Yokuşların sonunda yok oluşlar varmış ,bilseydim bazı yoları nefes nefese koşmazdım .
....•••••••
Gördüğüm adam oydu .. Annemin ve babamın katili şuan yaklaşık 50 metre uzağımda idi . Kalbim sıkışırken elim direk olarak ağaca gitti . Ağaçtan tutunup kalbimi sıvazladım . Yanımdaki adam elini omuzuma koyup. -İyi misin ? Diye sordu.
-Beni yılardır annesiz babasız bırakan adam şuan karşımda. Nasıl olabilirim ?
-O şimdi nefes alırken benim annem ve babam toprağın altında ! Ve ben onu gebertmeden onlar rahat uyuyamayacaklar. Diyip hızlı adımlarla depoya yürüdüm.
Adam hızlıca kolumdan tutup beni geri ağacın yanına getirdi.
-Ne yaptığını zannediyorsun sen ? Gidince sağ olarak mı çıkacağını sanıyorsun ?-Eğer öyle düşünüyorsan yanılıyorsun . Dedi . Kolumu hızlıca çekip konuşmaya başladım. -Bırak beni ! Sakın bana engel olma . Şuan karışımda hayatımı mahf eden adam varken beni sen bile durduramazsın. Sesim baya yüksek çıkmıştı.
-ORADALAR ! HEMEN YAKALAYIN ! Diyen adam ile ikimizde depoya doğru döndük.
-Allah kahretsin başımızı belaya soktun . Diyip elimden tutup yine hızlıca koştu. Ne yapmıştım ben . Benim yüzümden ikimizin de canı tehlikeye girmişti.
Elimden geldiğince hızlı koşmaya çalıştım. Arkamızdan ateş ediyorlardı ama biz aldırmadan koşuyorduk. Bir an ismini bilmediğim adamın inlemesini duydum.
-Ne oldu ? diye bağırdım. -Sanırım vuruldum. -Nee !?
Biraz daha koştuktan sonra silah sesleri sustu . Baya bir uzaklaştıktan sonra güvenli bir yer bulup nefeslendik.-Nerenden vuruldum ? Diye sordum tedirgin bir şekilde. Gözlerini kapatıp kolunu tutu . -Kolundan mı vuruldun ? Başını iki yana sallayıp . -Omuzum dedi . -Tamam sakin ol bende kal kendini bırakma . Başını sallayıp gözlerini kapatı . Allah'tan telefonumu sweetin cebinde olduğu için düşmemişti.
Hemen telefonu alıp cihan abiyi arıyacaken şebekenin burada çekmediğini gördüm. -Allah kahretsin. Adam tek gözünü yavaşça açıp. -Ne oldu ? Diye sordu. -Telefon çekmiyor. Dedim
Telefonu alıp cihan abiye mesaj attım. Konum atıp hastaneyi aramasını istedim şebeke çekince illa mesaj giderdi . Telefonu yükseğe kaldırıp etrafımda döndüm belki çeker diye .
Uzun uğraşlar sonucunda mesajım sonunda cihan abiye gitmişti.Telefonu yüksekten tutarken bir mesaj geldi. Cihan abi hastaneyi aramış ve yoldaydı.
Gözlerim parlarken adama baktım. Acı içinde inliyordu . Hemen yanına gidip . -Bak biraz daha dayan az kaldı gelmelerine. Çok kan kaybetmişti. Ve benim kanı bir şekilde durdurmam lazımdı.
Hemen gömleğinin düğmelerini açıp sağ kolunu yırtım .Yırttığım parça ile omuzuna baskı yaparak kanı durdurmaya çalıştım. En sonunda omuzunu bağlayarak elimi alnına koydum. Ateşi vardı. Yukarı bakıp derin bir iç çektim . -Allahım sen bize yardım et...
Bir an ya Mehmet Aksoy'un adamaları bizi bulursa diye düşündüm. Umarım bizi bulmadan cihan abi gelirdi. Ya birdaha toprağı görmezsem. Ben onu görmeden sarılmadan ölmek istemiyordum. Ağaçların içinde gelen ses ile irkildim.
Yanıma silah da almamıştım . Aklıma yanımdaki adamın silahı vardır diye düşünerek üstünü kontrol ettim .Sonunda bulmuştum silahını . Silahı alıp şarjörleri taktım. Ses daha da çoğalınca silahı sesin geldiği yere doğru doğrultum.
-Açelya nerdesiniz. Bu ses cihan abinin sesiydi. Fısıltı gibi konuşuyordu .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞIK MAFYALAR
Teen Fiction" Sana beni bırakma demiştim... Sen beni karanlıkta bıraktın , karanlıktan nefret ettiğimi bile bile.." Açelya Akça...