Arama | Minsung

14

Elimdeki küçük kutuyla bakışıyordum. Bu ne demekti şimdi. Gerçekten hiçbişey yokmuş gibi davranıyordu ve bu benim sinirimi bozmuştu. Elimdeki kutuyu büyük bi öfke ile odanın bi köşesine fırlattım. Onun verdiği bi hediyeye ihtiyacım yoktu. "Jisung? İyi misin?" Felix ve diğerlerini kapıda görmüştüm. Chan önde olmak üzere herkes onun arkasından gelmişti. "Bak Jisung, Felix anlattı. Neden geldi bilmiyoruz ama bunu neden daha önce anlatmadın?" Chan'ın konuşmasıyla yanaklarımın ıslandığını hissettim. Karşımda duran Chan'ın boynuna sarıldığım gibi hıçkırmaya başlamıştım zaten. Bugün hayatımın belkide en kötü günlerinden biri olabilirdi. "Chan, ben çok yorgunum. Sadece uyumak istiyorum, lütfen."

"Tabi Jisung."

Onun boynunu serbest bıraktığımda o da herkese işaret yapıp çıkmasını sağlamıştı. Ben de Chan'ın arkasından çıkıp yattığım odaya girdim ve üstümü hızlı bi şekilde değiştirip kendimi uykunun huzurlu kollarına verdim.

Felix'in bakış açısı

"Nasıl bunu yapabilir ki." Changbin sorusunu öfkeyle yöneltmişti.

"Son günlerde zaten hepimize karşı garip değil miydi. Neden ki. Özellikle Jisung'a karşı." Seungmin de söylediğiyle birlikte Chan'a bakmıştı. "Gerçekten bi fikrim yok ama Jisung'un moralini yerine getirmeliyiz." Chan Seungmin'e bakarken söyledikleriyle ikisi de kafasını başka yöne çevirmişti.

"Bakın şuan önemli olan Jisung. Minho'yla da konuşuruz ama şuan Jisung bitik durumda. Ne yapabiliriz." Jeongin de dediğiyle koltuğa yayılmıştı.

"Bence ben herkese bi örtü getireyim yine herkes burda kalsın. Yarın da Jisung'u iyileştiririz." Dediğimle beni onaylayan bakışlar alınca oturma odasına gidip çekmeceden aldığım örtülerle birlikte salona geri geçtim. Herkes örtüsünü alınca herkes uyuma pozisyonunu almıştı. Ben de kafamı yanımda yatan Hyunjin'in omzuna yasladım. Jeongin ise kafasını kucağıma koymuştu. Changbin'de Jeongin'in sırtına bi elini koymuş dördümüz bi koltukta uyuyorduk. Seungmin ve Chan ise tekli koltuklarda uyuya kalmıştı.

...