Mensonge // Hyunin (Düzleniyor)

35. Bölüm

YAZAR'DAN

Jeongin ve leron hazırlanmış bir şekilde depoya gidiyorlardı. Jeongin kendini tutamıyordu. Belki de leron ile son günlerini geçiriyordu ve bunu bilmiyordu bile. Araba süren leronun gözü bir anlığına jeongin'e kaydı. Onun için kimsenin üzülmesini istemiyordu.

"hadi ama jeongin. Alt tarafı bir hastalık. Ölecek değilim ya."

Leron bu dediğine kendi bile inanmamıştı. Hayatı böyle giderken nereden bulacaktı yaşama kaynağını?

"bak gerçekten ben siz üzülünce kötü hissediyorum. Hem son günlerimse bunu mutlu bir şekilde geçirmemiz gerekmez mi?"

"böyle konuşma leron. Sen dayanırsın. Güçlüsün sen. Sana inanıyorum"

Demişti sesi titrerken jeongin. Leron jeongin'in tatlılığına gülünsemiş ve bir eli hala direksiyondayken diğer eli ile jeongin'in göz yaşlarını silmişti.

"ağlama artık. Ben bu kadar ağlamadım kendim için"

Jeongin gülmüştü. Hala nasıl oluyordu bilmiyordu ama leron ona düşman olmam yerine onu mutlu etmeye çalışıyordu. Jeongin lerona acıyordu...

._.

Depoya gelmişler ve arabadan inmişlerdi. Bütün herşeyi halledip depoya girdiklerinde ise gördükleri manzara onları ağlatmaya yetmişti.

Bütün üyeler saçlarını 3'e vurmuşlardı. Leron bu sefer kendini tutmamış ve yere bırakmıştı. Diğerleri hemen koşup leronun kaldırmışlardı.

Düzgüncw hepsi oturduklarında leron bütün üyeler gururla bakıyordu.

"siz gerçek misiniz ya?"

Hafifçe gülmüştü. Gerçek dostluk buydu işte. Hayatta changbin bile istese saçını kesmeyecek olan felix'in bile arkadaşı için saçını kesmesiydi.

"felix. Ulan çok tatlı olmuşsun"

Felix hafifçe gülmüştü dolu gözleri arasında. Dayanamamış ve kalkıp arkadaşına sarılmıştı.

"ölme lan. Ölürsen... Ölme işte pezevenk. Sensiz olmaz."

Ağlayışları arasında gülmüştü leron. O kadar seviyordu ki onları. Onlar için herşeyi yapabilirdi.

Tam bir saat ağlayarak birbirleri ile dalga geçip iltifat etmişlerdi. Leron hariçtir tabi ki. Onunla asla dalga geçmemişlerdi. Geçemezlerdi.

._.

"otur jeongin azıcık konuşalım"

Minho'nun çağırışı üzerine deponun önünde kimsenin olmadığı bir yere oturmuşlardı jeongin ve minho.

"uzatmayacağım leron'u biliyorsun. Kanser. Ve en çok sevdiği kişi, en çok istediği kişi sensin."

Jeongin Minho'nun ne demeye çalıştığını anlamlanıramıyordu.

"of jeongin. Lerona yaşam kaynağı olmalısın. En azından o iyileşene kadar onunla sevgili ol? Olmaz mı? Hem bu hepimiz için iyi olur"