ကာဇဲအင်းနဲ့ ဧကရီများ
အခန်း ၅ : မြို့ထဲသွားကြမယ်
မိုးလင်းတော့ ဒုံရင်းက ဒုံရင်းပဲ။ မနေ့က
မြင်နေရတဲ့ အပေါ်ထပ် ကုတင်ရဲ့ အောက်ခြေကို မြင်နေရတယ်။ ဘေးက တအိအိ တအုအုနဲ့ အသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တကောင့်သားက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ကိုယ်တစ်ပိုင်းကျွတ်နဲ့ စောစောစီးစီးဒိုက်ထိုးနေတာ။ ဒါပေမယ့် ဒိုက်ထိုးတဲ့ပုံစံမမှန်တော့ ဒိုက်ထိုးတာနဲ့ မတူဘဲနဲ့ ကြမ်းပြင်ကို သူ့ဖွားဖက်တော်နဲ့ အပေါက်ဖောက်နေသလိုပဲ။
"ငါဘယ်လိုကောင်တွေနဲ့နေ နေရတာလဲ" လို့ တိုးတိုးလေးညည်းမိတယ်။
"အို နိုးပြီလား"
"ကောင်းသော မနက်ခင်းပါ ကက်စ်ပါ" လို့
နှုတ်ဆက်ပြီး ကာဇဲအင်းက ထထိုင်လိုက်တယ်။ အိပ်ရေးက မဝချင်သလိုလိုပဲ။
နိုးနိုးချင်းမြင်ရတဲ့ ကက်စ်ပါရဲ့ ဒိုက်ထိုးနေတဲ့ ပုံစံကလည်း စိတ်ပိန်ချင်စရာ၊ ပုံစံကမမှန်ရတဲ့ ကြားထဲ ထောက်ထားတဲ့ လက်တွေက အားမရှိလို့ တုန်နေတာ၊ နာရီကြည့်တော့ မနက် ခြောက်နာရီနဲ့ လေးမိနစ်။ စာသင်ချိန်က ရှစ်နာရီခွဲမှ စတာဆိုတော့ အဝေးကြီးလိုပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် အချိန်ဆွဲလို့တော့
မရဘူး။ လုပ်စရာရှိတာမြန်မြန်လုပ်မှ၊
ခေါင်းကနေ ခြေဖဝါးအထိ အကြောတွေအရင်လျော့လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ညကယူနီဖောင်းနဲ့ ရေလဲပိုင်း၊ မျက်နှာသုတ်ပုဝါတွေကို ယူပြီးအခန်းထဲက ထွက်ဖို့ပြင်လိုက်တယ်။
"ကာဇဲအင်း ခဏလောက်"
"ပြော"
"ခုနလုပ်သွားတာက..."
ခုန လုပ်သွားတာတဲ့၊ ခုနက သူအကြောတွေလျော့ရုံအပြင် တခြားဘာလုပ်မိလို့လဲ။
"အကြောလျော့တာကို ပြောတာလား"
"ဟုတ်တယ်၊ အဲဒါမိန်းကလေးတွေပဲလုပ်တဲ့ လေ့ကျင့်ခန်း မဟုတ်ဘူးလား"
"ဟမ်...မဟုတ်ပါဘူး၊ ဘယ်သူမဆို လုပ်ကြပါတယ်၊ ဒိုက်ထိုးတာတို့၊ ပြင်းထန်တဲ့ ကိုယ်လက် လှုပ်ရှားမှုတွေမလုပ်ခင် အဲဒီလို အကြောလျော့တာက လုပ်ကိုလုပ်သင့်တယ်၊
မဟုတ်ဘဲ အကြောတင်းနေရင် လုပ်နေတုန်း အကြောပြတ်ပြီးသေတာတွေ ဘာတွေဖြစ်တက်တယ်"
သူရှင်းပြတော့ ကက်စ်ပါက
ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ကြည့်နေတယ်။
နေပါဦး၊ ဒီအခြေခံအချက်တွေတောင် မသိဘူးလို့တော့ ငါ့ကို မပြောနဲ့ လို့ ကာဇဲအင်း တွေးနေတုန်း သင်းက"ဟုတ်လား...အခုမှ ကြားဖူးတာလို့" ကြောင်တောင်တောင် မျက်နှာထားနဲ့ ထပြောလာတယ်။ နောက်တော့ တာ့တာပြပြီး "သွားလိုက်ဦးမယ်" လို့ နှုတ်ဆက်ရင်း လစ်ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။
ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့ ကျောင်းသားတွေ အများကြီးပဲ၊ တချို့ကလည်းဖင်တုံးလုံးနဲ့၊
တချို့ကလည်း ရေလဲပိုင်းလေးတွေပတ်ထားတယ်။ ရေချိုးဖို့အခန်းလေးတွေက အလွန်ဆုံးရှိမှ သုံးဆယ်ပေါ့၊ အခု ရေချိုးဖို့ စောင့်နေတဲ့ကောင်တွေက အယောက် ခြောက်ဆယ်လောက်ရှိတယ်။
YOU ARE READING
ကာဇဲအင်းနှင့်သူ၏ဧကရီများ (ပူးတွဲရေးသားခြင်း)
Historical Fictionကာဇဲအင်းဆိုတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက် လကြတ်တဲ့ညမှာ လိပ်ပြာလွှင့်ရင်း အပြိုင်ကမ္ဘာတစ်ခုကို ရောက်ရှိသွားခဲ့တယ်။ အဲဒီကမ္ဘာကြီးက ကျွန်တော်တို့ကမ္ဘာကြီးနဲ့တူပေမဲ့ သမိုင်းဝင်ဖြစ်ရပ်တွေအားလုံးမှာ အမျိုးသမီးတွေချည်းပဲ ဦးဆောင်ခဲ့ကြတာ။ မဝါဒကြီးစိုးနေလို့ ယောက်ျာ...
