SÜVEYDA 'ZEYREK'

35. BÖLÜM

Ben geldim, herkese keyifli okumalar dilerim.

Oy ve satır aralarında yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar.

Alıntılardan haberdar olmak istiyorsanız Wattpad ve Instagram hesabımı takip edebilirsiniz.

Instagram: misi_deny

Wattpad: @misi_deny

Bölüm şarkısı: Dedublüman, Belki.

Belki de yanlıştı doğrularım,
Aşkını sevgini sorguladım,
Yolların kapalıydı zorlamadım,
Öldürdüm çiçeğimi yaşatamadım...

'RUHUN KATİLİ!'

Dişlediğim dudaklarımı serbest bıraktım. Aklıma bu kez de akşam o kadının yanına gideceği geldi. Merak tohumları içimi kemirirken dudaklarımdan dökülenlere engel olamadım. "Hayat kim?"

Bakışları kısıldı, keskin gözlerle bana bakarken gergince bekliyordum. Cevap vermedi, arabayı sürmeye devam ettiğinde dişlerimi birbirine bastırıp sakin kalmaya çalıştım. Neden cevap vermiyordu? O kadın bu kadar mı özeldi onun için?

Evimin önünde arabayı durdurduğu an çiçeklerimi sıkıca tutup aşağı indim. Peşimden indiğini ve hemen ardımdan geldiğini duyabiliyordum. O yokmuş gibi davranarak apartmana girip asansörü çağırdım. Sıkıntılı bir nefes bıraktı, asansöre binemezdi ama şu an bana bir şey söyleyecek cesareti de yoktu. Gelen asansöre bindiğimde tereddütle baktı, içeri girmesini beklemeden düğmeye bastım ve kapılar kapandı. Asansör dairemin bulunduğu kata çıkarken sağ ayağımı yere vurarak sakinleşmeye çalışıyordum.

Kapılar açıldı, dairemin bulunduğu kata girdiğimde Gediz'i kapımın önünde beklerken buldum. Adımlarım duraksadı, nasıl bu kadar hızlı çıkabilmişti? Anahtarımı çantamdan çıkarırken ona göz devirerek kapıyı açtım. Hemen peşimden eve girdi ve doğruca banyoya ilerledi. Çiçeklerimi özenle masanın üzerine bırakıp odama ilerledim. Üstümü değiştirdikten sonra Gediz'in banyodan çıktığını görünce ben de ellerimi yıkayarak mutfağa gittim. Gediz öyle rahattı ki sanki kendi evindeymiş gibi hareket ediyordu. Hâlâ sorumun cevabını alamadığımdan dolayı kafam düşüncelerle doluydu.