(A/N: so much sleepless nights. so much crying. so much KABALIWAN. Grade sa Math 18+Concept paper = This chapter. pagpasensiyahan niyo na po ang mga kaewanan ng mga characters ko sa chapter na ito. XD hope you like it ^^)
Vote and Comment
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
----LORILEI’S POV----
Great! Headache! Eyebags! Uwah! Bakit ko ba nasabi iyon kay May?! Maybe she used hypnotism to me! May isang tao na tuloy ang nakakaalam ng isa pang deepest secrets ko. After ni Damuho, si May naman. Uwah! Awts!
Sakit ng ulo ko. Yumukyok ako sa mesa ko. At naalala ang nangyari kahapon.
*FLASH BACK*
“Do you like Loviel?”
What the? Paano niya nalaman? Wala pang nakakaalam ng totoong nararamdaman ko para kay Loviel. Oo, maraming tumutukso sa amin at may napapabalita pa ngang kami na pero wala talaga kaming relasyon. Am I that transparen?
She give me a smile.
“Don’t deny it. I can read you. But don’t worry. I am the only one who knows about what you really feel. Naturuan kasi ako ng mama ko how to read other people’s gesture pero sa paningin ng iba wala kang gusto sa kaniya.”
“Are you sure?”
“Sabi ko na eh. You like him.”
“How did you know?”
“Sabi mo eh. Hindi mo naman ako sasagutin ng ‘Are you sure?’ kung wala kang gusto sa kaniya eh. Isa pa, pansin ko lang na lagi kang nakatingin sa kaniya, tapos iba ang kislap ng mata mo kapag nakikita siya. You admire him more than any girl in the campus.”
I felt my cheeks flushed kaya napaiwas ako ng tingin sa kaniya. She really can read me and that slip of the tongue… wala na akong magagawa, hindi ba? At dahil ramdam ko naman na safe ang secret ko…
“Kahit naman alam mo na, wala namang magbabago. Hindi pa rin niya mapapansin ‘yun.”
“Sabagay, mukha siyang babaero eh. Tsaka, hindi dapat ikaw ang gagawa ng first move. At least ngayon may alam na ako tungkol sa iyo and I promise you, bukas wala na akong alam tungkol doon..”
“Thanks.”
I feel relieved. I hope she will keep what she promised. Nag-usap na lang kami tungkol sa basketball.
*END OF FLASH BACK*
Hindi niyo naman ako masisisi hindi ba? New friend ko pa lang siya although I trust her pero may konti pa ring doubt. Kailangan ko ng gamot!!!!
“Here, to make you feel better.”
Kinuha ko ‘yung paracetamol at ininom.
“Thanks.”
“Nangyari sayo? Bakit ganyan ’yang itsura mo?”
“Sorry pero, iniisip ko kasi ‘yung tungkol sa secret ko na nalaman mo na.”
“huh? Anong secret?”
What the? Is she playing dumb? Or she has this forgetting mechanism?
“Seryoso ka sa sinabi mo kahapon? Hindi mo ba talaga maalala?”
“’Yung alin?”
“‘yung sa gym.”
“What about the gym?”
BINABASA MO ANG
A DANGEROUS LOVE (BOOK 1): SECRET RENDEZVOUS
Novela JuvenilCOPYRIGHT © 2012 by Myuko Uchiha Paano ba umibig ng isang taong walang pakiramdam? Iyon bang napakamanhid at walang pakialam sa ibang tao. Iyong tipong ang tingin sa lahat ay mahina. Siguro, nakakabaliw.... O kaya naman, nakakaasar. Lalo na, nakakas...
