19.Bölüm

63 9 0
                                    

Gene başa döndük. Işıklar bari siz yerinizde durun! Öldürücem kendimi yemin ediyorum! Of kafayı yicem.

Berk gözlerini açtı.

"İyi misin lan? Berk oğlum. Korkutma lan bizi."

"İyiyim gibi."

Ege, "Ne gibisi lan iyi olucaksın o kadar!"

Berk'in iyi gibi demesi ile koluna bir tane vurdum.

"Biz daha buradayız gibisi yok bu işin iyi olucaksın!"

Berk, "Senin kalbin nerede ya? Hiç mi acıman yok kızım senin?"

"Belki vardır sen bulamıyorsundur."

"Bekle sen bulucam ben o kalbi." güldü.

"Ben kalbimi yıllar önce kaybettim. Boşuna arama bulamazsın."

"O yüzden şu halde bile koluma vuruyorsun."

"Ne alaka ya?"

"Çok alaka."

Güldük.

"Of oğlum her yer kapkaranlık yüzünüzü zor görüyorum."

"Aynı durumdayız Çağrı'cım."

"Çağrı'cım ha? Hmm oda iyimiş ama ben Romeo'yu tercih ederim, Juliet'im."

Pis pis sırıttı. Hissettim.

"Oldu paşam başka isteğin?"

"Hmm birde ufak bir öpüceğe hayır demem."

"Çağrıı! Kaşınma istersen?"

"Kaşısana ya tırnakların uzun mu?"

"Hay Allah'ım sen beni ne ile sınıyorsun güzel ya rabbim!"

"Eğer seni ben ile sınıyorsa sevinmen gerekmiyor mu?"

"O nedenmiş?"

"Kendimi övmeyi sevmem ama, senin için en güzel sınanma şekli olurum ha ne dersin?"

Göz kırptı, yanıma yaklaştı.

"İğrenç olur derim!"

"Lan Çağrı al kediciğini ötede fikileşin acı cekiyom lan burada ben!"

"Oo kıskanma bro senin de Cemren var işte."

"Cemre dedinde. Oğlum Cemre'yi çok pis özledim ya ben. Ege sence onlarda bizimle midir?"

"İnan hiç bir fikrim yok bro."

"Çağrı, kediciğinide al yalnız kalıcam ben Egeciğim ile."

Berk, Ege'ye göz kırptı.

"E ne hala duruyorsunuz gitsenize?"

"Ya olmaz oğlum seni yalnız bırakmam ben."

"Çağrı ile aynı fikirde olmayı sevmesemde katılıyorum. Bu halde asla yalnız bırakamayız seni."

"Ben yalnız olmayacağım ki, Ege de olucak yanımda."

"Berk haklı siz gidin. Belki bi' çıkış bulursunuz. Yiyicek veya su. Yoksa hepimizin sonu aynı olucak.."

Yutkundum. Sonuna kadar haklıydı. Bir yol bulamazsak, hepimizin sonu ölümdü..

Peki hazır mıydık? Ölmeye? Yok olmaya? Hayatımdan hep nefret ettim. Hala da devam ediyorum. Ama onlar için yaşamalıydım. Yaşamak zorundaydım.

"Çağrı.. Ege haklı. Bilmiyorum bu karanlıkta nasıl bir çıkış bulucaz bilmiyorum ama belki bir umut vardır ha?"

"Deneyelim o zaman Juliet."

Başımı olumluca salladım.

"Kendinize dikkat edin."

"Sizde."

Çağrı elini bana uzattı.

Tutmalı mıydım?

Yutkunurak bir Çağrı'nın eline, birde gözlerine baktım.

Hadi tut dermiş gibi bakıyordu yüzüme.

"Davetiye beklemiyorsundur umarım Juliet?"

Güldü.

"Yoo beklemiyorum."

"E neyi bekliyorsun o zaman?"

"Hiç, hiç birşey. Ben kendim giderim."

Elini tutmadan öylece kapıdan dışarı çıktım..

Elini öylece havada, tek bi' şekilde..

Peki doğru muydu?

Arkamdan baktığımda ellerini yumruk yaptığını gördüm. Ne bekliyordu tutup onun ile beraber gül oynaya gitmemi felan mı? Aptallık etmiş olur! O benim hiç birşeyim! Buraya da zaten onun kafasına uyup geldim. Şimdi de elini tutmamı mı beklemişti? Banane ya! O gitsin onca beraber olduğu kızların elini tutsun!

Yanımdan beni beklemeden çarpıp gitti.

Buneyin tribini atıyordu şimdi? Ya sabır!

"Hey! Her yer karanlık! Beni beklesene! Çağrı! Kime diyorum ben! Hey!"

Cidden manyak bu çocuk!

"Hani sen kendin gidersin ya! Git işte!"

"Ne saçmalıyorsun sen ya? Evet, dedim. Yolda yürümek maniasında ama! Karanlıkta tek başıma çıkış aramaktan bahsetmemiştim!"

"Aynı şey! Hadi canım hadi!"

"Değil! Aynı şey değil! Sen gerçekten iğrenç bi' insansın ya! Tam diyorum tamam farklı iyi bi' çocuk ama sonra yine özüne dönmeyi başarıyosun! Bravo cidden!"

Arkasını dönüp geriye bi adım attı. Gözlerime bakmaya çalıştı.

"Ben mi özüme dönüyorum? Asıl iğrenç sensin be! Sürekli umut verip bırakıyorsun! Busun işte sen de!"

"Kimseye umut falan vermiyorum! Kendi hayal dünyanı benim yanımda yaşama. Görüntü kirliliği yapıyorsun."

Umursamaz bir gülüş attı.

"Hayal dünyam ha?"

"Evet, kendi yalanların ve pisliklerin ile dolu bir hayal dünyan! Gerçeklerle karıştırma helede benle hiç!"

"Hayal kurmam ben. Kursam bile içinde olucak en son kişi bile olamazsın merak etme."

Yutkundum. Sanki dilim tutulduda cevap veremedim. N'oldu şimdi bana? Olmazsam olmayayım banane ki bundan? Kalbim.. Kalbim neden acıyor benim?

Gitmişti. Arkasına bile bakmadan son sözünü söyleyip beni öylece karanlıkta bırakıp gitmişti.. Evet, karanlık. Her yer fazlası ile karanlık.
_________________________________________
Bölüm sonu.

Bu bölümü en iyi anlatan emojiyi buraya bırakabilirsiniz birtanelerim. 💞

Yeni bölümde görüşmek üzere.

Kendinize dikkat edin. Allah'a emanet olun canlarım.🍷










Silinmez Leke Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin