ជម្រៅស្នេហ៍បុរសបេះដូងដែក (ចប់)

ភាគបញ្ចប់

ត្បិតតែជុងហ្គុកជាមនុស្សបេះដូងថ្មមិនព្រមទទួលអ្នកណាសោះប៉ុន្តែពេលនេះគេរកបានក្ដីសុខរបស់គេហើយ ទោះក្ដីសុខរបស់គេមិនមានទៅលើភេទផ្ទុយគ្នាតែកាលដែលស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានេះក៏ធ្វើអោយគេមានក្ដីសុខបានដែរ។ ក្ដីសុខពិតមិនស្ថិតលើការស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាឬផ្ទុយគ្នានោះទេ...

មកដល់សណ្ឋាគារវិញជុងហ្គុកដាក់រាងតូចអង្គុយលើពូករួចខ្លួនក៏ដើរទៅចាក់ទឹកមួយកែវអោយរាងតូច

< ញ៉ាំទឹកសិនទៅដើម្បីសម្រួលអារម្មណ៍ > ជុងហ្គុក

< ជុងតើអូនត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េច គេនឹងលក់ផ្ទះរបស់ម៉ាក់អូនចោលមែនទេ? បងជួយអូនផងទៅជុង > ជីមីនរំអុកជុងហ្គុកខ្លាំងៗអោយជួយដើម្បីរក្សាផ្ទះរបស់ម៉ាក់គេតែតាមមើលទៅជុងហ្គុកដូចមិនមាត់កអ្វីសោះ

< បានៗ បងនឹងជួយអូន បងនឹងជួយអូនកុំយំបងនឹងជួយតែអីឡូវកុំគិតច្រើនទៅរៀបចំខ្លួនទៅបងនាំទៅញ៉ាំអាហារឆ្ងាញ់ៗ > ជុងហ្គុកងក់ក្បាលយល់ព្រមនឹងសំណើររាងតូចដើម្បីអោយគេសប្បាយចិត្ត

< ពិតមែនហ្អេស? បងកុំកុហកអូនណាជុង > ជីមីន

< បងសន្យា បងមិនកុហកទេ > ជុងហ្គុក

< អញ្ចឹងអូនទៅរៀបចំខ្លួនហើយ អូនស្រឡាញ់បង ជុប > ជីមីនឱនថើបជុងហ្គុកបន្តិចមុននឹងចេញទៅយ៉ាងឆាប់រហ័ស

< ក្មេង!! > ជុងហ្គុកញញឹមស្ទាបថ្ពាល់ខ្លួនបន្តិចមុននឹងរៀបចំខ្លួនអោយរៀបរយ

< តោះបង អូនហើយៗ > ជីមីនរត់មកឱបជុងហ្គុករួចក៏ថើប

< ក្រអូបណាស់ > ជីមីនសរសើរក្រោយពីថើបថ្ពាល់គេរួច

< ក្បាលខូចណាស់ បើអញ្ចឹងតោះឆាប់ទៅកុំអោយយឺតពេល > ជុងហ្គុក

< តោះ ចាំមើលអូននឹងញ៉ាំអោយច្រើន ញ៉ាំម្ហូបចិន កូរ៉េ ជប៉ុន ម្ហូបខ្មែរ ទៀតអូយ៎ ច្រើនណាស់ > ជីមីនរៀបរាប់យ៉ាងសប្បាយចិត្ត

/ Night /

មកដល់សណ្ឋាគារវិញជីមីនក៏ឡើងគេងក្បែរជុងហ្គុកដែលកំពុងតែដេកផ្អែកខ្នងនឹងក្បាលគ្រែភ្នែកសម្លឹងមើលឯកសារការងាររបស់ខ្លួន