Belki de en zor olan şey işlediğim cinayeti annemin üzerine atmaktı benim için. O istemişti suçu ona atmamı ancak bu günahımın bedelini çekecek olan kişi olmasını değiştirmiyordu. Cinayeti işlerken duygusuzdum, tıpkı annem yaptı derken ki gibi..
Hes...
Alıntılardan haberdar olmak için hesabımı takip edebilirsiniz.
Instagram: misi_deny
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Unuttun mu beni? Her şeyimi? Sildin mi bütün izlerimi?
Hiç düşmedim mi aklına? Hiç çalmadı mı o şarkı? O sahil, o ev, o ada... O kırlangıç da mı küs bana?
Sanırdım ki aşklar ancak filmler de böyle.
Ben hâlâ dolaşıyorum avare, Hani görsen eni konu divane, Ne yaptıysam olmadı, Ne çare? Unutamadım gitti...
'UNUTTUN MU BENİ?'
Eve girdiğimde kapalı olan ışıkları yaktım ilk, ayakkabılarımı çıkarıp terliklerimi giydim. Sessiz olan ev beni bir an için ürküttü. Salona yöneldim, oranın da ışıklarını açtığımda koltukta oturan bedeni görünce irkilereksıçradım yerimden. Onu uzun süredir görmemenin verdiği şaşkınlık ve özlemle kalakaldım.
Biliyordum, tekrar karşıma çıkmak için fırsat kolladığını biliyordum...
Sadece böyle karşıma çıkmasını beklemiyordum. O da saçlarını kestirmişti, benimkinden daha kısaydı. Onu son gördüğümde yüzündeki morluklar ve kanla kaplı suratını anımsadım. Tenim buz keserken titreyen bedenimle kalmıştım yerimde. Sahi ne kadar olmuştu onu görmeyeli? Sayamadım, beynim uyuşmuş gibiydi. Gözleri bana özlemle bakıyordu, ayağa kalktı. Attığı her adım gerilmeme neden olurken hâlâ onun burada olmasının şaşkınlığını taşıyordum.
Annem buradaydı...
Tam karşımda. Bedenime sarılan kollar ona aitti. Hasretle iç çekişi ve derin nefesler alarak beni sarışı içimdeki kırgınlıkları süpürüp attığında kollarım benden bağımsız onu sarmaladı. Her şeye rağmen buradaydı, beni görmeye gelmişti. Ağlamaya başladı, hıçkırıkları kulaklarıma dolarken gözlerimden akan yaşların farkında dahi değildim. Kollarımı ona sımsıkı sardım. Kokusunu çektim içime. Son gördüğümden farklıydı, yüzündeki yaralar çoktan iyileşmişti. Bedeni sapasağlamdı. İyi görünüyordu, hatta çok iyi görünüyordu. Ben, o gittiğinden beri doğru düzgün yemek yiyemediğim için 60 kilodan 50 kiloya kadar düşmüştüm. Bir süredir kilo alamıyordum, Gediz'in gidişi de buna en büyük etkendi. Son zamanlar yediğim hiçbir şeyden tat alamıyordum sanki.
