ជម្រៅស្នេហ៍បុរសបេះដូងដែក (ចប់)

ភាគទី17: ខ្ញុំនឹងរៀបការ

ត

< លែងទៅ លែងខ្ញុំខ្ញុំមិនទៅទេ ជុងហ្គុកលោកជួយខ្ញុំផងសូមមេត្តា លែង...! អាចង្រៃ > ទោះបីជាយ៉ុនហេខ្លាំងយ៉ាងណាក៏មិនឈ្នះជីមីនដែរពហរោះជីមីនពូកែខាងរើទើបធ្វើអោយរបូតដៃទាល់តែបានទើបជីមីនប្រញាប់រត់ទៅរកជុងហ្គុក

ជុងហ្គុកក៏មិននៅស្ងៀមបន្តទៀតគេក៏ស្ទុះឱបរាងតូចនឹងទាញរាងតូចទៅក្រោយខ្នងខ្លួនមុននឹងយ៉ុនហេចូលមករកគេ

< បើហ៊ានចូលមួយជំហានទៀតយើងនឹងបាញ់បំបែកក្បាលឯង > ជុងហ្គុកដៃម្ខាងភ្ជុងកាំភ្លើងដៃម្ខាងចាប់រាងតូចជីមីនដែរញ័រដូចកូនសត្វជាប់

< អោយមនុស្សរបស់យើងមកវិញបើមិនចឹងទេកន្លែងរបស់ឯងនឹងត្រូចខ្ទិច > យ៉ុនហេ

< សាកមើលទៅ សាកមើលទៅ > ជុងហ្គុកបញ្ជួសថែម

< អោយក្មេងនោះមកយើងវិញ > យ៉ុនហេមិនខ្លាចគ្រាប់កាំភ្លើងអ្វីបន្តិចគេមានតែដើរចូលថែម

< ពិតជាមិនខ្លាចស្លាប់ពិតមែន? > ជុងហ្គុកអស់សំណើច

< អោយជីមីនមកវិញ ឆាប់ឡើងយើងមិនចូលចិត្តនិយាយច្រើននោះទេអាជុង > យ៉ុនហេភ្ជុងកាំភ្លើងបណ្តើរដើរចូលបណ្ដើរ

ផាំង...!

មួយគ្រាប់ដោយស្នាដៃរបស់ជុងហ្គុកបាញ់ទៅលើជើងស្ដាំយ៉ុនហេ

< មួយគ្រាប់នេះវាល្មមអោយឯងចេញបានហើយ ឆាប់ចេញទៅ > ជុងហ្គុកបាញ់មួយគ្រាប់ទៅលើជើងរបស់យ៉ុនហេមុននឹងស្រែកដេញគេឲ្យចេញ

< អាជុង !! បានឯងចាំមើលចុះ > យ៉ុនហេមានអារម្មណ៍ថាឈឺខ្លាំងដែរទើបប្រញាប់ដកខ្លួនទៅវិញទាំងមិនភ្លេចសងមួយគ្រាប់វិញទៅលើរាងតូចបម្រុងបាញ់យកកណ្ដាលក្បាលតែត្រូវជុងហ្គុកទាញរាងតូចទាន់ហើយក៏មានវត្តមានគ្នីគ្នារបស់ជុងហ្គុកចេញមកពេញកន្លែងធ្វើការរបស់ជុងហ្គុក

ដោយគ្នារបស់ជុងហ្គុកច្រើនជាងគ្នារបស់ខ្លួនយ៉ុនហេក៏ព្រមចេញទៅវិញទាំងខឹងចិត្តមិនស្ទើ

< ចៅហ្វាយមានត្រូវកន្លែងណាដែលទេ > ជីងក្រោយពេលស្ថានភាពស្ងប់ស្ងាត់វិញជីងក៏សួរទៅជុងហ្គុកដែរកំពុងតែត្រកងរាងតូចក្នុងដៃ