္နားေထာင္ ဒီကညီမတို႔နွစ္ေယာက္က ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ကိုရီးယားကိုေရာက္လာတာလဲ အရင္ရွင္းျပေပးနိုင္မလား "
" အင္း ညီမတို႔က... " ဆုျမတ္တို႔ဆီဖိတ္စာတစ္ေဆာင္နဲ႔လက္မွတ္နွစ္ေစာင္ေရာက္လာပံုအေၾကာင္းကိုအစအဆံုးရွင္းျပၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အာကာဆီမွ
" ငါတို႔ဆီလဲ အဲလိုေရာက္လာတာေၾကာင့္ငါတို႔နွစ္ေယာက္အခုလိုကိုရီးယားေရာက္ေနတာ နင္တို႔ျမန္မာျပည္ကိုခ်က္ျခင္ျပန္ဖို႔ဆိုတာ အန္တီဧ... " ေျပာရင္းနဲ႔မ်က္နွာေလးေအာက္ငံုက်သြားတာေၾကာင့္ ကိုကိုကအာကာ့လက္ဖဝါးေလးကိုခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားေပူရွာသည္။
" အဲတာေၾကာင့္ ကိုကိုေျပာခ်င္တာက ေလယာဥ္လဲမနက္ျဖန္မနက္မွရမယ့္တူတူ ကိုကိုတို႔ကိုဖိတ္ေခၚတဲ့သူကိုသြားမေတြ႕သင့္ဘူးလား ညီတို႔သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္လံုးတစ္ေနရာတည္းကိုေရာက္ေနတာက ေသြးရိုးသားရိုးမဟုတ္ေလာက္ဘူး ကိုကိုခန္႔မွန္းရသေလာက္ဆို ကိုကိုတို႔ကိုေခၚတဲ့သူက "
" ေစာေလး! "
" နွင္း! "
" ဟုတ္တယ္ညီ တကယ္လို႔သူျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ေရာ ကိုကိုကေတာ့ေတြ႕သင့္တယ္လို႔ထင္တယ္ "
" ေကာင္းၿပီးေလကိုကို ဆုျမတ္ငါတို႔ေတြ ေစာေလးကိုသြားေတြ႕ရေအာင္ "
" အင္း... သြားေတြ႕ၾကတာေပါ့အာကာ " ဖိတ္ေခၚတဲ့သူကဘယ္သူမွန္းမသိေပမယ့္ သူတို႔စိတ္ထဲမွာေတာ့သူတို႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းမေလးဘဲျဖစ္မယ္ဆိုတာ တစ္ထစ္ခ်ယံုၾကည္ေနမိသည္။ ေလဆိပ္မွာသူတို႔ေလးေယာက္ရဲ႕နာမည္ဘုတ္ျပားကိုင္ၿပီးေစာင့္ႀကိဳေနတဲ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က သူတို႔တည္းရမယ့္ဟိုတယ္ဆီကိုပို႔ေပးၿပီး ညက်ရင္သူတို႔ကုမၼဏီဥကၠဌႀကီးနဲ႔အတူတူညစာစားဖို႔ လာေခၚေပးပါမယ္ဟုမွာကာျပန္ထြတ္သြားသည္။ သူတို႔သံုးေယာက္လံုးလည္း တစ္ဖတ္မွာသူ႔တို႔သူငယ္ခ်င္းမေလးကိုျပန္ေတြ႕ရေတာ့မွာမို႔ဝမ္းသာေနသလို ေနာက္တစ္ဖက္မွာလဲဒီေတြ႕ဆံုပြဲမွာအန္တီဧပါမလာနိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာေတြးမိၿပီး ဝမ္းနည္းေနၾကသည္။
Royal Groupအစည္းအေဝးခန္းတြင္ CEOဧကရီရဲ႕မ်က္နွာသည္ ေဒါသေၾကာင့္နီရဲေနၿပီး က်န္တဲ့ရွယ္ယာဝင္ေတြသည္လည္း ကိစၥတစ္ခုကိုအႀကိတ္အနယ္ေဆြးေႏြးေနၾကသည္။
" အရင္CEOဧကရီကဆံုးပါးသြားခဲ့ၿပီးျဖစ္တာေၾကာင့္ လက္ရွိကုမၼဏီရဲ႕CEOေနရာနဲ႔အသင့္ေတာ္ဆံုးက ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ဘဲရွိေတာ့တာမလား "
" ကြၽန္မကန္႔ကြက္တယ္ "
" တယ္ ကုမၼဏီရဲ႕အတြင္းေရးမွဴးအဆင့္ေလာက္ဘဲရွိတဲ့မိန္းမက ေလလာက်ယ္ေနတာလား CEOခရီးမသြားခင္တည္းက အမႈေဆာင္ဒါရိုက္တာဦးနန္းမိုးကို ယာယီCEOခန္႔သြားတာေနာ္ လက္ရွိCEOမရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္ CEOအျဖစ္သင့္ဆံုးကဘယ္သူလဲဆိုတာ မေတြးတတ္ေတာ့တာလား "
" အဲတာဟုတ္တယ္... "
" ဟုတ္တယ္ CEOေနရာကဦးနန္းမိုးဘဲျဖစ္သင့္တယ္ အရင္CEOကိုယ္တိုင္ခန္႔သြားတာေလ " အျခားရွယ္ယာရွင္ေတြကလဲ ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္ျဖစ္လက္ခံေနၾကေတာ့ ဝတ္ရည္အေနနဲ႔ဘာမွေျပာခြင့္မရွိေတာ့ေပ။ ရွယ္ယာရွင္အားလံုးက ေထာက္ခံေနၾကတာေၾကာင့္ အမႈေဆာင္ဒါရိုက္တာဦးနန္းမိုးနဲ႔ဌာနမႈနန္းစႏၵာတို႔မ်က္နွာေတြကၿပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည္မွာအသိအသာ။
" အဲတာဆို အားလံုးသေဘာတူတယ္ဆိုရင္ CEOေနရာကို ကြၽန္ေတာ္ဘဲဆက္ၿပီးတာဝန္ယူလိုက္မယ္ေနာ္ ရွယ္ယာရွင္လူႀကီးမင္းေတြအားလံုးစိတ္ခ်ပါဗ်ာ အရင္ကထက္ပိုၿပီးကုမၼဏီကိုတိုးတတ္ေအာင္ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားပါမယ္ " ရွယ္ယာရွင္ေတြကိုမိန္႔ခြန္းေျပာေနတဲ့သူမရဲ႕အေဖျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီး နန္းစႏၵာဂုဏ္ယူေနရသည္။ သူမလိုခ်င္တဲ့ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကိုလဲ သူမေလ်ွာက္လွမ္းနိုင္ၿပီးျဖစ္တာေၾကာင့္ သူမရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈသည္လည္း အတိုင္းအဆမရွိေတာ့ေပ။
====================
သာသာေျပးေနပါၿပီးေနာ္ ေခ်ာင္းေတာ့မရိုက္ၾကနဲ႔ေနာ္ သာသာအစတည္းကဒီလိုမ်ိဳးေရးမယ္ဆိုၿပီး ဇာတ္အိမ္ခ်ထားၿပီးတာမို႔ သာသာကိုနားလည္ေပးၾကပါေနာ္။ သာသာရဲ႕စာဖတ္သူေလးေတြ HEလို႔ထင္လား SEလို႔ထင္လားေျပာသြားၾကပါဦး။ မနက္ျဖန္(သို႔) တဘက္ခါက်ရင္ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းေလးေရးေပးပါမယ္ေနာ္
-----------------------------------------------------------
မားရဲ့ မီးငယ်လေး
- GL Story
- အပိုင်း ၃၂
- စာရေးသူ ချယ်
ဧကရီအထူးအဆန်းရင်တွေခုန်နေသလိုပင်။ စိတ်ထဲမှာလဲတစ်ခုခုကိုဘဲဆုံးရှုံးရတော့မလို တစ်ခုခုကိုဘဲပိုင်ဆိုင်ရတော့မလို ဝမ်းနည်းဝမ်းသာခံစားချက်မျိုးကြီးဖြစ်နေသည်။ ပြည်ပခရီးတစ်ခါမှမထွတ်ဖူးလို့ဘဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေတာဖြစ်မှာပါလေဆိုပြီး အမှုအမှတ်မဲ့ထားလိုက်သည်။ သိပ်မကြာခင်မှာပင် ဧကရီရဲ့ခြံဝန်းထဲကနေ နောက်ဆုံးပေါ်အဖြူရောင်ပြိုင်ကားလေးတစ်စီးထွတ်ပေါ်လာပြီး လေဆိပ်သွားရာကားလမ်းမကြီးပေါ်မှာ ပြေးလွှားနေသည်။ ကားလေးသည်ဖြည်းဖြည်းနဲ့မှန်မှန်ပုံမှန်လေးအတိုင်းသွားနေပြီး ဘာအခက်အခဲအတားအဆီမှ မရှိဘဲအေးအေးချမ်းချမ်းဖြစ်နေတုန်းမှာပင် မူမမှန်တဲ့အခြေအနေတစ်ခုကိုစတင်ခံစားလိုက်ရသည်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကားသည်လိုတာထက်ပိုပြီး အရှိန်မြန်ဆန်လာပြီး ကားဘရိတ်ကလဲအလုပ်မလုပ်တော့တာကြောင့် ကားလေးသည်လမ်းမထက်မှာယိုင်ထိုးနေသည်။ ကားရှုပ်တဲ့ကားလမ်းမထက်မှာဖြစ်နေတာကြောင့် အခြားကားတွေမထိခိုက်မိလေအောင်ရှောင်ရှားရင်း ကားမောင်းသူနေရာမှာထိုင်နေတဲ့ မိန်းကလေးရဲ့နဖူးထက်မှာဇောချွေးတွေပျံလာသည်။ အထိအခိုက်နည်းအောင်သတိထားပြီးမောင်းနေတုန်းမှာ မီးပွိုင့်ဖြတ်ပြီးဝင်လာတဲ့ကုန်ကားတစ်စီးက ဖြတ်တိုက်သွားပြီးနောက် မိုးခြိမ်းသံလောက်ကြီးမားတဲ့မြည်သံကြီးကဟိန်းထွတ်လာပြီး ကားလေးသည်ဘေးကိုချော်ထွတ်ကာရပ်တန့်သွားသည်။ ပတ်ဝန်ကျင်ကလူတွေသည်လည်း အရေးပေါ်ကိုဆက်တဲ့သူဆက် ကယ်ဆယ်ရေးကိုခေါ်တဲ့သူခေါ်နဲ့ ခဏသာဆူညံ့သွားသည်။ ကားထဲကမိန်းကလေးကတော့ လှုပ်ရှားမှုမရှိဘဲငြိမ်သတ်နေသည်။ ကားရဲ့နောက်ခန်းထဲကခရီးဆောင်အိတ်လေးကတော့ ပြင်းထန်တဲ့အရှိန်ကြောင့်ပွင့်ကာ အဝတ်တွေတစ်စစီထွတ်ကျနေသည်။ ငြိမ်သတ်နေတဲ့မိန်းကလေးက ပတ်ဝန်ကျင်တဲ့ဆူညံသံတွေကြောင့် အသိပြန်ဝင်လာပြီး လည်ပင်ထက်မှာလက်စွပ်ချိတ်ထားတဲ့ဆွဲကြိုးလေးက နေရောင်အောက်မှာလတ်ခနဲလင်းသွားသည်။ ကားရဲ့ဆီတိုင်ကီမှတစ်စက်စက်ယိုကျနေတဲ့ ဓာတ်ဆီကိုသတိထားမိသွားတဲ့ လူတစ်ယောက်က
" ကားကဓာတ်ဆီတွေယိုနေတယ် ကားနားကလူတွေဝေးဝေးကိုပြေးတော့ ကားကမကြာခင်ပေါက်ကွဲတော့မယ် ပြေးကြ " မကြာမှီပါပင် " ဝုန်း... " ဆိုတဲ့မြည်သံနဲ့အတူ ကြီးမားတဲ့မီးတောက်ကြီးတစ်ခုက အကောင်းစာပြိုင်ကားကြီးတစ်ခုလုံးကိုဝါးမြိုသွားလေသည်။ ကယ်ဆယ်ရေးတွေ မီးသတ်တွေရောက်လာတဲ့အချိန် တောက်လောင်နေတဲ့မီးတွေကိုငြိမ်းသတ်ပြီး ကားအတွင်းထဲကမဲနက်နေတဲ့Dead bodyကို ထုတ်ကာဆေးရုံဆီကိုပို့ဆောင်ကြသည်။
" တီ... တီ... တီ... " CEOထားခဲ့တဲ့စာရင်းတွေကိုလုပ်နေတုန်းမှာဘဲ ဝတ်ရည်ရဲ့ဖုန်းမြည်သံကြောင့် ဖုန်းကိုထုတ်ယူပြီး ကိုင်လိုက်သည်။
" ဟယ်လို... "
" ....... "
" မဖြစ်နိုင်တာ CEO!! " ဝတ်ရည်ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ ဆေးရုံဆီကိုအပြေးအလွှားထွတ်လာခဲ့သည်။ ဆေးရုံကိုအမောတကောရောက်လာတဲ့ဝတ်ရည်မှာ အတော်ကိုပင်မောဟိုက်နေပြီး အသက်ကိုမနည်းရှူနေရသည်။ ဆေးကောင်တာကဆရာဝန်မလေးခေါ်လာတဲ့နောက်ကိုလိုက်ကာ နှုတ်ကလဲမဟုတ်ပါစေနဲ့လို့သာ ဆုတောင်းနေရသည်။ တွေ့လိုက်ရပါပြီး သံကုတင်လေးပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ အမဲရောင်ပြောင်းနေတဲ့dead Bodyတစ်ခုကို။ မယုံရဲသေးပါ CEOဧကရီဆိုတာ အတည်မပြုရသေးခင်အချိန်ထိCEOပါလို့ ဝတ်ရည်ယုံမည်မဟုတ်ပါ။ သို့သော် သူနာပြုမလေးလာပေးတဲ့ပစ္စည်းတွေကိုက ဒီdead bodyက CEOဧကရီပါလို့ပြောနေသလိုဘဲ။ မီးငယ်လေးထွတ်သွားပြီးတည်းကအမြဲတမ်းဝတ်ထားတတ်သည့် လက်စွပ်ချိတ်ထားသည့်ဆွဲကြိုးလေးရယ် မီးစွဲထားလို့တစ်ပိုင်းတစ်စသာကျန်နေတဲ့CEOရဲ့မှတ်ပုံတင်လေးရယ်က CEOဆိုတာကို သက်သေပြနေပြီးဘဲလေ။ မီးစွဲထားတာကြောင့် လက်ပွေရာကိုစစ်လို့မရတော့ပေမယ် အသားစစစ်ဆေးချက်တွေ မပေါက်ကွဲခင်ကCCTVမှာပေါ်လာတဲ့ကားတွေက CEOဆိုတာသေချာနေပြီးဘဲလေ။ ဝတ်ရည်မျက်ရည်တွေတသွင်သွင်စီးကျလာပြီး CEOရဲ့သေဆုံးမှုအပေါ်ယူကြုံးမရဖြစ်ရသည်။ ရုပ်အမှန်တောင်ဖော်မရတော့တဲ့CEOရဲ့ရုပ်အလောင်းကိုကြည့်ကာ
" CEOရယ် အခုတော့ဒီလိုမျိုးထွတ်သွားလိုက်ပြီးလား CEOရဲ့မီးငယ်လေးကိုတောင်မစောင့်တော့ဘူးလားလို့ နှင်းလေးပြန်လာရင် ဘယ်လိုဖွင့်ပြောရမလဲCEOရယ် ကံကြမ္မာကြီးကရက်စက်လိုက်တာ ရက်စက်လိုက်တာ "
" အမြန်လမ်းမပေါ်မှာ ပြင်းထန်တဲ့ယာဉ်တိုက်ကြောင့် ပေါက်ကွဲမှုတစ်ခုဖြစ်ဖွားခဲ့ပြီး ယာဉ်မောင်းသူအမျိုးသမီးတစ်ဦးသေဆုံးခဲ့ပါတယ် တာဝန်ရှိသူတွေရဲ့စုံစမ်းချက်အရ သေဆုံးသူကRoyal Groupရဲ့ CEOမဧကရီဖြစ်ကြောင်းသိရပါတယ် ဆက်လက်ပြီးတော့.... " TVကိုပိတ်လိုက်တာကြောင့် ဖန်သားပြင်ပေါ်မှာ သတင်းထောက်ရဲ့အသံကတိကနဲပိတ်ကျသွားပြီး မျက်နှာထက်မှာအပြုံးတွေတွဲခိုနေတဲ့လူတစ်စုကလဲ သူတို့လိုချင်တဲ့အတိုင်းဖြစ်လာတာကြောင့် ဝမ်းသာကျေနပ်နေကြသည်။
" ဖြစ်ချင်တဲ့အတိုင်းဖြစ်လာခဲ့ပြီးဆိုတော့ ကျန်တာက အမှုဆောင်ဒါရိုက်တာကြီးဦးနန်းမိုးကိစ္စဖြစ်လာပြီးနော် အာ... CEOကြီးဦးနန်းမိုးလို့ခေါ်ရတော့မှာပေါ့ "
" ဟား... သူဌေးကြီးဦးအောင်သောင်းကတော့ လူစိတ်ချမ်းသာအောင်တအားပြောတတ်တာဘဲ စိတ်ချဗျာ ကျွန်တော်အပိုင်းကိုသေချာလုပ်မှာမို့ ဒီကိစ္စတွေသာနောက်ကွယ်မှာသတင်းထွတ်မလာအောင် သူဌေးကြီးကဘဲလုပ်ပေးပါဦးဗျာ "
" အဲတာတော့စိတ်မပူနဲ့ဗျာ အကုန်လုံးခြေရာလက်ရာမကျန်စေရအောင် အောင်မင်းသေချာလုပ်ထားမှာပါ ဟုတ်တယ်မလားအောင်မင်း "
" ဟုတ်ပါတယ်ဆရာ သေချာရှင်းထားပြီးသားမို့ ဆရာတို့စိတ်အေးအေးထားပြီးနေပါ ဘာကောလဟာလမှမထွတ်စေရဘူးဗျာ " လောဘသားကောင်တွေရဲ့မျက်ဝန်းတွေကတော့ ကံဇာတာတတ်နေချိန်မို့လားမသိ တောက်ပနေပေမယ့် ကံကြမ္မာတစ်ပတ်လည်လာတဲ့အခါ အခုလိုတောက်ပနေနိုင်ဦးမလားဆိုတာ စောင့်ကြည့်ချင်ပါသေးသည်။
===================
" ဟင်... " TVကနေကြေငြာနေတဲ့ သတင်းကြောင့် ဆုရော နွယ်ပါတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်မိသည်။ မျက်နှာမှာလဲပြိုတော့မယ်မိုးလို ဝမ်းနည်းကြေကွဲရိပ်တွေကို အထင်အရှားမြင်တွေ့ရသည်။
" မ... မဟုတ်ဘူးမလားဆု အန်တီဧလေ အန်တီဧမရှိတော့ဘူးတဲ့ဆုရယ် အီး... ဟီး... ဟီး... " လေယာဉ်ပေါ်မှာ ချုံးပွဲချငိုကြွေးနေတဲ့ချစ်ရသူလေးကို ဆုမြတ်နှစ်သိပ်နေရသည်။ အထူးအဆန်းသဖွယ် ဝိုင်းကြည့်နေကြတဲ့လေယာဉ်ပေါ်ကခရီးသည်တွေကို လစ်လျူရှုထားလိုက်သည်။
" နွယ်တို့တွေ ပြန်ကြရအောင်နော်ဆု ကိုရီးယားကိုလဲဆက်မသွားချင်တော့ဘူး အန်တီဧရဲ့နောက်ဆုံးခရီးမှာ ဘယ်သူနှမရှိဘူး အန်တီဧအထီးကျန်နေရှာမှာ နွယ်တို့တွေလိုက်ပို့ပေးကြမယ်လေနော် ဆု " နွယ့်ရဲ့ပါးပြင်ပေါ်ကမျက်ရည်စီးကြောင်းလေးကို လက်ဖဝါးနဲ့ဖယ်ထုတ်လိုက်ရင်း
" ဟုတ်ပါပြီးနွယ့်သဘောနော် အခုကလေယာဉ်ပေါ်မှာဆိုတော့ ပြန်လှည့်ဖို့အဆင်မပြေသေးတာကြောင့် ဆုတို့တွေကိုရီးယားအရင်သွားပြီးတော့မှ ဟိုရောက်မှအနီးဆုံးလေယာဉ်နဲ့ပြန်လာကြမယ်လေနော်နွယ် "
" အင်း အဲလိုလုပ်ကြမယ်နော်ဆု နွယ်တို့တွေ နှင်းပြန်လာရင်ဘယ်လိုပြောရမလားဆုရယ် အဲတာနွယ့်အပြစ်တွေပါ နွယ့်အပြစ်တွေ နှင်းကတော့နွယ့်ကိုအရမ်းမုန်းနေတော့မှာဘဲ " ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအပြစ်တွေတင်နေတဲ့နွယ့်ကို ဆုမြတ်ရင်ခွင်ထဲသိမ်းကြုံးဖတ်ကာ လုံခြုံနွေးထွေးမှုအကြည့်အဝပေးပြီး ငိုစေသည်။ ဆုမြတ်အနေနဲ့ကတော့ ပြောစရာစကားတွေပျောက်ဆုံးကာ သက်ပြင်းမကြီးချနေရုံအပြင်မတတ်နိုင်ခဲ့ပါ။ စောလေးပြန်လာရင် ဆုမြတ်ကိုယ်တိုင်လဲဘယ်လိုပြောပြရမလဲဆိုတာ တကယ်ကိုမသိတော့ပါ။ အလာကောင်းပေမယ့်အခါနှောင်းသွားပြီးလို့ဘဲဆိုရတော့မလား စောလေးရယ်။
အန်တီဧသေသွားပြီးဆိုတာသတင်းကို မြင်နေရပေမယ့်လည်း အာကာအခုထိမယုံနိုင်သေးပါ။ အန်တီဧဆိုတာ သူတို့အတွက် မိဘနဲ့မခြားတဲ့မိသားစုဝင်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ မိဘရဲ့အရိပ်အောက်မှာရှိနေတာထက် အန်တီဧရဲ့အရိပ်အောက်မှာရှိနေတဲ့အချိန်က ပိုများတယ်မဟုတ်ပါလား။ အာကာ့ကိုအမြဲအရိပ်လိုကြည့်နေတတ်တဲ့ကိုကိုသည် ယခုလဲဝမ်းနည်းရိပ်သန်းနေတဲ့အာကာ့ရဲ့မျက်နှာကိုတွေ့တော့ ပြာပြာသလဲဖြစ်ကာ လက်ဖဝါးနွေးနွေးလေးကိုအာကာ့ရဲ့ပါးပြင်ပေါ်ကပ်ကာ
" ညီဘာဖြစ်လို့လဲ ကိုကို့ကိုပြောလေ ညီကိုဝမ်းနည်းအောင် ဘယ်အရာကများလုပ်နေတာလဲ ကိုကိုသွားသတ်မယ် " ပါးပြင်မှာကပ်ထားတဲ့ ကိုကိုရဲ့လက်ဖဝါးဆီမှအနွေးဓာတ်လေးသည် အာကာနှလုံးအိမ်ထဲစီးဝင်လာပြီး အချော့ခံရတဲ့ကလေးကပိုငိုတတ်တယ်ဆိုတဲ့အတိုင်း ကိုကိုရင်ခွင်ထဲဝင်ကာ အားရအောင်ငိုရှိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ရင်ခွင်ထဲဝင်ကာ ရင်ဘက်တစ်ခြမ်းရွဲစိုအောင်ငိုနေတဲ့ကောင်ငယ်လေးရဲ့ခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုဖိနမ်းပြီး ငိုလို့ဝတဲ့ထိနှစ်သိပ်ပေးလိုက်သည်။ ငိုလို့ဝသွားတဲ့ကောင်ကလေးက ရင်ခွင်ထဲကနေထွတ်ပြီး ရှိုက်ငိုထားလို့ဖောင်းအစ်နေတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့အားကိုးတကြီးငေးကြည့်ကာ
" ကိုကို အန်တီဧဆုံးပြီးတဲ့ ညီတို့ဘဝကိုမိဘတွေထက်နွေးထွေးလုံခြုံမှုပေးခဲ့တဲ့ အန်တီဧမရှိတော့ဘူးတဲ့ကိုကိုရယ် " ကျွန်တော်အကြောင်းအကုန်သိတဲ့ကိုကိုက ကျွန်တော်ပြောပြတဲ့အမျိုးသမီးကဘယ်သူလဲဆိုတာလဲ ကိုကိုသိပါသည်။
" ဟုတ်ပါပြီးညီရယ် မငိုနဲ့တော့နော် ညီ့မျက်ရည်တွေကိုမြင်ရတာ ကိုကိုရင်နာလို့ပါ အခုညီဘယ်လိုဖြစ်ချင်လဲပြော ကိုကိုဖြစ်အောင်လုပ်ပေးမယ် "
" ညီတို့တွေ အန်တီဧကိုသွားတွေ့ရအောင်နော် ညီ့သူငယ်ချင်းမလေးမရှိပေမယ့်လည်း စောလေးကိုယ်စားအန်တီဧကို သွားနှုတ်ဆတ်ကြတာပေါ့ကိုကိုနော် "
" ဟုတ်ပြီး ညီသဘောအတိုင်းဘဲ ကိုကိုတို့တွေကိုရီးယားလေဆိပ်ဆင်းရင် အစောဆုံးလေယာဉ်နဲ့မြန်မာပြည်ပြန်ကြမယ်နော် အခုတော့မငိုနဲ့တော့နော်ညီ အခုတော့ကိုကို့ပုခုံးပေါ်မှာတရေးလောက်အိပ်လိုက်နော် ရောက်ရင်ကိုကိုနှိုးမယ် " ကိုကိုစကားကိုနာခံစွာဖြင့် ကိုကိုပုခုံးထက်မှာခေါင်းမှီတင်ပြီးမျက်လုံးတွေစုံမှိတ်ထားလိုက်သည်။
" ဟန်ယွမ်း နေ့လည်လောက်ဆို နှင်းရဲ့သူငယ်ချင်းတွေရောက်မယ်နော် သူတို့နေဖို့အတွက်ကိုအစစအရာရာသေချာစီစဉ်ပေးလိုက်နော် ပြီးတော့ဒီညကို ဟိုတယ်ကောင်းကောင်းတစ်ခုမှာ ဘွတ်ကင်ယူထားလိုက်နော် ဒီနေ့ညတော့ မားနဲ့ရော သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပါတွေ့ရတော့မယ် ဟီး... " ဒီကိုရောက်လာပြီးတည်းက အပြုံးအရယ်သိပ်မရှိ ခပ်တင်းတင်းမျက်နှာထားနဲ့သာ အသက်ငယ်ငယ်လေးနဲ့မလိုက်ဖက်တဲ့အလုပ်တွေကို မညည်းမညူလုပ်တတ်တဲ့ဥက္ကဌကြီးက အခုတော့မတွေ့တာကြာတဲ့ချစ်ရသူနဲ့သူငယ်ချင်းတွေကိုတွေ့ရတော့မယ်ဆိုတော့ မျက်နှာကအရယ်အပြုံးတွေကလက်ဆက်ပြီးတောက်ပနေသည်။ သို့သော်ထိုအရာတွေကခနသာ ယခုတွင်တော့ ပြိုတော့မယ့်မိုးလိုအုံ့မှိုင်းနေပြီး မျက်ဝန်းကအရည်လဲ့ကာ
" ဟန်ယွမ်း အခုချိန်လောက်ဆိုမားကိုသွားခေါ်တဲ့ private jetက ရောက်သင့်တဲ့အချိန်ကိုမလား ဒီသတင်းကကောဘာအဓိပ္ပါယ်လည်း သွားခေါ်တဲ့private jetမောင်းသူကိုခုချက်ချင်ဆက်သွယ် " ဟန်ယွမ်းသည် မမလေးမွန်စောပြသည့်သတင်းကိုကြည့်ပြီးတာနဲ့ လေယာဉ်မောင်းသူကိုဆက်သွယ်သော်လည်း ဆက်သွယ်မှုပြတ်တောင်းနေပါသည်ဆိုတာနဲ့ဘဲတိုးသည်။ ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ မမလေးကိုလှည့်တော့ တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှော်လင့်နေတဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့ဟန်ယွမ်းပြောလာမည့်စကားကို စောင့်နေရှာသည်။ ဟန်ယွမ်း ခေါင်းခါကာ
" တစ်ဖက်က လေယာဉ်မောင်းသူနဲ့အဆက်အသွယ်ပြတ်တောက်သွားပါတယ်မမလေး " မမလေးမွန်စောသည် ဟန်ယွမ်းရဲ့စကားကြောင့် မျက်နှာပျက်ယွင်းသွားပေမယ် အပူသည်ရုပ်ကိုဟန်လုပ်ကာ မာန်ကိုတင်းပြီး
" အင်း... ယာဉ်မောင်းနဲ့အဆက်အသွယ်ရတဲ့ ခေါ်နေ အကြောင်းထူးရင်အသိပေး "
" ဟုတ်ကဲ့ပါမမလေး မမလေးငိုချင်ရင် စိတ်လွှတ်... "
" ဘာကိုစိတ်လွှတ်ချရမှာလဲ ဘာကြောင့်ငိုရမှာလဲ မားက နှင်းကိုစောင့်နေမယ်ပြောထားပြီးသား နှင်းနားချင်ပြီးထွတ်သွားတော့ နှင်းသူငယ်ချင်းတွေရောက်လာရင် သေချာဂရုစိုက်ပါ မားရဲ့သတင်းအတိအကျမသိရသေးဘဲ နှင်းကိုဘာမှလာမပြောနဲ့ ဟန်ယွမ်း "
" ဟန်ယွမ်းတောင်းပန်ပါတယ်မမလေး မမလေးသူငယ်ချင်းတွေလာရင် သေချာဂရုစိုက်ပေးပါမယ် လေယာဉ်မှူးနဲ့အဆက်အသွယ်ရရင်လာပြောပါမယ်မမလေး "
" ကောင်းပြီးသွားတော့ "
=====================
လေယာဉ်သည် ကိုရီးယားလေဆိပ်ကိုဆင်းသတ်တာနဲ့ နွယ်တို့ကိုဘယ်သူလာကြိုလဲဆိုတာကိုစိတ်မဝင်စားနိုင် ဘယ်သူကတွေ့ချင်လို့ဖိတ်ခေါ်တယ်ဆိုတာကို ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ လက်မှတ်ဖြတ်တဲ့ရုံကိုသာသွားပြီး မြန်မာပြည်ပြန်မည့်အစောဆုံးလေယာဉ်လက်မှတ်ကိုဖြတ်ရန်သာ အားသန်နေသည်။ လက်မှတ်ဖြတ်တဲ့ရုံကိုတွေ့တာနဲ့ ဆုမြတ်ကဦးဆောင်ကာ
" အနီးဆုံးအချိန်ထဲက မြန်မာပြည်လေယာဉ်လက်မှတ် နှစ်စောင်ပေးပါ "
" အနီးဆုံးချိန်ထွတ်မယ့် မြန်မာပြည်လေယာဉ်လက်မှတ်နှစ်စောင်ပေးပါ " တစ်ပြိုင်တည်းထွတ်လာတဲ့အသံနှစ်သံကြောင့် လက်မှတ်ဖြတ်တဲ့ကောင်မလေးက သူတို့ကိုအထူးအဆန်းလိုမော့ကြည့်လာသည်။ ဆုမြတ်သည်လည်း ထိုရင်းနှီးတဲ့အသံကြောင့်လှည့်ကြည့်ရာ တစ်ဖက်ကဆုမြတ်ကိုလှည့်ကြည့်တဲ့အခိုက်နဲ့ဆုံသွားပြီး
" အမ်! အာကာ "
" ဟမ်! ဆုမြတ် နွယ် "
" ဒီကအစ်ကိုနဲ့အစ်မတို့နှစ်ယောက် " နှစ်ယောက်စလုံးအံသြမှင်တတ်နေတုန်းမှာဘဲ လက်မှတ်ဖြတ်တဲ့ကောင်မလေးရဲ့အသံကြောင့် သူ့တို့အကြည့်တွေသည် ထိုကောင်မလေးဆီရောက်သွားကြသည်။
" ဟုတ်ကဲ့ပြောပါ " သူတို့ဆီကတုံ့ပြန်သံကိုရမှ ထိုကောင်မလေးကစကားကိုဆက်ပြောသည်။
" မြန်မာပြည်ပြန်မယ့်အစောဆုံးလေယာဉ်အချိန်က ဒီညပါ ဒါပေမယ် ဒီညထွတ်မယ့်လေယာဉ်လက်မှတ်က ခုံပြည့်သွားပြီးမို့ မနက်ဖြန်မနက်အစောပိုင်းထွတ်မယ့်လေယာဉ်လက်မှတ်ဘဲရတော့မယ်ရှင့် "
" အာ... "
" ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ "
" ဟုတ်ပါပြီး အဲတာဆိုကျွန်တော်တို့မယူတော့ဘူးနော် "
" ...... "
" ကိုကို! " နှစ်ယောက်စလုံးတွေဝေနေတုန်းမှာဘဲ ကိုကိုက မယူတော့ဘူးဟုငြင်းလိုက်တာကြောင့် နှစ်ယောက်လုံးဘာပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး။ ကိုကိုက ကျွန်တော်လက်ကိုဆွဲကာလူရှင်းတဲ့တစ်နေရာဆီခေါ်လာခဲ့သည်။ ဆုမြတ်နဲ့နွယ်လဲ ကျွန်တော်တို့နောက်ကနေ ယောင်လည်လည်နှင့်လိုက်ပါလာသည်။
" ကိုကိုရှင်းပြမယ်အရင်နားထောင် ဒီကညီမတို့နှစ်ယောက်က ဘယ်လိုဖြစ်လို့ကိုရီးယားကိုရောက်လာတာလဲ အရင်ရှင်းပြပေးနိုင်မလား "
" အင်း ညီမတို့က... " ဆုမြတ်တို့ဆီဖိတ်စာတစ်ဆောင်နဲ့လက်မှတ်နှစ်စောင်ရောက်လာပုံအကြောင်းကိုအစအဆုံးရှင်းပြပြီးတဲ့နောက်မှာ အာကာဆီမှ
" ငါတို့ဆီလဲ အဲလိုရောက်လာတာကြောင့်ငါတို့နှစ်ယောက်အခုလိုကိုရီးယားရောက်နေတာ နင်တို့မြန်မာပြည်ကိုချက်ခြင်ပြန်ဖို့ဆိုတာ အန်တီဧ... " ပြောရင်းနဲ့မျက်နှာလေးအောက်ငုံကျသွားတာကြောင့် ကိုကိုကအာကာ့လက်ဖဝါးလေးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားပေူရှာသည်။
" အဲတာကြောင့် ကိုကိုပြောချင်တာက လေယာဉ်လဲမနက်ဖြန်မနက်မှရမယ့်တူတူ ကိုကိုတို့ကိုဖိတ်ခေါ်တဲ့သူကိုသွားမတွေ့သင့်ဘူးလား ညီတို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်လုံးတစ်နေရာတည်းကိုရောက်နေတာက သွေးရိုးသားရိုးမဟုတ်လောက်ဘူး ကိုကိုခန့်မှန်းရသလောက်ဆို ကိုကိုတို့ကိုခေါ်တဲ့သူက "
" စောလေး! "
" နှင်း! "
" ဟုတ်တယ်ညီ တကယ်လို့သူဖြစ်နေမယ်ဆိုရင်ရော ကိုကိုကတော့တွေ့သင့်တယ်လို့ထင်တယ် "
" ကောင်းပြီးလေကိုကို ဆုမြတ်ငါတို့တွေ စောလေးကိုသွားတွေ့ရအောင် "
" အင်း... သွားတွေ့ကြတာပေါ့အာကာ " ဖိတ်ခေါ်တဲ့သူကဘယ်သူမှန်းမသိပေမယ့် သူတို့စိတ်ထဲမှာတော့သူတို့ရဲ့သူငယ်ချင်းမလေးဘဲဖြစ်မယ်ဆိုတာ တစ်ထစ်ချယုံကြည်နေမိသည်။ လေဆိပ်မှာသူတို့လေးယောက်ရဲ့နာမည်ဘုတ်ပြားကိုင်ပြီးစောင့်ကြိုနေတဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်က သူတို့တည်းရမယ့်ဟိုတယ်ဆီကိုပို့ပေးပြီး ညကျရင်သူတို့ကုမ္မဏီဥက္ကဌကြီးနဲ့အတူတူညစာစားဖို့ လာခေါ်ပေးပါမယ်ဟုမှာကာပြန်ထွတ်သွားသည်။ သူတို့သုံးယောက်လုံးလည်း တစ်ဖတ်မှာသူ့တို့သူငယ်ချင်းမလေးကိုပြန်တွေ့ရတော့မှာမို့ဝမ်းသာနေသလို နောက်တစ်ဖက်မှာလဲဒီတွေ့ဆုံပွဲမှာအန်တီဧပါမလာနိုင်တော့ဘူးဆိုတာတွေးမိပြီး ဝမ်းနည်းနေကြသည်။
Royal Groupအစည်းအဝေးခန်းတွင် CEOဧကရီရဲ့မျက်နှာသည် ဒေါသကြောင့်နီရဲနေပြီး ကျန်တဲ့ရှယ်ယာဝင်တွေသည်လည်း ကိစ္စတစ်ခုကိုအကြိတ်အနယ်ဆွေးနွေးနေကြသည်။
" အရင်CEOဧကရီကဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီးဖြစ်တာကြောင့် လက်ရှိကုမ္မဏီရဲ့CEOနေရာနဲ့အသင့်တော်ဆုံးက ကျွန်တော်တစ်ယောက်ဘဲရှိတော့တာမလား "
" ကျွန်မကန့်ကွက်တယ် "
" တယ် ကုမ္မဏီရဲ့အတွင်းရေးမှူးအဆင့်လောက်ဘဲရှိတဲ့မိန်းမက လေလာကျယ်နေတာလား CEOခရီးမသွားခင်တည်းက အမှုဆောင်ဒါရိုက်တာဦးနန်းမိုးကို ယာယီCEOခန့်သွားတာနော် လက်ရှိCEOမရှိတော့တဲ့အချိန် CEOအဖြစ်သင့်ဆုံးကဘယ်သူလဲဆိုတာ မတွေးတတ်တော့တာလား "
" အဲတာဟုတ်တယ်... "
" ဟုတ်တယ် CEOနေရာကဦးနန်းမိုးဘဲဖြစ်သင့်တယ် အရင်CEOကိုယ်တိုင်ခန့်သွားတာလေ " အခြားရှယ်ယာရှင်တွေကလဲ ခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်ဖြစ်လက်ခံနေကြတော့ ဝတ်ရည်အနေနဲ့ဘာမှပြောခွင့်မရှိတော့ပေ။ ရှယ်ယာရှင်အားလုံးက ထောက်ခံနေကြတာကြောင့် အမှုဆောင်ဒါရိုက်တာဦးနန်းမိုးနဲ့ဌာနမှုနန်းစန္ဒာတို့မျက်နှာတွေကပြုံးပျော်ရွှင်နေကြသည်မှာအသိအသာ။
" အဲတာဆို အားလုံးသဘောတူတယ်ဆိုရင် CEOနေရာကို ကျွန်တော်ဘဲဆက်ပြီးတာဝန်ယူလိုက်မယ်နော် ရှယ်ယာရှင်လူကြီးမင်းတွေအားလုံးစိတ်ချပါဗျာ အရင်ကထက်ပိုပြီးကုမ္မဏီကိုတိုးတတ်အောင်ကျွန်တော်ကြိုးစားပါမယ် " ရှယ်ယာရှင်တွေကိုမိန့်ခွန်းပြောနေတဲ့သူမရဲ့အဖေဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး နန်းစန္ဒာဂုဏ်ယူနေရသည်။ သူမလိုချင်တဲ့ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ကိုလဲ သူမလျှောက်လှမ်းနိုင်ပြီးဖြစ်တာကြောင့် သူမရဲ့ပျော်ရွှင်မှုသည်လည်း အတိုင်းအဆမရှိတော့ပေ။
====================
သာသာပြေးနေပါပြီးနော် ချောင်းတော့မရိုက်ကြနဲ့နော် သာသာအစတည်းကဒီလိုမျိုးရေးမယ်ဆိုပြီး ဇာတ်အိမ်ချထားပြီးတာမို့ သာသာကိုနားလည်ပေးကြပါနော်။ သာသာရဲ့စာဖတ်သူလေးတွေ HEလို့ထင်လား SEလို့ထင်လားပြောသွားကြပါဦး။ မနက်ဖြန်(သို့) တဘက်ခါကျရင် ဇာတ်သိမ်းပိုင်းလေးရေးပေးပါမယ်နော်
ВЫ ЧИТАЕТЕ
မားရဲ႕ မီးငယ္ေလး (Completed )
Любовные романыGL Story Unicode နဲ႔ေရာ Zawgyi နဲ႔ေရာ နွစ္မ်ိဳးလံုးနဲ႔ ေရးေပးထားလို႔ စာဖတ္သူေတြ အဆင္ေျပၾကပါေစ