SÜVEYDA 'ZEYREK'

40. BÖLÜM

Ben geldim, baya uzun zaman olduğunun farkındayım. Bir ay tatile çıktım. Buna ihtiyacım vardı. Anlayışınız için teşekkür ederim.

Keyifli okumalar.

Oy ve satır aralarında yorumlarınızı bekliyorum.

Alıntılardan haberdar olmak istiyorsanız hesabımı takip edebilirsiniz.

Instagram: misi_deny

'YENİ BİR SAYFA!'

"Ne yaptım ki?" diye mırıldandı Kader masumca bakarken.

"Nasıl olur da.." bir adım. "Tanımadığın ama yakışıklı olduğunu düşündüğün bir adama.." Kader'in geriye doğru gittiğini gördüğünde hızlı birkaç adım daha atarak onu belinden yakaladı ve sertçe kendisine bastırdı. Özlemle sardığı bedenin bedenine değmesiyle ne diyeceğini birkaç saniye unuttu. Kokusunu derinlerinde hissettiği kadınla mest oldu. Belini daha sıkı kavradığında onun iç çekerek kollarını omzuna doladığını hissetti. Aklına gelen şeyle yeniden şalterleri attı. Genç kadını kendine doğru yükseltip dudaklarına doğru öfkeyle fısıldadı. "Sikeyim Kader! Nasıl başka bir adama öyle fotoğraflar atabilirsin?"

Genç kadın bir süre nefes alamadı. O kadar yakın ve o kadar etkileyiciydi ki şu an tek düşündüğü şey onu öpmekti. Sert bir nefesi ciğerlerine çekerken parmakları usulca Gediz'in ensesine dolandı. Bir eliyle saçlarını okşarken diğer eli ensesindeydi. Adamı yatıştırırcasına masaj yapıyordu sanki. Öyle ki Gediz'in öfkeyle çatılan kaşları yavaşça düzeldi. Gözleri usulca kapanan adam, kendisini onun ellerine bırakmış gibi sakinleşmişti. "O sendin, senin olduğunu bile bile attım." diye mırıldandı Kader.

Gediz duyduğu sözlerle usulca araladı göz kapaklarını. "Nasıl anladın?" Sorgu dolu bakışlarıyla bakıyordu Kader'e. Oysaki kendisini gizlediğini sanmıştı.

"Çok basitti, kendini ele verdin." diyerek gözlerini kaçırdı Kader. "Biz kadınlar böyle şeyleri anlayabiliyoruz."

"Bu kadarını da değil."

Omuz silkti genç kadın. "Neyse ne, neden böyle bir yola başvurdun?"

Gediz gergin bir nefes aldığında Kader'in böyle yakın davranmasından güç almış gibiydi. Sevdiği kadının yatıştırıcı ve narin parmakları ensesi ve saçlarında geziniyordu. Eğer Gediz'i reddedecek olsa çoktan itmiş olurdu ancak kadın ona yakındı. Hem de bedenini ateşe verecek, nefesini kesecek bir yakınlıktı bu. Üstelik onun Gediz olduğunu bile bile yazmıştı. Attığı mesajlar aklına gelince dişlerini sertçe birbirine bastırdı. "Çünkü karşına çıktığımda beni reddedeceğini düşündüm." Kaşları hafifçe çatılırken devam etti. "Allah aşkına başka çare mi bıraktın? Hem oradan attığın her şeyi görebiliyordum."

Aklına gelen yorumlarla kıkırdadı Kader. "Bir de yorum yapmışsın." Ellerini genç adamın yanaklarına götürüp sıktığında parmaklarına batan sakalları umursamıyordu. "Yerim seni ben!"

Gediz'in kaşları yukarı doğru havalandı. Kendisini çocukmuş gibi seven kadının gözlerine bakarken özlemle iç çekti. Kokusunu ciğerlerinde hissedince derin bir nefes aldı içine. "Bundan sonra yapamam Kader..." Başını iki yana salladı. "Tekrar sensiz kalamam, affetmedin biliyorum ama ne olur bana git deme."

Kader gülümsemesini usulca kesti. Kehribar gözleri, koyu kahvelerde dolaşırken içindeki buruk yanının öncekine kıyasla daha az olduğunun farkındaydı. Çok kırılmış, acı çekmişti ama zaman her şeyin acısını azaltmıştı. Kırık kalbini onarmıştı en başından. Gediz'in pişmanlığının farkında olarak sindirmişti yaşadıklarını. Onu hayatından çıkarınca kendiyle kalmış ve yaralarını sarmıştı. Belki izin verse Gediz'in bunu yapmasını sağlayabilirdi ama onu görmek bile yaşadıklarını tekrar tekrar hatırlatıp öfkelenmesini, kırılmasını sağlıyordu o zamanlar. Şimdi ise uzun zamanın ardından özlem duymuştu. Onu gördüğünde öfke veya nefret değil sadece özlemdi hissettiği.