ជម្រៅស្នេហ៍បុរសបេះដូងដែក (ចប់)

ភាគទី9: កុំចូលមកជិតខ្ញុំ

" បាទចៅហ្វាយ ខ្ញុំបានជួបជីមីន " ជីងត្រហេបត្រហបនិយាយមិនចង់ត្រូវក៏ព្រោះតែហត់ខ្លាំងពេក គិតមើលទៅផ្ទះរបស់ជុងហ្គុកធំប៉ុណ្ណាទម្រាំតែរត់មកដល់បន្ទប់ផ្ទាល់ខ្លួននោះគឺសឹងតែធ្លាក់អណ្ដាតតាមកាំជណ្ដើរ

" ជួបជីមីន? ឯងឆ្កួតសតិឬយ៉ាងម៉េច? យើងឃើញគេស្លាប់ផ្ទាល់ភ្នែករបស់យើង បើមិនជឿសួរយ៉ូហានទៅឯងកុំមកចេះតែនិយាយ " ជុងហ្គុកមិនបានជឿសម្ដីរបស់នាយជីងឡើយមានតែស្ដីអោយថែមទៀតព្រោះគេឃើញជីមីនស្លាប់ផ្ទាល់ភ្នែកទាំងគូរទៅហើយនៅមកនិយាយថាជួបជីមីនទៀត

" ចៅហ្វាយខ្ញុំនិយាយជាការពិត សូមជឿខ្ញុំទៅខ្ញុំពិតជាឃើញជីមីននៅហាងកាហ្វេពិតមែនក្រោយមកខ្ញុំតាមគេរហូតទៅដល់ផ្ទះត្រកូលគីម " នាយជីងព្យាយាមបកស្រាយទៅកាន់ចៅហ្វាយថាគេមិនបានឆ្កួតគឺគេឃើញជីមីនពិតមែន

" ឯងជាអ្នកកប់សាកសពជីមីនផ្ទាល់ដៃហេតុអីនិយាយថាជីមីននៅជាមួយគ្រួសារគីម? ក្រែងឯងក៏ដឹងថាវារកប្អូនប្រុសវាឃើញវាមិនអាចជាជីមីនទេគ្រាន់តែមានមុខមាត់ដូចគ្នាប៉ុណ្ណោះ " ជុងហ្គុកមិនជឿសម្ដីកូនចៅខ្លួននិយាយនោះទេថែមទាំងមិនចង់ស្ដាប់ទៀតផង ក៏ព្រោះតែ2ឆ្នាំមកនេះគេពិបាកណាស់ទៅហើយទម្រាំបំភ្លេចជីមីនបាន

" ចៅហ្វាយគឺខ្ញុំនិយាយ...!? " ជីងនិយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏ត្រូវជុងហ្គុកកាត់ផ្តាច់សម្ដី

" បានហើយឈប់និយាយទៅ ទៅរៀបចំឯកសារអោយយើងបន្តិចទៀតយើងទៅក្រុមហ៊ុន " ជុងហ្គុកមិនស្ដាប់ហេតុផលច្រើនក៏ដេញជីងអោយទៅធ្វើការវិញ

ជីងដឹងថាបើខ្លួនកាន់តែនិយាយជុងហ្គុកកាន់តែមិនជឿទើបមិនប្រកែកបន្តអ្វីទៀតបានត្រឹមតែដើរចេញទៅវិញបាត់...

" អេ..!? ទូរស័ព្ទ? មែនហើយទូរស័ព្ទរូបថតនៅក្នុងទូរស័ព្ទនេះ ហ្អើយ...ម៉េចក៏នឹកមិនឃើញ " ជីងចេញមកដល់ពាក់កណ្ដាលជណ្ដើរក៏បកទៅវិញព្រោះនឹកឃើញដល់រូបភាពក្នុងទូរស័ព្ទដៃខ្លួន

" ចៅហ្វាយ..." ជីង

" ហើយយ៉ាងម៉េចទៀតហើយ យើងត្រូវការស្លៀកពាក់ ចេញទៅ " ជីងពេលឮជុងហ្គុកស្ដីអោយបែបនេះក៏ប្រញាប់ចេញទៅវិញម្តងទៀតរួមទាំងដកដង្ហើមធំ