Belki de en zor olan şey işlediğim cinayeti annemin üzerine atmaktı benim için. O istemişti suçu ona atmamı ancak bu günahımın bedelini çekecek olan kişi olmasını değiştirmiyordu. Cinayeti işlerken duygusuzdum, tıpkı annem yaptı derken ki gibi..
Hes...
Alıntılardan haberdar olmak istiyorsanız hesabımı takip edebilirsiniz.
İnstagram: misi_deny
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'YALAN MI, GERÇEK Mİ?'
"Şimdi gidiyorum." der demez arkasını döndü ancak bir adım dahi atamadan Gediz kolundan tutarak onu kendisine çevirdi. Aralarındaki mesafe sıfırlanırken ikisi de soluk soluğa birbirine bakıyordu.
"Artık çok geç!" der demez eğildi ve dudaklarını birleştirdi genç adam. Daha birkaç saat önce bir daha kıza yaklaşmayacağını kendine tekrar tekrar söyleyen Gediz, Süveyda'yı görür görmez kararından dönerken bulmuştu kendini.
Bundan sonra da kararına sadık kalamayacağının farkındaydı...
Dudakları adeta kıza işkence eder gibi yavaş hareketlerle onu talan ederken Kader ellerini onun çıplak bedeninde gezdiriyordu. "Gediz.." dedi nefes nefese. "Çok yakışıklısın!"
Genç adam dudaklarını ayıran kıza bakarken onun söyledikleriyle erkeksi bir kahkaha atmıştı. "Sen delisin Süveyda!"
Ağzının içinde homurdanan genç kızla gülümsemesi büyüdü. O an çok tatlı geldi gözüne. Kolları arasında sarıp sarmalamak istedi, şu an öyle de yapıyordu ama bunun yanlış olduğunun farkındaydı. İçten içe istediği şeyin imkansız olduğunu biliyordu. Kendisini engelleyen şeyler vardı ve bunu göz ardı edemezdi. Kader, ona gözlerini dikmiş böyle bakarken nasıl iradeli olacağını bilmiyordu ancak uzak durmalıydı. Sertçe yutkundu, kızın bakışlarını görmezden gelmeye çalışarak ellerini ondan çekti ve birkaç adım geri gitti. "Odana çıksan iyi olur." dedi soğukça. Bir de bu vardı işte, kendine hakim olamıyor bir anda sert ve soğuk oluyordu kızdan uzaklaştığı an.
Kader, onun bu tavrıyla geriye doğru giderek başını salladı. Kırıldığını belli etmeden gülümsemeye çalışarak odadan çıktı. Arkasından gelen adamın sert soluğunu işitse de dönmedi. Kendi odasının önüne geldiklerinde tekrar ona baktı genç kız. "İyi uykular."
Gediz, Kader'in kırıldığının farkındaydı. Yine de kırılmamış gibi yapıp tebessümle iyi uykular dilemesine şaşırdı. Başını salladı, kapıyı usulca kapatan kızın ardından bir süre baktı. Elini uzattı, o kapıyı açıp Kader'den özür dilemek istedi ancak kendi düşündüklerine kaşları çatıldı bu kez de. Ne yapıyordu? O kızın oyununa nasıl böyle düşebilirdi?
Hepsi birer aldatmayacaydı.
Hızlı adımlarla odasına çıkıp kapıyı kapatırken içten içe hâlâ kendisine kızmakla meşguldü. Zaten uzak duramamıştı, üstelik daha bugün kıza bir daha yaklaşmayacağının kararını almışken onu görür görmez öpmesi de ayrı bir şeydi! Başını iki yana sallayarak duşa girdi. Kendine hakim olmalıydı yoksa işler ikisi için de çıkılmaz bir hâle gelecekti.
