បន្ទាប់ពីក្មេងៗទាំងនោះចេញបាត់អស់ទៅទឹកភ្នែកកូនប្រុសដែលមិនធ្លាប់មានអ្នកនិយាយបែបនោះដាក់ខ្លួនក៏ធ្លាក់ចុះមកទាំងមិនដឹងខ្លួន ទៅលើសៀវភៅសរសេររបស់គេ។ហេតុអ្វីបានជាពួកគេនិយាយថាគេគ្មានម៉ាក់បែបនេះ?គេក៏មានម៉ាក់ដែរ
តែគេមិនដឹងថាម៉ាក់របស់គេជាអ្នកណា នៅឯណាឡើយ។គេក៏ចង់មានម៉ាក់ម្តងភាពកក់ក្តៅឲ្យគេ ផ្តល់
ក្តីស្រលាញ់ឲ្យគេ ដូចជាពួកក្មេងៗដទៃទៀតដែរ។
ជាពិសេសខ្ញុំចង់បានដូចដែរពូថេយ៌ ផ្តល់ក្តីស្រលាញ់ឲ្យខ្ញុំរាល់ថ្ងៃ ពេលគាត់នៅជាមួយខ្ញុំនូវពេលដែរប៉ាៗមិននៅ ខ្ញុំពិតជាមិនឯកកោរឡើយដែលនៅជាមួយគាត់ តែហេតុអ្វីពេលនេះគាត់បែរជាចាក់ចេញទៅចោលខ្ញុំទៅវិញ?ហេតុអ្វីទៅ?
Skip
នៅឯងខេត្តwandoឯណោះវិញបន្ទាប់ពីត្រឡប់មកពី
ត្រឡប់ពីមន្ទីរវិញកាលពីថ្ងៃនោះរាងល្អិតឆេយ៉ាងក៏យករឿងនោះទៅប្រាប់មីងយ៉ាប់ បន្ទាប់ពីគាត់ដឹងរឿងនេះហើយគាត់ស្ទើរតែមិនជឿ តែត្រូវបានរាងល្អិតយកក្រដាស់ពេទ្យឲ្យគាត់មើល ទើបគាត់ជឿ។
«ខ្ញុំគិតថារកលុយដើម្បីយកមកធ្វើទុនរកសុីខ្លះ»ឆេយ៉ុង
«មិនបាច់ទេ បងមានលុយខ្លះដែរឯងយកទៅ»ថេហ្យុង
«មាន?បងបានមកពីណា?»ឆេយ៉ាង
«គឺពេលបងនៅទីក្រុង បងបានសន្សំបានខ្លះដែរ»
«មិនបានទេ...បងទុកមើលកូនៗរបស់បងវិញទៅ»
«មិនអីទេ...ពួកយើងយកវាទៅរកសុីមិនមែនទៅចាយវាយឯណា!!»
«ចឹងក៏បានដែរ បើបែបនោះមែនខ្ញុំគិតថាយកលុយបងខ្លះទៅទិញកង់រទេះតូចមួយ សម្រាប់ជិះលក់នំ បងគិតយ៉ាងមិចដែរ»
«ស្រេចតែឯងទៅ»
«យ៉ា...ខ្ញុំឲ្យបងជួយគិតខ្ញុំ មិនមែនស្រេចតែខ្ញុំទេ»
«ឲ្យតែឯងចង់ បងគាំទ្រឯងជានិច្ច»
«ហិសៗ...ចឹងក៏បាន តែខ្ញុំមិនចេះធ្វើនំទេ»ឆេយ៉ាង
«បើមិនចេះខំនិយាយ...ហិសៗ»
«ចឹងធ្វើយ៉ាងមិចទៅ»
«មិនអីទេ...ចាំបងជាអ្នកធ្វើក៏បាន»
«បងចេះធ្វើនំដែរឬ?»
YOU ARE READING
Appaបម្រើ |Complete✓|
БоевикFirst writing ចន ជុងហ្គុក/ថេហ្យុង ស្នេហាបែបស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា ដោយសារតែខ្លាចថាកូនប្រុសខ្មាសគេ ដែលមានម្តាយជាបុ្រស ទើបជុងហ្គុក ត្រូវលាក់បាំងរឿងនេះពី កូនប្រុសរបស់ខ្លួន តែបានធ្វើឲ្យអ្នកដែលបង្កើតកូននោះមានអារម្មណ៍ថាស្ទើរតែចង់ឆ្គួតទៅហើយ ឯកូនប្រុសវិញក៏ទទួលរង់...
