RİZE

62 2 0
                                    

Keyifli okumalar canlar..🌹

~~~~~~~~

Açılan kapı ile Toprağa karışıklık vermeyi bırakıp , kapıya odaklandım. Hızla Toprağı itirip uzaklaştım. Saçımı düzeltip hiç bir şey olmamış gibi Toprağın koluna girdim ve kapıdan içeri Tuğçe girdi. Toprak bana şaşkın bir ifadeyle bakıyordu. Tuğçe , -bölüyorum ama salona bekleniliyorsunuz. Dedi. Baş sallayıp cevapladım. -Tamam Tuğçecim geliyoruz. Tuğçe çıkıp kapıyı kapattı. Hemen Toprağın kolundan çıkıp , yüzüne baktım. -Daha kaç kere uyarmam gerekiyor Toprak ? Ya az kalsın basılıyorduk. Niye ulu orta yerde öpüyorsun ki. -Ben mi suçlu oldum şimdi. Baştan çıkaranlar utansın. Dedi sırıtarak. Gerçekten haklıydı. Sırttamadan edemedim. -Ya Toprak. Hadi gidelim. Deyip kolundan çekiştirdim.

-Öyle ama. Göz devirip kapıyı açtım. Beraber mutfaktan çıkıp , salona geçip yan yana oturduk. Bakışları üzerimizde hissedince , etrafa göz gezdirdim. Tuğçe ile Beyza yan yana oturmuş fısır fısır bir şeyler konuşup , bize bakıp gülüyorlardı. Kaşlarımı çattıp , ne anlamında başımı salladım. Hiç oralı bile olmayıp , önlerine döndüler. -Ee ne karar verdiniz ? Diye sordu Baran. Bakışlarımı Baran'a çevirip , cevapladım. -Dediğim gibi Baran. Ben gidicem.
-Hiç içime sinmedi bu fikir Açelya. Dedi Burak. Tam konuşacak iken Toprak , söze atılıp , -yalnız olmayacak elbette bende yanında olucam. Dedi. Şok içinde Toprağa döndüm. -Ne ?.. Ne bana söylemişti ne de haberim vardı böyle bir karardan. -Toprak.. Hayır.. Başını olumsuz anlamda sallayıp , -dediğim gibi bende yanında olucam Açelya. Dedi.

-Bence Toprak haklı Açelya. En azından tek başına değilsin. Dedi Baran. Ben hiç kimseye zarar gelmesin diye gidiyorum ama Toprak.. Ya benim yüzümden ona bir şey olursa. Ben kaldıramazdım bunu.. -Ya ben kimseye benim yüzümden zarar gelmesin diye gidiyorum farkında mısınız ? Diye sordum kaşlarımı havalandırarak. -Hayır , hayır. Olmaz. Gelmiyorsun Toprak.  Deyip ayaklandım Gerçekten ona bir şey olacak diye canımdan can gidiyordu.. Bide benim yüzümden kılına zarar gelirse ben kendimi asla affedemezdim.. -Geliyorum Açelya. Seni tek başına bırakmam , göndermem. Dedi o da ayaklanıp. Ellerimi saçlarıma geçirip , boynumu sıvazladım.

-Gelmiyorsun.

-Geliyorum.

-Toprak gelmiyorsun diyorum.

-Geliyorum diyorsam geliyorum Açelya.

-Gelmiyorsun..

-Geliyorum.

Çiftler bizi yanlız bırakıp , dışarıya çıktılar. Şimdi bu inatçı adama ben nasıl söz geçirecektim acaba. Derin bir nefes alıp , alnımı sıvazladım.

-Toprak , bak lütfen rica ediyorum. Gelme. Eğer tek başımayım diyorsan , değilim tamam mı. Boşuna endişelenme.. Her gün , her saat ararım konuşuruz. Herşeyden haberdar ederim... Yeter ki sen gelme.

Şuan boşuna nefesimi tüketiyordum , farkındaydım. Umarım anlamıştır beni. Burun kemiğini sıkıp , çenesini sıvazladı.

-Boşuna kendini yorma Açelya. Sen ne dersen de , ne şart koşarsan koş.. Ama benim kararım değişmeyecek. Artık dayanamayıp , kendimi tutamadım.

-Benim yüzümden sana bir şey olursa ben ne yaparım !? Düşünebiliyor musun ? Eğer sana bir şey olursa ben kendimi affedemem Toprak. Yapamam bunu da kaldıramam !
Göz yaşlarıma hakim olamıyordum.. Akan göz yaşlarım ile dizlerimin üzerine çöktüm. Toprak , hızlıca yanıma adımlayıp bedenime kollarını sardı. Kollarımı boynuna dolayıp , başımı boynuna gömdüm. -Tamam , tamam ağlama güzelim.
-Lütfen.. Lütfen Toprak.. Ben seni daha yeni bulmuşken kaybedemem... Saçlarımı okşayıp , saçlarıma öpücük kondurdu.
-Sakin ol birtanem. Deyip , yüzümü kaldırıp gözlerime baktı. Gözlerini bir kaç saniyeliğine kapatıp açtı. Çenemden tutup , göz yaşlarımı sildi. -Dökülen göz yaşlarının sebebi olduğum için özür dilerim.. Dedi. Yüzünü avuçlayıp , titreyen dudaklarımla , -gelmiyeceksin. Dedim.

AŞIK MAFYALAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin