Mensonge // Hyunin (Düzleniyor)

34. bölüm

YAZAR'DAN

"sigara içmeyi bıraktın mı?"

demişti sarı saçlı çocuk. (leron)

"bırakmam gerektiğini söyledin"

Diye cevaplamıştı onu suçlu hisseden çocuk. (jeongin)

Leron hafifçe gülünsemiş ve kafasını yere eğmişti.

"başka şeyleri de bırakmanı söylemiştim ama bırakamamışsın"

Hyunjin'den bahsediyordu leron. Gerçekten Hyunjin'in sebeplerinin olduğunu biliyordu ama yine de istemiyordu işte. İnanmak istemiyordu. Hep hyunjin ile kendini karşılaştırmıştı leron. Neyi eksikti ki?

"artık aradan çekiliyorum sanırım"

Demiş ve dudaklarını birbirlerine bastırmıştı leron. Kafasını kaldırıp dolu gözleri ile jeongine bakmıştı. Jeongin o yüze bir cevap verememişti. Veremezdi. İçi almazdı.

Leron cevap gelmemesi ile bir kere daha gülmüş ve sağ cebinden sigarasını çıkarıp içmeye başlamıştı.

"sigara içmeyi bıraktığını sanıyordum"

"ben de öyle sanıyordum sen hyunjin ile sevgili olana kadar"

Dün sevgili olmuşlardı jeongin ve hyunjin. Leron ise hiçbir şey yapmamıştı. Kullanılmaktan başka hiçbir şey yapamamıştı. Ki bunu kendisi istemişti. Peki kendi istediyse neden kullanıldığını bilmek bu denli canını yakıyordu.

"ekipten ayrılmayı düşünüyorum"

Demişti bir anda pat diye leron. Jeongin panikle sarı saçlı çocuğa dönmüştü.

"ne demek ayrılmayı düşünüyorum. Saçmalama leron. Sen bu ekip için varsın resmen"

Leron kafasını jeongin'e çevirmiş ve zorlayarak yüzüne yapıştırdığı gülümsemesiyle konuşmuştu.

"eminim benden sonra çok daha iyi olacaksınız. Hem ben artık çok da iyi değilim. Yerim hemen dolar sorun olmaz"

Kafasını çevirip sigarasından bir kere daha içine çekmişti.

"leron bak mantıklı düşünemiyorsun. Eğer sorun bensem, yani benim yüzümden ekipten çıkıyorsam ben gerçekten ekipten giderim sorun olmaz. Hem bir vasfım da yok. Gerçekten."

Leron gülümsemişti. Gözünden bir damla yaş akmıştı. Daha sonra jeongin'e çevirmişti kafasını. Bu sefer kendini gülmeye zorlamamıştı. O kadar kırgın bakıyordu ki...

" jeongin ben kansermişim"

Dediği anda jeongin dona kalmıştı.

"doktor da dayanabileceğimi düşünmediğini söyledi"

Diyerek burnunu çekmişti.

"hoş zaten bu hayatla ben bile başarabileceğimi düşünmüyorum."

Jeongin konuşamıyordu bile. O kadar şaşkındı ki tepki bile veremiyordu.