(A/N: yan... 2 weeks na naman ang nakalipas at ganito lang update ko... sorry guys! Reall, so sorry... may nako-confuse po kasi kung bakit ganun ugali ng ibang characters kaya heto... ang update na ito ay puro flash backs lang po pero sana magustuhan niyo. Thanks a lot! Sorry sa mga foul words...and dedicated to sa kaniya dahil Mahal ko siya!)
Vote and Comment po ^^
---------------------------------------------
5 years ago.
You’re maybe the heir of the Family’s legacy but that title can never give you any right to raise your voice at me, understand that?
You want to go to the Philippines? For what? To find your mother? Then go! No one’s holding you back but remember this, you must not make any connections from the people there or else…
----XANDRO’S POV----
“Young Master…”
Nagising ako mula sa last conversation naming ng Tito ko at nilingon ko ang butler kong kasama ko sa pagpunta sa Pilipinas.
“Nasaan na tayo?”
“Nakalanding nap o tayo sa Pilipinas, Young Master.”
“Tara.”
Bumaba na nga kami. Private plane naman ang sinakyan namin kaya walang problema kung makatulog man ako ng matagal doon; walang maaabala. Paglabas naming ng airport ay naroon na ang susundo sa akin, si Stan; nakasakay sa kaniyang sariling Maybach na sasakyan. Kaibigan? Hindi, alagad ko lang. pinanood ko ang tahimik na paglagay ni Rio ng mga gamit ko sa compartment hanggang sa matapos siya. Pinagbuksan niya ako ng pinto pero bago pa ako sumakay ay hinarap ko siya.
“Go back to Italy.”
“Young Master?”
“That’s an order. And send this message to him; I can take care of my self. I don’t need anyone’s help. No matter what happen, I won’t let you take control of my life.”
At sumakay na ako. Nag-bow na lang siya at pinagmasdan ang sasakyan naming palayo. Paglingon ko kay Stan, nakatitig lang siya sa akin.
“What?!”
“You did not change at all.”
“So what?”
“Nothing. Why so sudden? You’re still young.”
“Look who’s talking.”
=.= à Stan
“Okay. Well, I’m tired of living with that asshole. He’s a waste of time. What about the mission I gave you.”
Hindi siya sumagot kaya nilingon ko siya. Napayuko ito at huminga ng malalim.
“Unfortunately, your mom is dead already.”
Kahit iniwan niya akong mag-isa sa mansion na iyon, kahit pinabayaan niya ako, kahit hindi ko siya nakasamang lumaki; nararamdaman ko pa rin ‘yung sakit dahil umaasa akong makikita ko siya. Hindi dahil sa gusto ko talaga siyang makita, makilala at makasama kundi dahil gusto ko siyang sumbatan kung bakit hindi na niya ako binalikan katulad ng pangako niya sa akin.
“Wanna see her grave tomorrow?”
“Sure.”
Cold na kung cold pero wala na akong pakialam. Ngayon ko lang naramdaman na pagod na akong umasa.
Stan’s House. Living Room.
“Hanggang hindi ka pa 18, hindi malilipat sa pangalan mo ‘yung titulo ng condo unit pero pwede mo ng tirahan.”
BINABASA MO ANG
A DANGEROUS LOVE (BOOK 1): SECRET RENDEZVOUS
Подростковая литератураCOPYRIGHT © 2012 by Myuko Uchiha Paano ba umibig ng isang taong walang pakiramdam? Iyon bang napakamanhid at walang pakialam sa ibang tao. Iyong tipong ang tingin sa lahat ay mahina. Siguro, nakakabaliw.... O kaya naman, nakakaasar. Lalo na, nakakas...
