KALBİMİN DOKTORU
"Ben seninle evlenmem diyorum neden anlamıyorsun beni?"diye soluduğumda hala gülüyordü ve bu beni çıldırtmaktan başka birşeye yaramıyordu.
"Onu göreceğiz...Ve bu sözlerini evlendiğimizde sana hatırlatırım müstakbel karıcığım"'dedi
N...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkıları - Ajda Pekkan/ Arada sırada - Emel Müftüoğlu/ Hovarda
İYİ OKUMALAR
❤️
Yusuf Ali'nin anlatımından.....
Bir mesaj hayatı ne kadar etkilerdi ki. Ne hissediyordum. Sinir,kaybetme duygusu,alt üst olma,kendime sövme ve daha fazlası vardı. Ne yapıyordum bilmiyordum. O sinirle telefonu da elinden çekmiştim. Yanlış anladığımı düşünmezdi inşallah. Sinirle tekrar gelen mesaja baktım. Hangi cüretle benim hatunuma bunu yazardı.
"Seni piç kurusu!! Hangi cüretle bunu sana yazdı acaba?!" diyerek sinirle numaraya baktım. Seni pezevenk. Daha birde kendine baba diyordu. Evet bu kesinlikle Aşkımın babasıydı. Başka kimse olma imkanı yoktu.
"Bilmiyorum. Kim onu da bilmiyorum. Neden yazdı onu da bilmiyorum. Ben neyi biliyorum ki. Peşimde kim var ki? oturduğumuz yeri bile biliyor"dedi karşımda gözleri dolmuş ağlamak için omuz arayan kadın. Benim Kadınım. Kafasından tutarak göğsüme yasladım. Ağlamak ona yakışmıyordu. Tek zaafım ailem derken birden hayatımın içine nah tek zaafın ailen der gibi girmişti.
"Güzelim ağlama. Kimse bulacağım zaten. Ve bulup onun ağzına sıçacağım yani şey haddini bildireceğim "dedim. Sondaki şaşırmam onu güldürmüştü. Benim aşkım gülmüştü. Hayatımın ortasında yanan ışığım gülmüştü. Mesajı es geçerek ona baktım.
"Canını sıkma bu mesajdan kızların haberi olmasın ben yarın aslını öğrenirim"dedim. Mutsuz olmasını istemiyordum. O mutsuz olunca otomatik bende mutsuz oluyordum.
Kafasını sallayarak beni onayladı. İşte benim hatunum. Gülümseyerek ona baktım."Hadi gel mutfağa gidelim bi su iç. Sonra iyi değilsen hava alırız"dedim. Elinden tutarak onu da kaldırmıştım. Önden o arkasından ben mutfağa gidiyorduk.
Ama gördüğüm şey ile arkaya itilmem bir oldu." Hadi su içmeyelim dışarı çıkalım"dedi heyecanla beni buradan uzaklaştırmak isteyerek. Sabır,sabır.
Gözlerimi kısarak ona baktım. Nihal'in Mehmet'i duvara kıstırarak elleri yüzünde cilveleştiğini görmediğimi sanmıştı ama ben görmüştüm. Sabır,sabır.Delirtecektim şimdi.
"Kardeş kardeş değil sabır testi. Zorla gel abi karış bana tut beni evde diyor. Birde yapışmışlar birbirlerine. Bırak elimide ayırayım şunları!"dedim. Ama daha da koluma sarılmıştı.
