គ្រាន់តែឮបែបនេះម្តាយកូនទាំង២ក៏មើលមុខគ្នា ទាំងងើយឆ្ងល់។
«ក្មួយនិយាយថាមិច?អ្នកណាមិនឲ្យក្មួយទាក់ទងជាមួយអ្នកណា?»អ្នកស្រី
«អ្ហឹកៗ...គឺបងប្រុស»ថេហ្យុន
«យ៉ុងជេមែនទេ?»អ្នកស្រី
«អត់ទេ!!គឺបងយ៉ុងជុង»ថេហ្យុន
«នេះយ៉ុងជុងត្រឡប់មកវិញហើយ?»នាយកម្លោះនិយាយខ្សឹបៗម្នាក់ឯង
«ក្មួយឈប់យំទៅណា មោះចូលទៅខាងក្នុងជាមួយអ៊ុំ»ថាហើយរាងវំណាស់ក៏ចូលទៅលើកកាយតូចដែលអង្គុយនឹងដី ឯរាងតូចក៏លើកដៃជូតទឹកភ្នែកហើយងើបតាមសម្ដីរបស់គាត់
«ម៉ាក់នាំថេហ្យុនចូលទៅក្នុងចុះ ខ្ញុំយកឡានទៅទុកសិន»ថាហើយនាយកម្លោះក៏ដើរទៅរកឡានរបស់ខ្លួនវិញ ហើយបើកទៅម្ខាងនៅផ្ទះដែលជាកន្លែងចតឡាន។វាជាកម្លាំងញើសឈាមរបស់គេប្រឹងរយៈពេលអស់ជាច្រើនឆ្នាំតាំងចប់មហាវិទ្យាល័យ។គេសុំឲ្យជុងហ្គុកឈប់ទំនុកបម្រុងគេបន្តទៀតហើយគេក៏ប្រឹងរកការងារធ្វើ ធ្វើឲ្យជីវភាពប្រសើរជាងមុន ហើយនាយក៏លែងឲ្យម្តាយរបស់គេធ្វើការអ្វីទៀតដែរ។
ខាងក្នុងផ្ទះ
«មោះក្មួយអង្គុយសិនទៅ»រាងតូចដាក់គូទអង្គុយចុះតាមសម្តីមនុស្សចាស់ គេមើលឆ្វេងមើលស្តាំនៅក្នុងផ្ទះព្រោះតែមិនដែលឃើញ។
«ចាំអ៊ុំ ទៅធ្វើទឹកផ្លែឈើឲ្យក្មួយញុាំណា៎»អ្នកស្រី
«មិនបាច់ទេអ៊ុំស្រី...ទុកឲ្យខ្ញុំជាអ្នកទៅធ្វើវិញ»ថេហ្យុននិយាយទាំងជូតទឹកភ្នែកឲ្យស្អាត់
«ក្មួយជាភ្ញៀវ ចឹងអ៊ុំត្រូវតែជាអ្នកធ្វើ មិនអីទេ»
«តែអ៊ុំស្រីជាមនុស្សចាស់ ទុកឲ្យជាអ្នកធ្វើក៏បាន»
«អឺររ...»អ្នកស្រីប្រុងនិយាយតែសម្តីកូនប្រុសគាត់ក៏បាននិយាយកាត់
«ម៉ាក់កុំឃាតថេហ្យុនអី ឲ្យគេធ្វើចុះ»នាយនិយាយទាំងមកអង្គុយជិតម៉ាក់របស់គេ ព្រោះគេដឹងថាមនុស្សនៅបើគេចង់ធ្វើអ្វីហើយគេត្រូវតែធ្វើ
«ហឹស!!ក៏បាន ចង្ក្រាននៅខាងនោះ»រាងចំណាស់ចង្អុកទៅខាងស្តាំបង្ហាញ់ទៅរាងតូច
YOU ARE READING
Appaបម្រើ |Complete✓|
ActionFirst writing ចន ជុងហ្គុក/ថេហ្យុង ស្នេហាបែបស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា ដោយសារតែខ្លាចថាកូនប្រុសខ្មាសគេ ដែលមានម្តាយជាបុ្រស ទើបជុងហ្គុក ត្រូវលាក់បាំងរឿងនេះពី កូនប្រុសរបស់ខ្លួន តែបានធ្វើឲ្យអ្នកដែលបង្កើតកូននោះមានអារម្មណ៍ថាស្ទើរតែចង់ឆ្គួតទៅហើយ ឯកូនប្រុសវិញក៏ទទួលរង់...
