Herkese merhaba, keyifli okumalar dilerim.
Oy ve yorum yapmayı unutmayalım lütfen.
Alıntılardan haberdar olmak istiyorsanız hesabımı takip edebilirsiniz.
İnstagram: misi_deny
Bölüm şarkısı: Kahraman Deniz, Garezi var.
Direndim, yenildim ama 'Kaybettim' diyemem.
Eksiklik hayatta değil, zihinlerimizin içinde.
Üzüldüm ama nefrete sebep değil bu küsemem.
Saygına ihtiyacım yok, tüm dostlarım benimle.
'SEVGİLİ?'
"Neden Kartal Gediz Zarat'la kalıyorsunuz?" diyen sesi sorgulayıcıydı karşımdaki polis memurunun. "Sonuçta anneniz, onun babasını öldürdü ve sizin orada olmanız için hiçbir geçerli neden yok." gözlerime dikkatle bakarken biraz eğildi masaya doğru. Başından beri beni takip ettiklerini belli etmeye çalışmaktan çekinmiyordu. Derin bir nefes aldım. Bunun zaten bir süredir farkındaydım, onlar takip etmese bile Gediz'in adamları peşimdeydi. Suskunluğum gözlerini kısmasına neden oldu. "Aslında merak ettiğim şey şu, sizin orada kalmanıza nasıl izin veriyor?" tek kaşını kaldırarak gözünü dahi kırpmadan bakıyordu şimdi. "Yoksa sizi yanında tutan aslında o mu?"
Bakışlarımı kaçırıp odasında gezdirdim. "Annemi bulmakla meşgul olmanız gerekmiyor mu Sedat Bey?" tekrar ona çevirdiğim gözlerimi gözlerine sabitledim. "Size ne benim nerede kaldığımdan?"
"Görevim elbette annenizi bulmak doğru," sıkıntılı bir nefes bırakıp ellerini masanın üzerinde birleştirdi. "Ancak bu yolda ipuçlarını da incelemem lazım. Kartal Bey, evden çıktığınızda sizi takip ettiriyor." dediğinde geriye yaslanarak tek kaşını kaldırdı. Bakışları hiçbir şaşırma ifadesi göstermeyen suratımda dolaştı. "Anladığım kadarıyla bundan haberiniz de var."
Söyleyecek bir şey bulamadım o an. Aklıma gelen yalanı ortaya atıp atmamakta kararsızdım lakin şu durumda herhangi bir açıklamam yoktu. Bu yüzden rahat bir tavırla gülümsedim. "Biz birlikteyiz." dediğimde gözleri şaşkınlıkla açıldı. "Yanında kalmamın sebebi bu. Beni takip ettiriyor çünkü iş dünyasında bazen acımasız şeyler olabiliyor," bilirsiniz der gibi başımı salladım. "Bana bir şey olmasından korktuğu için böyle."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SÜVEYDA 'ZEYREK'
General FictionBelki de en zor olan şey işlediğim cinayeti annemin üzerine atmaktı benim için. O istemişti suçu ona atmamı ancak bu günahımın bedelini çekecek olan kişi olmasını değiştirmiyordu. Cinayeti işlerken duygusuzdum, tıpkı annem yaptı derken ki gibi.. Hes...