KALBİMİN DOKTORU
"Ben seninle evlenmem diyorum neden anlamıyorsun beni?"diye soluduğumda hala gülüyordü ve bu beni çıldırtmaktan başka birşeye yaramıyordu.
"Onu göreceğiz...Ve bu sözlerini evlendiğimizde sana hatırlatırım müstakbel karıcığım"'dedi
N...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selamlarrr nasılsınız? Hemen bu bölümü de atayım dedim. Büyük ihtimalle kısa bir bölüm olacak ama güzel olur diye umuyorum:))
Bölüm şarkıları; - Bülent Serttaş/ Aşk Bodrum'da Yaşanıyor Güzelim
🤴İYİ OKUMALARR👸
Sabah erken uyanmıştım. Ne kadar bundan nefret etsem de bünyem alışmıştı.
"Yusuf Ali" sondaki harfleri uzatarak konuşmuştum. Ama tık yoktu. "Bebeğim. Hayatım. Bitanem. Hayatımın erkeği. Biricik kocam. Yusuf Ali uyansana!"
O kadar iltifatlarıma bana mısın dememişti.
"Yusuf Ali eğer şimdi uyanırsan seninle sabah sevişmesi yapacağım!"
Uyanmamıştı! Onu can evinden vurmuştum yine uyanmamıştı. Kollarını bana sarması ile bakışlarım yüzüne çıktı. Gözleri hâlâ kapalıydı.
"Sabah sabah ne istiyorsun güzelim? Yatıyorum uslu uslu gel sevişeceğiz diyorsun. Sonrada arsız olan ben oluyorum"
Sesi daha uykulu ve boğuktu. Etkilemişti beni. "Sabah sabah bu kadar kelimeyi bir araya nasıl getirdin?"
Kulaklarıma melodi gibi gelen kıkırtıları öyle hoştu ki.
"Uyan artık. Uyumak istemiyorum"
"Karıcığım?"
"Hı?"
"Rica etsem odayı terk eder misin? Sabah saat daha 7 olduğu için uyuyacağım da"
"Ne! Beni odamızdan mı kavuyorsun?!"
Sinirle yatakta kalkmamdan sonra kafasını yastığa gömmüş çığlık atacaktı. Yazık deli herhalde.
"Güzelim. Kadınım bak 5 saat oldu uyuyalı. Bugün işimizde yok bırak birazcık uyuyayım. Seni kovmuyorum uyuycaksan gel kocanın kollarına yok uykun yoksa git mutfakta birşeylerle ilgilen"
Yanına tekrar uzanarak boynuna öpücük bıraktım. "Uyuyacağım. Şimdi al karını kollarına bakalım"
Kollarını bana sarması ile gözlerimi kapattım. Uykum bunu bekliyormuş gibi sarmıştı bedenimi.
...
"Güzeliiiim" ne sesiydi o? Birşey duyuyordum ama tam çıkarabilmiş değildim. "Bitanem uyan geç oldu. Birde sabahın 7sinde kalkmış başımda zebani gibi dikilmiştin"
"Yusuf Ali?" Yatakta esneyerek durmuş tavanı izliyordum. "Saat kaç?"
"Saat 11 hanımefendi"
"Ne! O kadar oldu mu ya"
"Oldu ya güzelim. Hadi kalk artık" yatakta yüz üstü yattığım için kalçama vurmuş,yataktan kalkmıştı. Şiddet var hocam el atın olaya.
