ពួកគេទាំងអស់គ្នាក៏បណ្តើរគ្នាទៅចំណត់ឡានដើម្បីត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។
«យ៉ុងជុងកូន ជិះឡានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញជាមួយក្មួយសាវចាបានទេ ព្រោះក្នុងឡានគ្មានកន្លែងអង្គុយទេ»ថេហ្យុងនិយាយឡើង មិនមែនគ្មានកន្លែងអង្គុយទេគឺគេចង់ឲ្យកូនៗបានស្និតស្នាលជាងនេះ។
«បាទ ក៏បានដែរ»នាយកម្លោះឆ្លើយទាំងដៀងភ្នែកមើលទៅរាងតូចស៊ាវចា
«ពូសុំពឹងក្មួយផងណា ស៊ាវចា»ថេហ្យុង
«បាទ មិនអីទេពូថេយ៌»រាងតូចនិយាយទាំងអៀបអៀន។បន្ទាប់ពីនិយាយគ្នារួចអស់ហើយនាំគ្នាឡើងឡានរៀងៗខ្លួនបាត់ទៅ។
នៅក្នុងឡានយ៉ុងជុងគិតតែពីអង្គុយនៅស្ងាមមិននិយាយអ្វីឡើយ ឯរាងតូចចេះតែលួចមើលមុខនាយកម្លោះរហូត។
«គឺ...បង...បងនៅទីនោះសុខសប្បាយទេ?»ស៊ាវចា
«មិនសុខទេ ព្រោះមានអ្នកឆាតទៅរំខានរាល់ថ្ងៃ»នាយកម្លោះនិយាយទាំងភ្នែកមើលផ្លូវខាងមុខដែលអង្គរក្សបើក ឯរាងតូចពេលឮបែបក៏ខាំសាច់អាវខ្លួនឯងទាំងឱនមុខចុះ អ្នកឆាតទៅគ្មាននរណាក្រៅពីគេនោះទេ។
«ខ្ញ...ខ្ញុំរំខានបងហើយ សុំទោស»រាងតូចនិយាយទាំងឱនមុខចុះ
«.....»នាយកម្លោះមុននិយាយអ្វីក៏សម្លឹងមើលទៅដង់ផ្លូវថ្នល់ធ្វើមិនដឹង
+ភូមិគ្រឹះចន
ឡានពីរគ្រឿនបាននៅមុខភូមិគ្រឹះចន នាំឲ្យបម្រើខាងក្នុងប្រញាប់ចេញមកទទួលភ្លាមៗ។
«សូមស្វាគមន៌លោកប្រុសធំ»អ្នករាល់គ្នា
«....»នាយកម្លោះមិននិយាយគ្រាន់តែញញឹម
«តោះ ឆាប់ក្នុងទៅ»ជុងហ្គុក
«ពូថេយ៌...អ៊ុំជុងខ្ញុំសូមលាត្រឡប់ទៅវិញហើយ»ស៊ាវចា
«អេ...ប្រញាប់ម្ល៉េះញុាំបាយពេលល្ងាចជាមួយពួកយើងសិនទៅ»ថេហ្យុង
«មែនហើយ បងស៊ាវចាអូនមិនទាន់បានប្រាប់រឿងពួកយើងទៅបងប្រុសនិងអ្នករាល់គ្នាផង នៅញុាំបាយ
ជាមួយអូនសិនទៅ»រាងតូចថេហ្យុនចូលទៅឱបដៃស៊ាវចាដែលខ្ពស់ជាងគេបន្តិច
ESTÁS LEYENDO
Appaបម្រើ |Complete✓|
AcciónFirst writing ចន ជុងហ្គុក/ថេហ្យុង ស្នេហាបែបស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា ដោយសារតែខ្លាចថាកូនប្រុសខ្មាសគេ ដែលមានម្តាយជាបុ្រស ទើបជុងហ្គុក ត្រូវលាក់បាំងរឿងនេះពី កូនប្រុសរបស់ខ្លួន តែបានធ្វើឲ្យអ្នកដែលបង្កើតកូននោះមានអារម្មណ៍ថាស្ទើរតែចង់ឆ្គួតទៅហើយ ឯកូនប្រុសវិញក៏ទទួលរង់...
