" អ្នកប្រុសមិនអីទេមែនទេ? អំបាញ់មិញនេះបើកុំតែខ្ញុំទៅទាន់កុំអីមានរឿងមិនខាន " ចយបន្ទាប់ពីដោះស្រាយរឿងរបស់ចៅហ្វាយរួចក៏សួរទៅកាន់រាងតូចដោយក្ដីបារម្ភក៏ព្រោះនេះជាតួនាទីរបស់គេក្នុងការចាំមើលជីមីន
" ហេតុអីដឹងថាខ្ញុំត្រូវមកបន្ទប់ទឹក?ឬក៏បងប្រុសបញ្ជាមក? " ជីមីនឈប់ង៉ក់ងាកមកថាអោយចយដែរដើរតាមក្រោយខ្លួន ចំណែកចយឆ្លើយមិនចេញបានត្រឹមតែអ៊ឹមអៀន
" បងប្រុសចំមែនហើយ លើកក្រោយមិនបាច់តាមមកទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ចូលបន្ទប់ទឹកមិនបានទៅណាឆ្ងាយទេ " ជីមីន
" មិនបានទេអ្នកប្រុស នេះជាបញ្ជា ខ្ញុំមិនអាចជំទាស់បានទេសុំអ្នកប្រុសយោគយល់ផង " ចយរហ័សប្រកែកព្រោះមិនចង់អោយមានរឿងវែងឆ្ងាយ
" ហ៊ឹម...ចឹងក៏ចឹងទៅ " ជីមីននិយាយទាំងភាពធុញទ្រាន់ជាខ្លាំង
ពេលមកដល់កន្លែងដើមវិញហើយជីមីនក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយក្បែរបងប្រុសខ្លួនរាក់ទាក់ដាក់អ្នកមានៗធម្មតាតាមទម្លាប់...
" ជុំគ្នាហើយមែនទេ? ចឹងតោះចាប់ផ្តើមកម្មវិធីបន្តទៀតទៅ " លោកឯកឧត្តមនាំគ្នាលើកកែវឡើងរួមជាមួយនឹងយ៉ុនហេតែមានសម្ដីកាត់ក្រោយលើកកែវហើយ
" នៅម្នាក់ទៀតមិនទាន់មកដល់ទេគឺលោកចន ! លោកចនមិនទាន់មកទេ "
" មែនហើយៗ លោកចនមិនទាន់មកទេ "
" រងចាំគេសិនទៅ បើគ្មានគេក៏មិនអាចមានថ្ងៃនេះដែរមែនទេអស់លោក "
" មានវត្តមានគេដែរមែនទេ? ចយប្រញាប់នាំជីមីនទៅផ្ទះមុនទៅឆាប់ឡើង " យ៉ុនហេដោយខ្លាចបែកការណ៍ក៏ប្រញាប់ប្រាប់កូនចៅអោយនាំខ្លួនជីមីនទៅមុន
" បាទអ្នកប្រុស ! អ្នកប្រុសជីមីនអ្នកប្រុសធំប្រាប់ថាអោយអ្នកប្រុសត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញអីឡូវនេះ " ចយ
" ហេតុអី? ខ្ញុំមិនបានធ្វើអីទេ " ជីមីនដោយភាពមិនដឹងអីក៏និយាយដោយភាពឡឺកឺ
" មិនបានធ្វើអីទេតែទីនេះជាកន្លែងលោកឯកឧត្តមចឹងបងត្រូវមានការនិយាយគ្នាជាមួយពួកគាត់បងចង់អោយអូនទៅមុន ស្ដាប់បង " យ៉ុនហេខ្សិបប្រាប់ប្អូនដោយដាក់កម្រិតថាជីមីនត្រូវតែទៅផ្ទះដាច់ខាត
YOU ARE READING
ជម្រៅស្នេហ៍បុរសបេះដូងដែក (ចប់)
ChickLitបែបម៉េចហៅថាស្នេហ៍? មនុស្សឈាមត្រជាក់ដូចយើងមិនយល់ពីវាទេហើយក៏មិនចង់ដឹងមិនចង់ឬ ឈប់និយាយ យើងមិនចង់ស្ដាប់ ហើយឆាប់ចេញពីមុខយើងប្រយ័ត្នយើងបាញ់បំបែកក្បាលឯង ចេញ !! " លោកនឹងដឹងថាអ្វីទៅការឈឺចាប់ "
