အပိုင္း ၁၄ 🔞🔞

3.6K 105 2
                                    

မားရဲ႕ မီးငယ္ေလး
- အပိုင္း ၁၄
- GL story
- စာေရးသူ ခ်ယ္
               အခုဆိုရင္ နွင္းတို႔ေတြတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေတြပင္ ျဖစ္ေနၾကၿပီး။ နွင္းတို႔သံုးေယာက္လံုး စီးပြားေရးေမဂ်ာကိုဘဲယူခဲ့တာမို႔ အခန္းတစ္ခန္းထဲတူတူက်ကာ အရင္လိုပင္ အသြားအလာမျပတ္ တစ္ခါတေလ နွင္းနဲ႔ႏြယ္ ကေတာက္ကဆျဖစ္တာေလးေတြရွိေပမယ့္လည္း ျဖစ္ၿပီး ၿပီးသြားၿပီးလို႔ဘဲသေဘာထားကာ နွင္းဘက္က မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပးထားတာမို႔ နွင္းတို႔ၾကားကဆက္ဆံေရး ျပတ္ေတာက္သြားျခင္းေတာ့မရွိပါ။ နွင္းတို႔သံုးေယာက္ကို လိုခ်င္သူပုရိသေယာက်ာ္းမ်ား ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနေပမယ့္လည္း နွင္းတို႔ရဲ႕ေနာက္ခံအသိုင္းအဝိုင္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း နွင္းတို႔ကိုယ္တိုင္က ဘယ္သူနဲ႔မွမေရာဘဲ အေခ်စတိုင္နဲ႔ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေနတတ္တာေၾကာင့္္ ေတာ္ရံုဘယ္သူမွ နွင္းတို႔ကိုလာမေနွာက္ယွက္ရဲေပ။ အာကာကေတာ့ သူစိတ္ဝင္စားတဲ့ပညာေရးကို ေလ့လာဖို႔အတြက္ ၾသဇီကိုေရာက္သြားၿပီး။ အာကာတတ္ေနတဲ့တကၠသို္လ္က အစားအေသာက္နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ဘာသာရပ္မွာ ေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးတဲ့ တကၠသိုလ္တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။နွင္းတို႔နဲ႔ တစ္ပတ္နွစ္ခါေလာက္ေတာ့ တူတူစုၿပီး ဖုန္းနဲ႔ဆက္သြယ္ျဖစ္ၾကသည္။ ဆက္သြယ္တဲ့အခါတိုင္းလဲ အာကာက အဲဖက္ကကိစၥေတြကို အၿပီးနိုင္မစီးနိုင္ေျပာျပသလို နွင္းတို႔ဘက္ကကိစၥေတြကိုလဲ နွင္းတို႔ေတြ အေမာနိုင္မပန္းနိုင္ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ စကားေျပာျဖစ္တုန္းကဆို သူတတ္ေနတဲ့ တကၠသိုလ္ကစီနီယာအကိုႀကီးတစ္ေယာက္ကို crushေနေၾကာင္းေျပာျပေသးသည္။ နွင္းတို႔ေတြသည္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြပီပီ တစ္ေယာက္ျဖစ္တည္မႈကို တစ္ေယာက္နားလည္လက္ခံေပးၾကသည္။ ျပက္ရယ္ျပဳျခင္းလည္းမရွိသလို ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာျခင္းလဲမရွိတာေၾကာင့္ ခံစားခ်က္ေတြကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရင္ဖြင့္ဖို႔လြယ္ကူတယ္ေလ။ နွင္းအေတြးေတြလြန္ေနတုန္းမွာပင္ ေရွ႕မွာအားတတ္သေရာ သင္ခန္းစာေတြပို႔ခ်ေနတဲ့ က်ဳတာဆရာမႀကီးအသံေၾကာင့္ လက္ရွိအခ်ိန္ကိုျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ သင္ခန္းစာပို႔ခ်ခ်က္ၿပီးသြားလို႔ ဆရာမႀကီးထြတ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာပင္ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တဲ့စာသင္ခန္းက တိုးစိတိုးစိစကားသံေတြနဲ႔ျပန္ဆူညံလာခဲ့သည္။
               " ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟင္ " အစမရွိအဆံုးမရွိ ႏြယ္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ နွင္းတို႔ေတြပင္ေၾကာင္အသြားလ်က္ ဆုျမတ္ကပင္ ေမးခြန္းထုတ္ကာ
               " ဘာကိုေျပာတာလဲ ႏြယ္ရဲ႕စကားက အစမရွိအဆံုးမရွိနဲ႔ "
               " ဟုတ္သားဘဲ ႏြယ္ေျပာတာက ေစာေစာကဆရာမႀကီးေျပာသြားတာကို ေျပာတာ " ထိုသို႔ျပန္ရွင္းျပမွ နွင္းတို႔ေတြသေေပါက္ကာ
               " ႏြယ္ေျပာခ်င္တာက နွင္းတို႔နဲ႔ နီးစပ္တဲ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုမွာ အခ်ိန္ပိုင္းဝန္ထမ္းတစ္လလုပ္ၿပီး တစ္ပတ္တစ္ခါဆရာမႀကီးဆီ ရီပိုစ့္တင္ေပးရမယ္ဆိုတာလား "
               " ဟုတ္တယ္နွင္း ကိုကို႔ကုမၼဏီမွာ ႏြယ္တို႔ေတြဝင္လုပ္မလို႔ စဥ္းစားေနတာ အခုကိုကိုက အလုပ္ကိစၥခရီးထြတ္သြားတယ္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲလို႔ "
               " ဘာမ်ားလဲလို႔ႏြယ္ရယ္ အန္တီဧတစ္ေယာက္လံုးရွိေနတာဘဲ အန္တီဧကုမၼဏီမွာအလုပ္ဝင္လုပ္ၾကမယ္ေလ အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပလိုက္ရင္ အန္တီဧလက္ခံမွာပါ ဟုတ္တယ္မလား ေစာေလး " ဆုျမတ္ေျပာတာာကို နွင္းေခါင္းညိမ့္လက္ခံလိုက္ၿပီး
               " မားကို နွင္းေမးေပးမယ္ေလ မားလက္ခံမွာပါ "
               " ေျပာေန ၾကာပါတယ္နွင္းရယ္ ခုဘဲသြားၾကည့္မယ္ေလ အန္တီဧကုမၼဏီမွာဘဲ ရွိေနတာမလား "
               " ဟုတ္ပါၿပီး မားအားမအား ဖုန္းဆတ္ေမးၾကည့္လိုက္မယ္ေလေနာ္ " နွင္းလဲ မားဆီကိုဖုန္းဆတ္ၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းရွင္းျပလိုက္ေတာ့ မားက ကုမၼဏီမွာဘဲေစာင့္ေနမယ္ လာခဲ့ဖို႔ေျပာတာေၾကာင့္ နွင္းတို႔သံုးေယာက္လံုး မားရဲ႕ကုမၼဏီဆီသုိ႔ ဦးတည္လိုက္သည္။ ကုမၼဏီကိုေရာက္ေတာ့ နွင္းတို႔ကို မားကအသင့္ေစာင့္ေနပံုပင္။
               " ကဲလာ... မီးငယ္တို႔ လာမယ္ဆိုလို႔ မားေစာင့္ေနတာ " နွင္း မားရဲ႕ပါးေလးကိုအနမ္းေပးၿပီး မားရဲ႕ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ နွင္းတို႔ရဲ႕အေၾကာင္းကို ဝန္ခံထားၿပီးသားမို႔ ဒါဟာႏြယ္တို႔အတြက္ အထူးအဆန္းမဟုတ္ပါ။ မားက ဆုျမတ္တို႔ဘက္လွည့္ကာ
               " မီးငယ္က အန္တီဧကို အၾကမ္းဖ်င္းေတာ့ ဖုန္းဆတ္ရွင္းျပထားၿပီးၿပီး ဆိုေတာ့ႏြယ္နဲ႔ ဆုျမတ္က အန္တီဧကုမၼဏီမွာ အခ်ိန္ပိုင္းတစ္လေလာက္အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္ဆို "
               " ဟုတ္တယ္အန္တီဧ ေက်ာင္းကိုတင္ရမယ့္ရီပိုစ့္ေၾကာင့္ ႏြယ္တို႔သံုးေယာက္အတြက္ အလုပ္လိုအပ္လို႔ပါ ဒါဟာေနာက္တစ္ခ်ိန္မွာ ႏြယ္တို႔ျဖတ္သန္းရမွာမို႔ အေတြ႕အႀကံဳလဲလိုခ်င္တာပါ တစ္လေလာက္ဘဲ လုပ္ရမွာမို႔ပါ"
               " ေကာင္းၿပီးေလ လုပ္ခ်င္သပဆိုရင္လဲ အန္တီဧခြင့္ျပဳေပးလို႔ရပါတယ္ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ေနာ္ ကုမၼဏီမွာဆိုရင္ ကုမၼဏီစည္းကမ္းေတာ့ လိုက္နာနိုင္ရမယ္ အမွားတစ္ခုခုလုပ္ၿပီးဆိုရင္ ကိုယ့္အမွားကိုယ္တာဝန္ယူရမယ္ အန္တီဧနဲ႔အသိေတြပါဆိုၿပီးေတာ့ ေခါင္းေရွာင္လို႔မရဘူး မီးငယ္ေရာဘဲေနာ္ အဲတာကိုလက္ခံနိုင္ရင္ လုပ္လို႔ရၿပီး " မားက ထိုသို႔ေသာ္လူမ်ိဳးပါေပ။ အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကို အၿမဲတမ္းခြဲထားသည္။ အလုပ္ကိုရိုေသေလးစားတဲ့အတြက္ ကုမၼဏီကဝန္ထမ္းတိုင္းကလဲ မားကိုအားကိုးၾကသည္။ အမွားတစ္ခုခုလုပ္ရင္ ဘယ္သူဘဲျဖစ္ျဖစ္ နွင္းျဖစ္ေနရင္ေတာင္ မားရဲ႕အာဏာသံုးၿပီး ေရွာင္လႊဲလို႔မရ ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ယူရမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပင္။ နွင္းရဲ႕မားက နွင္းအတြက္ အၿမဲတမ္းဂုဏ္ယူေလးစားရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သလို နွင္းအသက္နဲ႔လဲၿပီးခ်စ္ရတဲ့ သူတစ္ေယာက္လဲျဖစ္သည္။
               " ဟုတ္ကဲ့ပါ မားရယ္ မီးငယ္တို႔ေတြ ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ပါမယ္ေနာ္ မားစိတ္မပ်က္ေစရဘူး "
               " ဟုတ္ပါၿပီး မနက္ျဖန္ေတာ့ ဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ မိတ္ဆတ္ေပးမွာမို႔ အတန္းခ်ိန္ၿပီးရင္ ကုမၼဏီကိုလာခဲ့ၾကေနာ္ မားခနေန အစည္းအေဝးရွိေသးတယ္ မီးငယ္တို႔ျပန္နွင့္မလား ေစာင့္ေနမလား "
               " မားသေဘာေလ မီးငယ္ေစာင့္ေနရမလား ျပန္နွင့္ရမလား "
               " အစည္းအေဝးက ဘယ္ခ်ိန္ၿပီးမလဲေတာ့မသိေသးဘူးမီးငယ္ေလး အၾကာႀကီးေစာင့္ေနရမွာဆိုးလို႔ ျပန္နွင့္လိုက္ေလေနာ္ အိမ္ကေနဘဲ မားကိုေစာင့္ "
               " ဟုတ္ကဲ့ပါမား အဲတာဆိုမီးငယ္တို႔ ျပန္နွင့္မယ္ေနာ္ အာဘြား... "
               " အာဘြားမီးငယ္ေလး ဂရုစိုက္သြားေနာ္ " ဧကရီကိုလက္ျပၿပီး ထြတ္သြားတဲ့မီးငယ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး ဧကရီစိတ္ထဲၾကည္ႏူးဝမ္းသာရသည္။ ဧကရီလက္ေပၚမွာတင္ ဒီကေလးေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ႀကီးျပင္လာတာမို႔ မမနဲ႔ခဲအိုလဲ တမလြန္ကေနေက်နပ္ေနမယ္ထင္ပါတယ္။
               =====================
               " သူက ေစာနွင္းပြင့္ျဖဴ ဧကရီရဲ႕သမီးေလးေပါ့ သူတို႔ကေတာ့ ဆုျမတ္နဲ႔သဇင္ႏြယ္ သမီးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြပါ သူတို႔ေတြေက်ာင္းကို တင္ျပရမယ့္ရီပိုစ့္ေလးတစ္ခုေၾကာင့္ ကုမၼဏီမွာ အခ်ိန္ပိုင္းယာယီဝန္ထမ္းေတြ အျဖစ္နဲ႔အလုပ္လုပ္မွာမို႔ အားလံုးကသင္ျပေပးလိုက္ၾကပါဦးေနာ္ " မားက နွင္းတို႔ကို ကုမၼဏီဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ မိတ္ဆတ္ေပးၿပီး တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ နွင္းတို႔ဘက္လွည့္ကာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆတ္ေပးလာသည္။
               " မီးငယ္ေလး သူကနန္းစႏၵာ ဒီကုမၼဏီရဲ႕ဌာနမွဴး မီးငယ္ေလးတို႔လိုအပ္တာ နန္းက ကူညီေပးလိမ့္မယ္ လိုတာရွိရင္ နန္းကိုေျပာလိုက္ေနာ္ မားအစည္းအေဝးရွိလို႔ သြားဦးမယ္ "
               " ဟုတ္ကဲ့ပါမား " မားထြတ္သြားၿပီးတဲ့ေနာ္ မားမိတ္ဆတ္ေပးခဲ့တဲ့ နန္းစႏၵာဆိုသူကို နွင္းၿပံဳးျပလိုက္ၿပီး
               " ဟို နွင္းတို႔ေတြ မမကို ရင္းရင္းနွီးနွီးနဲ႔ မမနန္းလို႔ေခၚမယ္ေနာ္ နွင္းတို႔ကိုကူညီၿပီးသင္ၾကားေပးပါဦး မမနန္း "
               " မင္းတို႔ေတြအလုပ္လုပ္ရမယ့္ အခန္းကိုလိုက္ျပေပးမယ္ ဘာျပႆနာမွမရွာဘဲ ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာကိုယ္လုပ္ပါ ငါနဲ႔ရင္းရင္းနွီးနွီးေနစရာမလိုပါဘူး လကုန္ရင္သာ ေအးေအးေဆးေဆးထြတ္သြားၾက " မမနန္းရဲ႕စကားေတြက ရင့္သီးတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း ျပႆနာမျဖစ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ နွင္းဘာမွမေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။
               " ဟုတ္ကဲ့ပါမမနန္း နွင္းတို႔လိုအပ္တဲ့အခ်က္အလက္ေလးေတြကို မမဆီကေတာင္းဆိုလို႔ရမလား "
               " ေျပာ "
               " ကုမၼဏီရဲ႕ေငြစာရင္းအင္းေတြရယ္ အခြန္စာ႐ြက္ေတြရယ္ ဝန္ထမ္းေရးရာမွတ္တမ္းနဲ႔ ကုမၼဏီလည္ပတ္ပံုစာရင္းေတြေပးလို႔ရမလား ဒီနွစ္ဟာဆိုပိုေကာင္းတယ္မမနန္း " နွင္းကဘဲ လိုအပ္တာေတြ အကုန္ေတာင္းသြားတာေၾကာင့္ ႏြယ္နဲ႔ဆုျမတ္လည္း ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ပမာ ေဘးကေနဘဲၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ မမနန္းဆိုသူကေတာ့ မ်က္လံုးျပဴးမ်က္ဆန္ျပဴးနွင့္
               " နင္တို႔ေတြ ဒါေတြေတာင္းတာ ေသြးရိုးသားရိုးေကာဟုတ္ရဲ႕လား ေက်ာင္းကိုရီပိုစ့္တင္ဖို႔လား ကုမၼဏီအခ်က္အလက္ေတြ ေပါက္ၾကားေစခ်င္လို႔လားဆိုတာေတာင္ မသိေတာ့ဘူး "
               " ဘာျဖစ္လို႔လဲမမနန္း အဲတာေတြကမရနိုင္ဘူးလား " ႏြယ္က ၾကားျဖတ္ေမးလိုက္သည္။
               " ဘယ္လိုရမွာလဲ အဲတာကုမၼဏီရဲ႕လွ်ိဝွက္အခ်က္အလက္ေတြ ထုတ္ေပးလို႔မရဘူး လိုခ်င္ရင္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္နွစ္က မွတ္တမ္းေတြဘဲရမယ္ ဘယ္နွယ္ေအ ေက်ာင္းကိုတင္ျပရတာဘဲကို အပိုေတြလုပ္ေနတယ္ ယူမွာလားမယူဘူးလားေျပာ "
               " ရတယ္မမနန္း ႏြယ္တို႔ေတြယူမယ္ေနာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္နွစ္က မွတ္တမ္းဆိုလဲအဆင္ေျပတယ္မလား နွင္း " နွင္းအံၾသလြန္းတာေၾကာင့္ ဘာမွပင္ျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ေပ ႏြယ္ေမးတာကို နွင္းေခါင္းဘဲညိမ့္ျပလိုက္ရသည္။ တကယ္ဆို နွင္းေတာင္းတဲ့အခ်က္အလက္ေတြက ဘယ္သူမဆိုလြယ္လြယ္ကူကူၾကည့္လို႔ရတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြလို႔  နွင္းတို႔သိထားတာေၾကာင့္ပင္။ နွင္းတို႔ကိုသင္ၾကားေပးထားတဲ့ဆရာမႀကီးကလဲ လုပ္ငန္းတစ္ခုမွာ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ယံုၾကည္မႈကိုလိုခ်င္ရင္ အဲအခ်က္အလက္ေတြကို အၿမဲတမ္းခ်ျပရမယ္ဆိုၿပီး သင္ၾကားထားတာေၾကာင့္ ေတာင္းလိုက္တာကို ကုမၼဏီရဲ႕လွိ်ဳဝွက္အခ်က္အလက္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ နွင္းတို႔သံုးေယာက္လံုး အံၾသရသည္။
               " နန္း ဒီေန႔ကုမၼဏီကို ယာယီဝန္ထမ္းေကာင္မေလးသံုးေယာက္ေရာက္လာတယ္ဆို CEOရဲ႕သမီးလဲပါတယ္ဆို ဟုတ္လား ဘာလာလုပ္တာလဲဟင္ "
               " ဟုတ္တယ္ နန္းကိုယ္တိုင္သင္ျပေပးေနတာ ေက်ာင္းကိုတင္ရမယ့္ရီပိုစ့္အတြက္ တစ္လေလာက္လာလုပ္တာပါ တစ္လေနရင္ထြတ္သြားမွာ "
               " ဟုတ္လား သူကCEOရဲ႕သမီးဆိုေတာ့ CEOအနားယူသြားတဲ့အခါ ကုမၼဏီကို သူဘဲဆက္ခံရမွာမလား အဆင္ေျပေအာင္ေပါင္းထားမွ "
               " အဲလိုေတာ့ဘယ္ဟုတ္မလဲ ကုမၼဏီမွာ သူ႔ထက္လုပ္သက္ရင့္ၿပီး အရည္းအခ်င္းရွိတဲ့အႀကီးအကဲေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ CEOသမီးဆိုတိုင္း CEOေနရာတတ္ထိုင္ခ်င္တိုင္းထိုင္လို႔မွ မရတာ ၿပီးေတာ့သမီးအရင္းမွမဟုတ္တာ ေမြးစားသမီးဘဲေလ "
               " ဟုတ္တယ္ေနာ္ CEOအနားယူသြားရင္ ေနာက္တတ္မယ့္ CEOက နန္းရဲ႕ေဖေဖဘဲျဖစ္သင့္တာေနာ္ " ထိုစကားေၾကာင့္ နန္းႀကိတ္ၿပံဳးမိသည္။ မွန္တာလဲမွန္သည္။ ေဖေဖသည္ ကုမၼဏီရဲ႕ လုပ္သက္ရင့္ဆံုးအမႈေဆာင္ဒါရိုက္တာႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ အရင္CEOလက္ထပ္တည္းက အလုပ္တူတူလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး ဆံုးပါးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာလဲ ေဖေဖကCEOျဖစ္လာမယ္လို႔ မွန္းထားၾကေပမယ့္ အရင္CEOရဲ႕သမီးျဖစ္သူက ေနရာဝင္ယူခဲ့တာေၾကာင့္ ေဖေဖမွာအမႈေဆာင္ဒါရိုက္တာေနရာပင္ရခဲ့သည္။ တကယ္ဆို CEOေနရာက ေဖေဖ့ေနရာသာျဖစ္သင့္သည္။ ဒါကိုေတာင္ ေနာက္CEOေနရာကို ေသြးမေတာ္သားမစပ္ေမြးစားသမီးတစ္ေယာက္က္ို ေပးထားမယ္ဆိုရင္ ကုမၼဏီတြင္း မၿငိမ္မသက္ျဖစ္လာမွာအေသအခ်ာပင္။ ဒီကုမၼဏီက ဝန္ထမ္းအားလံုးရဲ႕ေသြးနဲ႔ေခြၽးနဲ႔တည္ေထာင္ထားတဲ့ကုမၼဏီမို႔ ဝန္ထမ္းအားလံုးပိုင္သင့္တယ္လို႔ နန္းထင္သည္။ တစ္ေန႔မွာ ဒီကုမၼဏီရဲ႕CEOေနရာက ေဖေဖ့အတြက္ျဖစ္လာဖို႔က အေနွးနဲ႔အျမန္ပင္ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ Asia Group သူေဌးႀကီးဦးေအာင္ေသာင္းက ဧကရီကိုအျမန္ဆံုးျဖဳတ္ခ်ၿပီး နန္းတို႔ကိုေထာက္ပ့ံေပးမယ္လို႔ ကတိေပးထားတာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ေဖေဖသာ CEOျဖစ္လာခဲ့ရင္ နန္းကကုမၼဏီရဲ႕ အသက္အငယ္ဆံုးအမႈေဆာင္ဒါရိုက္တာျဖစ္လာမွာ အေသအခ်ာပင္။ အဲလိုျဖစ္လာဖို႔ကို နန္းကိုယ့္ကိုယ္ကို ဦးေအာင္ေသာင္းလိုက်ားရဲတြင္းထဲ ပစ္ေကြၽးခဲ့တာဘဲမဟုတ္လား။
               =====================
               " ေဒါက္... ေဒါက္... မား မီးငယ္ပါ ဝင္လာလို႔ရမလား "
               " ရတယ္ေလမီးငယ္ ဝင္ခဲ့ "
               " မား အလုပ္ရႈပ္ေနတာလား မီးငယ္ေျပာစရာေလးရွိလို႔ပါ အေနွာက္အယွက္ျဖစ္သြားလားဟင္ "
               " မျဖစ္ပါဘူးမီးငယ္ေလးရဲ႕ မားလဲအလုပ္ၿပီးလို႔ လက္စသတ္ေနတာပါ လာမားအနားကို ဘာေျပာမလို႔လဲေျပာေလ "
               " မီးငယ္ မားနဲ႔အတူတူ ကုမၼဏီမွာအလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္ မားရဲ႕တာဝန္ေတြကို မီးငယ္တူတူမ်ွေဝခ်င္လို႔ ေက်ာင္းရီပိုစ့္ၿပီးသြားရင္ေတာင္ ဆက္လုပ္လို႔ရတယ္မလားဟင္ " မီးငယ္ရဲ႕နွာေခါင္းလံုးလံုးေလးကို ဖိညစ္ရင္း
               " မားရဲ႕မီးငယ္ေလးက အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာဘဲ မားပင္ပန္းတာမၾကည့္ရက္လို႔ မားနဲ႔အတူအလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္ေပါ့ မီးငယ္ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ အဆင္ေကာေျပလို႔လား "
               " ေျပပါတယ္မားရဲ႕ ႏြယ္ေတာင္ ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ဘဲ သူ႔ကိုကိုအလုပ္မွာ ဝင္လုပ္မလို႔တဲ့ နွင္းလဲလုပ္ခ်င္တယ္ေလေနာ္ အခုလိုအလုပ္လုပ္ရတာက မီးငယ္တို႔သင္ခန္းစာမွာလဲ အမ်ားႀကီးအေထာက္အကူျပဳတယ္မား "
               " ဟုတ္ပါၿပီးရွင္ မီးငယ္ေလးအဆင္ေျပတယ္ဆိုရင္ လုပ္ေပါ့ မားမနက္ျဖန္ ရွယ္ယာရွင္အစည္းအေဝးေခၚၿပီး ေျပာထားမယ္ လကုန္ရင္ မီးငယ္တရားဝင္ဝန္ထမ္းျဖစ္ၿပီးေပါ့ "
               " ဟီး... အဲတာေၾကာင့္ မားကိုအရမ္းခ်စ္ရတာ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ေနာ္ မီးငယ္မားရဲ႕ကုမၼဏီမွာ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းကေနဘဲ စလုပ္ခ်င္တယ္ မီးငယ္ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ဘဲ အျမင့္ကိုတတ္ခ်င္တယ္ "
               " မီးငယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္ေစရမယ္ေနာ္ အခုေတာ့ မားတို႔ေတြသြားအိပ္ရေအာင္အိပ္ခ်င္ၿပီး ဟင္း... ဟင္း... "
               " မားေနာ္ မားအေၾကာင္းမသိရင္ခက္မယ္ အိပ္မယ္ဆိုၿပီး ၿပီးရင္ မီးငယ္တစ္ကိုယ္လံုးကို အမဲျဖတ္သလို ကိုက္ခဲေနတာ ဟြန္႔ "
               " မီးငယ္ကလဲ အဲတာ ခ်စ္တံဆိပ္တံုးထုနွက္တယ္လို႔ ေခၚတယ္လို႔ေခၚတယ္မီးငယ္ရဲ႕ အမဲျဖတ္ေနတာမွမဟုတ္တာ " မီးငယ္ရဲ႕နႈတ္ခမ္းဖူခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြကို ဧကရီနႈတ္ခမ္းခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြနဲ႔ ဖိငံုထားလိုက္သည္။ မီးငယ္ရဲ႕ခါးကိုမခ်ီကာ အိပ္ရာခန္းဆီသို႔ ေခၚသြားသည္။ နႈတ္ခမ္းနွစ္စံုကလဲ အိပ္ရာေပၚေရာက္တဲ့ထိ အလြတ္မေပးဘဲ အိပ္ရာေပၚအသာခ်ကာ ဆက္ၿပီးအနမ္းေတြျဖန္႔က်ဲခ်လိုက္သည္။ မွိန္စျပဳေနတဲ့အမွတ္အသားေတြရဲ႕အေပၚမွာ မာကင္ရာ အသစ္အသစ္ေတြကို ျပန္ၿပီးအေရာင္ေတာက္ေစလိုက္သည္။ အခ်စ္ရဲ႕အမွတ္သေကၤတျဖစ္တဲ့ မာကင္ရာေတြျပည့္နွက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ဧကရီကိုယ္ဧကရီျပန္ထိန္းခ်ဳပ္ကာ ရပ္တန္႔လိုက္သည္။ ရုတ္တရက္ရပ္တန္႔သြားတဲ့ မားရဲ႕အျပဳအမႈေၾကာင့္ နွင္းမ်က္ခံုးေတြ ထိလုမတတ္ မ်က္ေမွာင္ႀကံဳလိုက္သည္။
               " မား... "
               " ဟင္... မီးငယ္ေလး "
               " မီးငယ္က မားရဲ႕အပိုင္ပါ အခုလဲအဲလိုဘဲျဖစ္သလို ေနာက္လဲအဲတိုင္းဘဲ ေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္ဘူးေလ မီးငယ္ေၾကာင့္နဲ႔ မားရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားစရာမလိုဘူးေနာ္ မားအတြက္ဆို မီးငယ္အရာအားလံုးေပးဆပ္နိုင္တယ္ "
               " မဟုတ္ဘူးမီးငယ္ မီးငယ္ရဲ႕စိတ္ကို မားနားလည္ပါတယ္ ဒါကမားရဲ႕သစၥာတရားပါ မီးငယ္အသက္မျပည့္ခင္အခ်ိန္ထိ မီးငယ္ရဲ႕အပ်ိဳစင္ဘဝကို မားလံုးဝထိမွာမဟုတ္ဘူး အဲတာမားက မီးငယ္ေလးကို တန္ဖိုးထားတာမို႔ပါ "
               " ဒါဆို မားက အသက္ျပည့္ၿပီးမလား "
               " အင္း ျပည့္ၿပီးေလ မားက မီးငယ္ထက္ဆယ္ငါးနွစ္ေတာင္ႀကီးတာေလ မီးငယ္အသက္၁၆ဆိုေတာ့ မားအသက္က ၃၁နွစ္ေလ မား... အြန္႔ " ဧကရီစကားဆက္ေျပာလို႔မရေအာင္ မီးငယ္က သူရဲ႕နႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ပိတ္ဆို႔လိုက္သည္။ အသက္ရႈၾကပ္ေလာင္တဲ့ထိ အားရေအာင္နမ္းၿပီးတဲ့အခါ ဧကရီရဲ႕နႈတ္ခမ္းေတြကို အလႊတ္ေပးၿပီး
               " ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ မားကအသက္ျပည့္ၿပီးမလား မားက မီးငယ္ကိုမစားရင္ မီးငယ္ကမားကိုစားမယ္ေလ ေကြၽးမယ္မလား "
               " အင္း ေကြၽး... ဟင္... မဟုတ္ဘူးေလ မီးငယ္ရဲ႕ မားက အေပၚ... အြန္႔ " မီးငယ္ရဲ႕အရွိုင္းဆန္တဲ့ နႈတ္ခမ္ပါးေတြက ဧကရီရဲ႕စိတ္ကိုနွိုးဆြေနသည္။ အစုန္အဆန္လွည့္ပတ္ေနတဲ့ လက္ဖဝါေတြရဲ႕ေအာက္မွာ ဧကရီသည္ တစ္စကၠန္႔တည္းနဲ႔ အဝတ္မဲ့သြားရသည္။ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ မားရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းေတြက နွင္းကိုပိုၿပီးအာသာျပင္းျပင္းျဖစ္ေစသည္။ ႏူညံ့တဲ့နွင္းရဲ႕လက္အထိအေတြ႕ေအာက္မွာ မားရဲ႕ၿငီးသံေတြက နွင္းကိုစိတ္လြတ္သြားေစဖို႔လံုေလာက္သည္ေလ။ ပန္းေရာင္သန္းေနတဲ့ပြင့္ခ်ပ္ေတြရဲ႕ၾကားထဲ နွင္းလ်ွာဖ်ားေလးတိုးဝင္လာတဲ့အခါ မားရဲ႕ကိုယ္ေလးလူးလြန္႔သြားရွာသည္။ ျမန္ဆန္တဲ့လ်ွာဖ်ားရဲ႕လႈပ္ရွာမႈေၾကာင့္ မားရဲ႕ၿငီးသံေတြက ပုိၿပီးအသက္ဝင္လာခဲ့သည္။
               " မီးငယ္ အား... ၿပီး... ၿပီးေတာ့မယ္ " မားက ေမာဟိုက္ေနတဲ့ ေလသံတိုးလ်လ်ေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ နွင္းရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြ တဆံုးသြင္းၿပီး ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္လွလွပပေလးဆံုးသတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မားရဲ႕ခ်စ္ရည္ၾကည္ေႏြးေႏြးေလးက နွင္းရဲ႕လက္ဖဝါးဆီ သက္ဆင္းလာခဲ့သည္။ နွင္း မားကိုခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုးၿပံဳးျပကာ
               " ၃၁နွစ္က ၁၆နွစ္ဆီမွာ အစားခံရတာ ဘယ္လိုေနလဲမား " မားက နွင္းကိုမ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ
               " မီးငယ္ေနာ္ "
               " မားခနေလာက္ေမွးေနလိုက္ေနာ္ မီးငယ္သန္႔ရွင္ေရးလုပ္ေပးမယ္ "
               " အင္း " နွင္း ေရဇလံုတစ္ခုနဲ႔အဝတ္သန္႔သန္႔တစ္ခုယူၿပီး ေရခပ္ေႏြးေႏြးေလးစပ္ကာ မားဆီယူလာခဲ့လိုက္သည္။ မားကေတာ့ ပင္ပန္းသြားၿပီးထင္ပါရဲ႕ ေဟာက္သံေလးေတာင္ထြတ္ေနၿပီး။ နွင္းကိုယ္တိုင္ ေရေႏြးေႏြးေလးနဲ႔သုတ္သင္ရွင္လင္းၿပီးတာနဲ႔ မားရဲ႕ကိုယ္လံုးေလးကို နွင္းရင္ခြင္ထဲထားကာ ဒီညကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ညအျဖစ္ နွင္းထာဝရသိမ္းထားေတာ့မည္။
               ====================
               နည္းနည္းေလးေမွာင္ေပးထားတယ္ေနာ္ ႀကိဳက္ၾကလား။ reviewေလးေတြေပးၾကဦးေနာ္။ ခ်ိဳခ်ိဳ၊ ခါးခါး၊ ငံငံေလးေတြ အကုန္ပါမွာမို႔ မလႊတ္တမ္းဖတ္ေပးၾကပါေနာ္၊ သာသာစာအေရးအသားေလးေတြ လိုအပ္ခ်က္ရွိရင္လဲေထာက္ျပေပးၾကပါဦး။ သာသာစာဖတ္သူေလေတြ ဘဝအေမာေတြေျပၾကပါေစေနာ္
-----------------------------------------------------------
မားရဲ့ မီးငယ်လေး
- အပိုင်း ၁၄
- GL story
- စာရေးသူ ချယ်
               အခုဆိုရင် နှင်းတို့တွေတက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတွေပင် ဖြစ်နေကြပြီး။ နှင်းတို့သုံးယောက်လုံး စီးပွားရေးမေဂျာကိုဘဲယူခဲ့တာမို့ အခန်းတစ်ခန်းထဲတူတူကျကာ အရင်လိုပင် အသွားအလာမပြတ် တစ်ခါတလေ နှင်းနဲ့နွယ် ကတောက်ကဆဖြစ်တာလေးတွေရှိပေမယ့်လည်း ဖြစ်ပြီး ပြီးသွားပြီးလို့ဘဲသဘောထားကာ နှင်းဘက်က မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးထားတာမို့ နှင်းတို့ကြားကဆက်ဆံရေး ပြတ်တောက်သွားခြင်းတော့မရှိပါ။ နှင်းတို့သုံးယောက်ကို လိုချင်သူပုရိသယောကျာ်းများ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေပေမယ့်လည်း နှင်းတို့ရဲ့နောက်ခံအသိုင်းအဝိုင်းကြောင့်သော်လည်းကောင်း နှင်းတို့ကိုယ်တိုင်က ဘယ်သူနဲ့မှမရောဘဲ အချေစတိုင်နဲ့ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်နေတတ်တာကြောင့်် တော်ရုံဘယ်သူမှ နှင်းတို့ကိုလာမနှောက်ယှက်ရဲပေ။ အာကာကတော့ သူစိတ်ဝင်စားတဲ့ပညာရေးကို လေ့လာဖို့အတွက် သြဇီကိုရောက်သွားပြီး။ အာကာတတ်နေတဲ့တက္ကသိုလ်က အစားအသောက်နဲ့ပတ်သတ်တဲ့ဘာသာရပ်မှာ တော်တော်နာမည်ကြီးတဲ့ တက္ကသိုလ်တစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။နှင်းတို့နဲ့ တစ်ပတ်နှစ်ခါလောက်တော့ တူတူစုပြီး ဖုန်းနဲ့ဆက်သွယ်ဖြစ်ကြသည်။ ဆက်သွယ်တဲ့အခါတိုင်းလဲ အာကာက အဲဖက်ကကိစ္စတွေကို အပြီးနိုင်မစီးနိုင်ပြောပြသလို နှင်းတို့ဘက်ကကိစ္စတွေကိုလဲ နှင်းတို့တွေ အမောနိုင်မပန်းနိုင်ပြောဖြစ်ကြသည်။ နောက်ဆုံးတစ်ခေါက် စကားပြောဖြစ်တုန်းကဆို သူတတ်နေတဲ့ တက္ကသိုလ်ကစီနီယာအကိုကြီးတစ်ယောက်ကို crushနေကြောင်းပြောပြသေးသည်။ နှင်းတို့တွေသည် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေပီပီ တစ်ယောက်ဖြစ်တည်မှုကို တစ်ယောက်နားလည်လက်ခံပေးကြသည်။ ပြက်ရယ်ပြုခြင်းလည်းမရှိသလို လှောင်ပြောင်ရယ်မောခြင်းလဲမရှိတာကြောင့် ခံစားချက်တွေကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရင်ဖွင့်ဖို့လွယ်ကူတယ်လေ။ နှင်းအတွေးတွေလွန်နေတုန်းမှာပင် ရှေ့မှာအားတတ်သရော သင်ခန်းစာတွေပို့ချနေတဲ့ ကျုတာဆရာမကြီးအသံကြောင့် လက်ရှိအချိန်ကိုပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ သင်ခန်းစာပို့ချချက်ပြီးသွားလို့ ဆရာမကြီးထွတ်သွားတဲ့အချိန်မှာပင် တိတ်ဆိတ်နေခဲ့တဲ့စာသင်ခန်းက တိုးစိတိုးစိစကားသံတွေနဲ့ပြန်ဆူညံလာခဲ့သည်။
               " ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟင် " အစမရှိအဆုံးမရှိ နွယ်ရဲ့စကားကြောင့် နှင်းတို့တွေပင်ကြောင်အသွားလျက် ဆုမြတ်ကပင် မေးခွန်းထုတ်ကာ
               " ဘာကိုပြောတာလဲ နွယ်ရဲ့စကားက အစမရှိအဆုံးမရှိနဲ့ "
               " ဟုတ်သားဘဲ နွယ်ပြောတာက စောစောကဆရာမကြီးပြောသွားတာကို ပြောတာ " ထိုသို့ပြန်ရှင်းပြမှ နှင်းတို့တွေသပေါက်ကာ
               " နွယ်ပြောချင်တာက နှင်းတို့နဲ့ နီးစပ်တဲ့စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုမှာ အချိန်ပိုင်းဝန်ထမ်းတစ်လလုပ်ပြီး တစ်ပတ်တစ်ခါဆရာမကြီးဆီ ရီပိုစ့်တင်ပေးရမယ်ဆိုတာလား "
               " ဟုတ်တယ်နှင်း ကိုကို့ကုမ္မဏီမှာ နွယ်တို့တွေဝင်လုပ်မလို့ စဉ်းစားနေတာ အခုကိုကိုက အလုပ်ကိစ္စခရီးထွတ်သွားတယ် ဘယ်လိုလုပ်မလဲလို့ "
               " ဘာများလဲလို့နွယ်ရယ် အန်တီဧတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာဘဲ အန်တီဧကုမ္မဏီမှာအလုပ်ဝင်လုပ်ကြမယ်လေ အကျိုးအကြောင်းပြောပြလိုက်ရင် အန်တီဧလက်ခံမှာပါ ဟုတ်တယ်မလား စောလေး " ဆုမြတ်ပြောတာာကို နှင်းခေါင်းညိမ့်လက်ခံလိုက်ပြီး
               " မားကို နှင်းမေးပေးမယ်လေ မားလက်ခံမှာပါ "
               " ပြောနေ ကြာပါတယ်နှင်းရယ် ခုဘဲသွားကြည့်မယ်လေ အန်တီဧကုမ္မဏီမှာဘဲ ရှိနေတာမလား "
               " ဟုတ်ပါပြီး မားအားမအား ဖုန်းဆတ်မေးကြည့်လိုက်မယ်လေနော် " နှင်းလဲ မားဆီကိုဖုန်းဆတ်ပြီး အကျိုးအကြောင်းရှင်းပြလိုက်တော့ မားက ကုမ္မဏီမှာဘဲစောင့်နေမယ် လာခဲ့ဖို့ပြောတာကြောင့် နှင်းတို့သုံးယောက်လုံး မားရဲ့ကုမ္မဏီဆီသို့ ဦးတည်လိုက်သည်။ ကုမ္မဏီကိုရောက်တော့ နှင်းတို့ကို မားကအသင့်စောင့်နေပုံပင်။
               " ကဲလာ... မီးငယ်တို့ လာမယ်ဆိုလို့ မားစောင့်နေတာ " နှင်း မားရဲ့ပါးလေးကိုအနမ်းပေးပြီး မားရဲ့ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ နှင်းတို့ရဲ့အကြောင်းကို ဝန်ခံထားပြီးသားမို့ ဒါဟာနွယ်တို့အတွက် အထူးအဆန်းမဟုတ်ပါ။ မားက ဆုမြတ်တို့ဘက်လှည့်ကာ
               " မီးငယ်က အန်တီဧကို အကြမ်းဖျင်းတော့ ဖုန်းဆတ်ရှင်းပြထားပြီးပြီး ဆိုတော့နွယ်နဲ့ ဆုမြတ်က အန်တီဧကုမ္မဏီမှာ အချိန်ပိုင်းတစ်လလောက်အလုပ်လုပ်ချင်တယ်ဆို "
               " ဟုတ်တယ်အန်တီဧ ကျောင်းကိုတင်ရမယ့်ရီပိုစ့်ကြောင့် နွယ်တို့သုံးယောက်အတွက် အလုပ်လိုအပ်လို့ပါ ဒါဟာနောက်တစ်ချိန်မှာ နွယ်တို့ဖြတ်သန်းရမှာမို့ အတွေ့အကြုံလဲလိုချင်တာပါ တစ်လလောက်ဘဲ လုပ်ရမှာမို့ပါ"
               " ကောင်းပြီးလေ လုပ်ချင်သပဆိုရင်လဲ အန်တီဧခွင့်ပြုပေးလို့ရပါတယ် တစ်ခုတော့ရှိတယ်နော် ကုမ္မဏီမှာဆိုရင် ကုမ္မဏီစည်းကမ်းတော့ လိုက်နာနိုင်ရမယ် အမှားတစ်ခုခုလုပ်ပြီးဆိုရင် ကိုယ့်အမှားကိုယ်တာဝန်ယူရမယ် အန်တီဧနဲ့အသိတွေပါဆိုပြီးတော့ ခေါင်းရှောင်လို့မရဘူး မီးငယ်ရောဘဲနော် အဲတာကိုလက်ခံနိုင်ရင် လုပ်လို့ရပြီး " မားက ထိုသို့သော်လူမျိုးပါပေ။ အလုပ်နဲ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကို အမြဲတမ်းခွဲထားသည်။ အလုပ်ကိုရိုသေလေးစားတဲ့အတွက် ကုမ္မဏီကဝန်ထမ်းတိုင်းကလဲ မားကိုအားကိုးကြသည်။ အမှားတစ်ခုခုလုပ်ရင် ဘယ်သူဘဲဖြစ်ဖြစ် နှင်းဖြစ်နေရင်တောင် မားရဲ့အာဏာသုံးပြီး ရှောင်လွှဲလို့မရ ကိုယ့်တာဝန်ကိုယ်ယူရမယ်ဆိုတာ အသေအချာပင်။ နှင်းရဲ့မားက နှင်းအတွက် အမြဲတမ်းဂုဏ်ယူလေးစားရတဲ့ သူတစ်ယောက်ဖြစ်သလို နှင်းအသက်နဲ့လဲပြီးချစ်ရတဲ့ သူတစ်ယောက်လဲဖြစ်သည်။
               " ဟုတ်ကဲ့ပါ မားရယ် မီးငယ်တို့တွေ ကြိုးစားပြီးလုပ်ပါမယ်နော် မားစိတ်မပျက်စေရဘူး "
               " ဟုတ်ပါပြီး မနက်ဖြန်တော့ ဝန်ထမ်းတွေနဲ့ မိတ်ဆတ်ပေးမှာမို့ အတန်းချိန်ပြီးရင် ကုမ္မဏီကိုလာခဲ့ကြနော် မားခနနေ အစည်းအဝေးရှိသေးတယ် မီးငယ်တို့ပြန်နှင့်မလား စောင့်နေမလား "
               " မားသဘောလေ မီးငယ်စောင့်နေရမလား ပြန်နှင့်ရမလား "
               " အစည်းအဝေးက ဘယ်ချိန်ပြီးမလဲတော့မသိသေးဘူးမီးငယ်လေး အကြာကြီးစောင့်နေရမှာဆိုးလို့ ပြန်နှင့်လိုက်လေနော် အိမ်ကနေဘဲ မားကိုစောင့် "
               " ဟုတ်ကဲ့ပါမား အဲတာဆိုမီးငယ်တို့ ပြန်နှင့်မယ်နော် အာဘွား... "
               " အာဘွားမီးငယ်လေး ဂရုစိုက်သွားနော် " ဧကရီကိုလက်ပြပြီး ထွတ်သွားတဲ့မီးငယ်လေးကိုကြည့်ပြီး ဧကရီစိတ်ထဲကြည်နူးဝမ်းသာရသည်။ ဧကရီလက်ပေါ်မှာတင် ဒီကလေးကောင်းကောင်းမွန်မွန်ကြီးပြင်လာတာမို့ မမနဲ့ခဲအိုလဲ တမလွန်ကနေကျေနပ်နေမယ်ထင်ပါတယ်။
               =====================
               " သူက စောနှင်းပွင့်ဖြူ ဧကရီရဲ့သမီးလေးပေါ့ သူတို့ကတော့ ဆုမြတ်နဲ့သဇင်နွယ် သမီးရဲ့သူငယ်ချင်းတွေပါ သူတို့တွေကျောင်းကို တင်ပြရမယ့်ရီပိုစ့်လေးတစ်ခုကြောင့် ကုမ္မဏီမှာ အချိန်ပိုင်းယာယီဝန်ထမ်းတွေ အဖြစ်နဲ့အလုပ်လုပ်မှာမို့ အားလုံးကသင်ပြပေးလိုက်ကြပါဦးနော် " မားက နှင်းတို့ကို ကုမ္မဏီဝန်ထမ်းတွေနဲ့ မိတ်ဆတ်ပေးပြီး တစ်ဆက်တည်းမှာပင် နှင်းတို့ဘက်လှည့်ကာ လူတစ်ယောက်နဲ့ မိတ်ဆတ်ပေးလာသည်။
               " မီးငယ်လေး သူကနန်းစန္ဒာ ဒီကုမ္မဏီရဲ့ဌာနမှူး မီးငယ်လေးတို့လိုအပ်တာ နန်းက ကူညီပေးလိမ့်မယ် လိုတာရှိရင် နန်းကိုပြောလိုက်နော် မားအစည်းအဝေးရှိလို့ သွားဦးမယ် "
               " ဟုတ်ကဲ့ပါမား " မားထွတ်သွားပြီးတဲ့နော် မားမိတ်ဆတ်ပေးခဲ့တဲ့ နန်းစန္ဒာဆိုသူကို နှင်းပြုံးပြလိုက်ပြီး
               " ဟို နှင်းတို့တွေ မမကို ရင်းရင်းနှီးနှီးနဲ့ မမနန်းလို့ခေါ်မယ်နော် နှင်းတို့ကိုကူညီပြီးသင်ကြားပေးပါဦး မမနန်း "
               " မင်းတို့တွေအလုပ်လုပ်ရမယ့် အခန်းကိုလိုက်ပြပေးမယ် ဘာပြဿနာမှမရှာဘဲ ကိုယ်လုပ်စရာရှိတာကိုယ်လုပ်ပါ ငါနဲ့ရင်းရင်းနှီးနှီးနေစရာမလိုပါဘူး လကုန်ရင်သာ အေးအေးဆေးဆေးထွတ်သွားကြ " မမနန်းရဲ့စကားတွေက ရင့်သီးတယ်ဆိုပေမယ့်လည်း ပြဿနာမဖြစ်စေချင်တာကြောင့် နှင်းဘာမှမပြောဘဲ ငြိမ်နေလိုက်သည်။
               " ဟုတ်ကဲ့ပါမမနန်း နှင်းတို့လိုအပ်တဲ့အချက်အလက်လေးတွေကို မမဆီကတောင်းဆိုလို့ရမလား "
               " ပြော "
               " ကုမ္မဏီရဲ့ငွေစာရင်းအင်းတွေရယ် အခွန်စာရွက်တွေရယ် ဝန်ထမ်းရေးရာမှတ်တမ်းနဲ့ ကုမ္မဏီလည်ပတ်ပုံစာရင်းတွေပေးလို့ရမလား ဒီနှစ်ဟာဆိုပိုကောင်းတယ်မမနန်း " နှင်းကဘဲ လိုအပ်တာတွေ အကုန်တောင်းသွားတာကြောင့် နွယ်နဲ့ဆုမြတ်လည်း ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်ပမာ ဘေးကနေဘဲကြည့်နေလိုက်တော့သည်။ မမနန်းဆိုသူကတော့ မျက်လုံးပြူးမျက်ဆန်ပြူးနှင့်
               " နင်တို့တွေ ဒါတွေတောင်းတာ သွေးရိုးသားရိုးကောဟုတ်ရဲ့လား ကျောင်းကိုရီပိုစ့်တင်ဖို့လား ကုမ္မဏီအချက်အလက်တွေ ပေါက်ကြားစေချင်လို့လားဆိုတာတောင် မသိတော့ဘူး "
               " ဘာဖြစ်လို့လဲမမနန်း အဲတာတွေကမရနိုင်ဘူးလား " နွယ်က ကြားဖြတ်မေးလိုက်သည်။
               " ဘယ်လိုရမှာလဲ အဲတာကုမ္မဏီရဲ့လျှိဝှက်အချက်အလက်တွေ ထုတ်ပေးလို့မရဘူး လိုချင်ရင်တော့ လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်နှစ်က မှတ်တမ်းတွေဘဲရမယ် ဘယ်နှယ်အေ ကျောင်းကိုတင်ပြရတာဘဲကို အပိုတွေလုပ်နေတယ် ယူမှာလားမယူဘူးလားပြော "
               " ရတယ်မမနန်း နွယ်တို့တွေယူမယ်နော် လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်နှစ်က မှတ်တမ်းဆိုလဲအဆင်ပြေတယ်မလား နှင်း " နှင်းအံသြလွန်းတာကြောင့် ဘာမှပင်ပြန်မပြောနိုင်တော့ပေ နွယ်မေးတာကို နှင်းခေါင်းဘဲညိမ့်ပြလိုက်ရသည်။ တကယ်ဆို နှင်းတောင်းတဲ့အချက်အလက်တွေက ဘယ်သူမဆိုလွယ်လွယ်ကူကူကြည့်လို့ရတဲ့ အချက်အလက်တွေလို့  နှင်းတို့သိထားတာကြောင့်ပင်။ နှင်းတို့ကိုသင်ကြားပေးထားတဲ့ဆရာမကြီးကလဲ လုပ်ငန်းတစ်ခုမှာ ဝန်ထမ်းတွေရဲ့ယုံကြည်မှုကိုလိုချင်ရင် အဲအချက်အလက်တွေကို အမြဲတမ်းချပြရမယ်ဆိုပြီး သင်ကြားထားတာကြောင့် တောင်းလိုက်တာကို ကုမ္မဏီရဲ့လျှိုဝှက်အချက်အလက်ဖြစ်နေတယ်ဆိုတော့ နှင်းတို့သုံးယောက်လုံး အံသြရသည်။
               " နန်း ဒီနေ့ကုမ္မဏီကို ယာယီဝန်ထမ်းကောင်မလေးသုံးယောက်ရောက်လာတယ်ဆို CEOရဲ့သမီးလဲပါတယ်ဆို ဟုတ်လား ဘာလာလုပ်တာလဲဟင် "
               " ဟုတ်တယ် နန်းကိုယ်တိုင်သင်ပြပေးနေတာ ကျောင်းကိုတင်ရမယ့်ရီပိုစ့်အတွက် တစ်လလောက်လာလုပ်တာပါ တစ်လနေရင်ထွတ်သွားမှာ "
               " ဟုတ်လား သူကCEOရဲ့သမီးဆိုတော့ CEOအနားယူသွားတဲ့အခါ ကုမ္မဏီကို သူဘဲဆက်ခံရမှာမလား အဆင်ပြေအောင်ပေါင်းထားမှ "
               " အဲလိုတော့ဘယ်ဟုတ်မလဲ ကုမ္မဏီမှာ သူ့ထက်လုပ်သက်ရင့်ပြီး အရည်းအချင်းရှိတဲ့အကြီးအကဲတွေ အများကြီးရှိတယ် CEOသမီးဆိုတိုင်း CEOနေရာတတ်ထိုင်ချင်တိုင်းထိုင်လို့မှ မရတာ ပြီးတော့သမီးအရင်းမှမဟုတ်တာ မွေးစားသမီးဘဲလေ "
               " ဟုတ်တယ်နော် CEOအနားယူသွားရင် နောက်တတ်မယ့် CEOက နန်းရဲ့ဖေဖေဘဲဖြစ်သင့်တာနော် " ထိုစကားကြောင့် နန်းကြိတ်ပြုံးမိသည်။ မှန်တာလဲမှန်သည်။ ဖေဖေသည် ကုမ္မဏီရဲ့ လုပ်သက်ရင့်ဆုံးအမှုဆောင်ဒါရိုက်တာကြီးပင်ဖြစ်သည်။ အရင်CEOလက်ထပ်တည်းက အလုပ်တူတူလုပ်ခဲ့ကြပြီး ဆုံးပါးသွားတဲ့အချိန်မှာလဲ ဖေဖေကCEOဖြစ်လာမယ်လို့ မှန်းထားကြပေမယ့် အရင်CEOရဲ့သမီးဖြစ်သူက နေရာဝင်ယူခဲ့တာကြောင့် ဖေဖေမှာအမှုဆောင်ဒါရိုက်တာနေရာပင်ရခဲ့သည်။ တကယ်ဆို CEOနေရာက ဖေဖေ့နေရာသာဖြစ်သင့်သည်။ ဒါကိုတောင် နောက်CEOနေရာကို သွေးမတော်သားမစပ်မွေးစားသမီးတစ်ယောက်က်ို ပေးထားမယ်ဆိုရင် ကုမ္မဏီတွင်း မငြိမ်မသက်ဖြစ်လာမှာအသေအချာပင်။ ဒီကုမ္မဏီက ဝန်ထမ်းအားလုံးရဲ့သွေးနဲ့ချွေးနဲ့တည်ထောင်ထားတဲ့ကုမ္မဏီမို့ ဝန်ထမ်းအားလုံးပိုင်သင့်တယ်လို့ နန်းထင်သည်။ တစ်နေ့မှာ ဒီကုမ္မဏီရဲ့CEOနေရာက ဖေဖေ့အတွက်ဖြစ်လာဖို့က အနှေးနဲ့အမြန်ပင်ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ Asia Group သူဌေးကြီးဦးအောင်သောင်းက ဧကရီကိုအမြန်ဆုံးဖြုတ်ချပြီး နန်းတို့ကိုထောက်ပံ့ပေးမယ်လို့ ကတိပေးထားတာကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။ ဖေဖေသာ CEOဖြစ်လာခဲ့ရင် နန်းကကုမ္မဏီရဲ့ အသက်အငယ်ဆုံးအမှုဆောင်ဒါရိုက်တာဖြစ်လာမှာ အသေအချာပင်။ အဲလိုဖြစ်လာဖို့ကို နန်းကိုယ့်ကိုယ်ကို ဦးအောင်သောင်းလိုကျားရဲတွင်းထဲ ပစ်ကျွေးခဲ့တာဘဲမဟုတ်လား။
               =====================
               " ဒေါက်... ဒေါက်... မား မီးငယ်ပါ ဝင်လာလို့ရမလား "
               " ရတယ်လေမီးငယ် ဝင်ခဲ့ "
               " မား အလုပ်ရှုပ်နေတာလား မီးငယ်ပြောစရာလေးရှိလို့ပါ အနှောက်အယှက်ဖြစ်သွားလားဟင် "
               " မဖြစ်ပါဘူးမီးငယ်လေးရဲ့ မားလဲအလုပ်ပြီးလို့ လက်စသတ်နေတာပါ လာမားအနားကို ဘာပြောမလို့လဲပြောလေ "
               " မီးငယ် မားနဲ့အတူတူ ကုမ္မဏီမှာအလုပ်လုပ်ချင်တယ် မားရဲ့တာဝန်တွေကို မီးငယ်တူတူမျှဝေချင်လို့ ကျောင်းရီပိုစ့်ပြီးသွားရင်တောင် ဆက်လုပ်လို့ရတယ်မလားဟင် " မီးငယ်ရဲ့နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကို ဖိညစ်ရင်း
               " မားရဲ့မီးငယ်လေးက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာဘဲ မားပင်ပန်းတာမကြည့်ရက်လို့ မားနဲ့အတူအလုပ်လုပ်ချင်တယ်ပေါ့ မီးငယ်ကျောင်းတစ်ဖက်နဲ့ အဆင်ကောပြေလို့လား "
               " ပြေပါတယ်မားရဲ့ နွယ်တောင် ကျောင်းတစ်ဖက်နဲ့ဘဲ သူ့ကိုကိုအလုပ်မှာ ဝင်လုပ်မလို့တဲ့ နှင်းလဲလုပ်ချင်တယ်လေနော် အခုလိုအလုပ်လုပ်ရတာက မီးငယ်တို့သင်ခန်းစာမှာလဲ အများကြီးအထောက်အကူပြုတယ်မား "
               " ဟုတ်ပါပြီးရှင် မီးငယ်လေးအဆင်ပြေတယ်ဆိုရင် လုပ်ပေါ့ မားမနက်ဖြန် ရှယ်ယာရှင်အစည်းအဝေးခေါ်ပြီး ပြောထားမယ် လကုန်ရင် မီးငယ်တရားဝင်ဝန်ထမ်းဖြစ်ပြီးပေါ့ "
               " ဟီး... အဲတာကြောင့် မားကိုအရမ်းချစ်ရတာ တစ်ခုတော့ရှိတယ်နော် မီးငယ်မားရဲ့ကုမ္မဏီမှာ အောက်ခြေဝန်ထမ်းကနေဘဲ စလုပ်ချင်တယ် မီးငယ်ရဲ့ကိုယ်ပိုင်ကြိုးစားမှုနဲ့ဘဲ အမြင့်ကိုတတ်ချင်တယ် "
               " မီးငယ်ဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်းဖြစ်စေရမယ်နော် အခုတော့ မားတို့တွေသွားအိပ်ရအောင်အိပ်ချင်ပြီး ဟင်း... ဟင်း... "
               " မားနော် မားအကြောင်းမသိရင်ခက်မယ် အိပ်မယ်ဆိုပြီး ပြီးရင် မီးငယ်တစ်ကိုယ်လုံးကို အမဲဖြတ်သလို ကိုက်ခဲနေတာ ဟွန့် "
               " မီးငယ်ကလဲ အဲတာ ချစ်တံဆိပ်တုံးထုနှက်တယ်လို့ ခေါ်တယ်လို့ခေါ်တယ်မီးငယ်ရဲ့ အမဲဖြတ်နေတာမှမဟုတ်တာ " မီးငယ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူချိုချိုလေးတွေကို ဧကရီနှုတ်ခမ်းခပ်ကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ ဖိငုံထားလိုက်သည်။ မီးငယ်ရဲ့ခါးကိုမချီကာ အိပ်ရာခန်းဆီသို့ ခေါ်သွားသည်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်စုံကလဲ အိပ်ရာပေါ်ရောက်တဲ့ထိ အလွတ်မပေးဘဲ အိပ်ရာပေါ်အသာချကာ ဆက်ပြီးအနမ်းတွေဖြန့်ကျဲချလိုက်သည်။ မှိန်စပြုနေတဲ့အမှတ်အသားတွေရဲ့အပေါ်မှာ မာကင်ရာ အသစ်အသစ်တွေကို ပြန်ပြီးအရောင်တောက်စေလိုက်သည်။ အချစ်ရဲ့အမှတ်သင်္ကေတဖြစ်တဲ့ မာကင်ရာတွေပြည့်နှက်သွားတဲ့အချိန် ဧကရီကိုယ်ဧကရီပြန်ထိန်းချုပ်ကာ ရပ်တန့်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်ရပ်တန့်သွားတဲ့ မားရဲ့အပြုအမှုကြောင့် နှင်းမျက်ခုံးတွေ ထိလုမတတ် မျက်မှောင်ကြုံလိုက်သည်။
               " မား... "
               " ဟင်... မီးငယ်လေး "
               " မီးငယ်က မားရဲ့အပိုင်ပါ အခုလဲအဲလိုဘဲဖြစ်သလို နောက်လဲအဲတိုင်းဘဲ ပြောင်းလဲသွားမှာမဟုတ်ဘူးလေ မီးငယ်ကြောင့်နဲ့ မားရဲ့ခံစားချက်တွေကို ထိန်းချုပ်ထားစရာမလိုဘူးနော် မားအတွက်ဆို မီးငယ်အရာအားလုံးပေးဆပ်နိုင်တယ် "
               " မဟုတ်ဘူးမီးငယ် မီးငယ်ရဲ့စိတ်ကို မားနားလည်ပါတယ် ဒါကမားရဲ့သစ္စာတရားပါ မီးငယ်အသက်မပြည့်ခင်အချိန်ထိ မီးငယ်ရဲ့အပျိုစင်ဘဝကို မားလုံးဝထိမှာမဟုတ်ဘူး အဲတာမားက မီးငယ်လေးကို တန်ဖိုးထားတာမို့ပါ "
               " ဒါဆို မားက အသက်ပြည့်ပြီးမလား "
               " အင်း ပြည့်ပြီးလေ မားက မီးငယ်ထက်ဆယ်ငါးနှစ်တောင်ကြီးတာလေ မီးငယ်အသက်၁၆ဆိုတော့ မားအသက်က ၃၁နှစ်လေ မား... အွန့် " ဧကရီစကားဆက်ပြောလို့မရအောင် မီးငယ်က သူရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ပိတ်ဆို့လိုက်သည်။ အသက်ရှုကြပ်လောင်တဲ့ထိ အားရအောင်နမ်းပြီးတဲ့အခါ ဧကရီရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အလွှတ်ပေးပြီး
               " ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် မားကအသက်ပြည့်ပြီးမလား မားက မီးငယ်ကိုမစားရင် မီးငယ်ကမားကိုစားမယ်လေ ကျွေးမယ်မလား "
               " အင်း ကျွေး... ဟင်... မဟုတ်ဘူးလေ မီးငယ်ရဲ့ မားက အပေါ်... အွန့် " မီးငယ်ရဲ့အရှိုင်းဆန်တဲ့ နှုတ်ခမ်ပါးတွေက ဧကရီရဲ့စိတ်ကိုနှိုးဆွနေသည်။ အစုန်အဆန်လှည့်ပတ်နေတဲ့ လက်ဖဝါတွေရဲ့အောက်မှာ ဧကရီသည် တစ်စက္ကန့်တည်းနဲ့ အဝတ်မဲ့သွားရသည်။ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေတဲ့ မားရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းတွေက နှင်းကိုပိုပြီးအာသာပြင်းပြင်းဖြစ်စေသည်။ နူညံ့တဲ့နှင်းရဲ့လက်အထိအတွေ့အောက်မှာ မားရဲ့ငြီးသံတွေက နှင်းကိုစိတ်လွတ်သွားစေဖို့လုံလောက်သည်လေ။ ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ပွင့်ချပ်တွေရဲ့ကြားထဲ နှင်းလျှာဖျားလေးတိုးဝင်လာတဲ့အခါ မားရဲ့ကိုယ်လေးလူးလွန့်သွားရှာသည်။ မြန်ဆန်တဲ့လျှာဖျားရဲ့လှုပ်ရှာမှုကြောင့် မားရဲ့ငြီးသံတွေက ပိုပြီးအသက်ဝင်လာခဲ့သည်။
               " မီးငယ် အား... ပြီး... ပြီးတော့မယ် " မားက မောဟိုက်နေတဲ့ လေသံတိုးလျလျလေးနဲ့ဆိုတော့ နှင်းရဲ့လက်ချောင်းတွေ တဆုံးသွင်းပြီး မြန်မြန်ပြီးအောင်လှလှပပလေးဆုံးသတ်ပေးလိုက်တော့ မားရဲ့ချစ်ရည်ကြည်နွေးနွေးလေးက နှင်းရဲ့လက်ဖဝါးဆီ သက်ဆင်းလာခဲ့သည်။ နှင်း မားကိုချစ်စရာအကောင်းဆုံးပြုံးပြကာ
               " ၃၁နှစ်က ၁၆နှစ်ဆီမှာ အစားခံရတာ ဘယ်လိုနေလဲမား " မားက နှင်းကိုမျက်စောင်းလေးထိုးကာ
               " မီးငယ်နော် "
               " မားခနလောက်မှေးနေလိုက်နော် မီးငယ်သန့်ရှင်ရေးလုပ်ပေးမယ် "
               " အင်း " နှင်း ရေဇလုံတစ်ခုနဲ့အဝတ်သန့်သန့်တစ်ခုယူပြီး ရေခပ်နွေးနွေးလေးစပ်ကာ မားဆီယူလာခဲ့လိုက်သည်။ မားကတော့ ပင်ပန်းသွားပြီးထင်ပါရဲ့ ဟောက်သံလေးတောင်ထွတ်နေပြီး။ နှင်းကိုယ်တိုင် ရေနွေးနွေးလေးနဲ့သုတ်သင်ရှင်လင်းပြီးတာနဲ့ မားရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို နှင်းရင်ခွင်ထဲထားကာ ဒီညကိုပျော်စရာကောင်းတဲ့ညအဖြစ် နှင်းထာဝရသိမ်းထားတော့မည်။
               ====================
               နည်းနည်းလေးမှောင်ပေးထားတယ်နော် ကြိုက်ကြလား။ reviewလေးတွေပေးကြဦးနော်။ ချိုချို၊ ခါးခါး၊ ငံငံလေးတွေ အကုန်ပါမှာမို့ မလွှတ်တမ်းဖတ်ပေးကြပါနော်၊ သာသာစာအရေးအသားလေးတွေ လိုအပ်ချက်ရှိရင်လဲထောက်ပြပေးကြပါဦး။ သာသာစာဖတ်သူလေတွေ ဘဝအမောတွေပြေကြပါစေနော်
              
              

မားရဲ႕ မီးငယ္ေလး (Completed )Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang