AŞIK MAFYALAR

GERÇEKLER

1 Hafta Sonra.

O günün üzerinden tam bir hafta geçmişti. Bu süreç içerisinde Toprak ne yüzüme bakmıştı ne de benimle konuşmuştu. Kadınlık gururumu defalarca kez ayaklar altına alıp , konuşmak için yalvarmıştım. Ama Toprak beni takmayıp her defasında beni red etmişti...

O gün şans eseri oradan Bartu geçmişti ve beni sorgulamadan hemen hastaneye götürmüştü. Yoksa kendime ya zarar vermiş olacaktım ya da bayılmış olacaktım. Ve kimsenin benden haberi olmayacaktı..

Kapının çalışmasıyla başımı masadan kaldırıp , düşüncelerimden kurtuldum. -Gel. Beyza ile Tuğçe gelmişlerdi. Aslında şaşırmıştım gelmelerine. Muhtemelen bir konu vardı ve ikisi konuyu çözmeye gelmişlerdi.. Şaşırmış bir ifade ile kızlara baktım.

-Sizi hangi rüzgar attı buraya ? İkisi bir birine bakıp sırıttılar.
-Duyduk ki aşk acısı çekiyormuşsun. Dedi Tuğçe. Beyza da Tuğçe'yi onaylayıp , -ve bizde bu olaya el atmaya geldik. Dedi.
Kaşlarımı çatıp , -ne ? Benmi aşk acısı çekiyormuşum ? Dedim alayla. Tuğçe baş sallayıp , -hiç kıvırma açelyacım herşeyden haberimiz var.. Dedi.

Kurtuluşumun olmadığını bildiğim için , daha fazla zorlamadım. -Oturun isterseniz. İkiside geçip oturdu. -Bir şey içermisiniz ?
-Ben orta şekerli kahve içerim. -Bende şekerli. Hemen odaya bir orta , bir şekerli , bir tane de sade kahve isteyip , telefonu kapattım.

-Hemen anlatıyorsun hemen. Dedi Beyza.
-Evet evet hadii. Diye Tuğçecde ısrar edince göz devirip , kızlara baktım.
-Sakin olun anlatıcam. Demem ile kahvelerimiz geldi. Buse hemen kahveleri bırakıp , odadan çıktı. Buse çıkar çıkmaz , ikiside heyecanlı bir şekilde bana baktılar. Kızları daha fazla meraklandırmayıp her şeyi anlattım.

-Tekrar gitsen ? Beyza'nın dediği şey ile başımı olumsuz anlamda salladım.  -Bu defa gidersem muhtemelen beni kovucak.  Dedim üzgün bir şekilde. İkiside anlamadığı bir çare olamadığını.
-Geriye tek bir çözüm kalıyor , o da zaman. Dedi Tuğçe.

Öyle olacaktı, öyle olmalıydı başka çaresi yoktu. Saat altıyı geçiyordu. Kızlar ayaklanıp , -biz gidelim artık.
-Bende çıkacam şimdi. Beraber çıkalım. Beraber odadan çıktık. Burağın odasının önüne gelince , Beyza acayip şekilde heyecanlanıp saçını düzeltti. -Ay ben kocamla gidiceemm. Deyip şak diye burağın odasına girdi.Bu haline kahkaha atıp , Tuğçe ile beraber şirketten çıktık.

-Sen neyle gidiceksin ?
-Bilmiyorum Baranı ararım alır beni o.
-Ben bırakırım seni gel.

Beraber arabama bindik. Arabayı çalıştırıp , gaza bastım. Toprak aklımdan bir saniye bile çıkmıyordu. Tuğçe'nin sesi ile ona döndüm bir kaç saniye.
-Toprak seni çok seviyor Açelya. Derin bir nefes alıp verdim.
-Biliyorum Tuğçe. Bende onu çok seviyorum hem de çok.
-Sadece seni çok sevmesine rağmen gerçeği saklamana kırılmıştır.

Sustum bir şey diyemedim. Çünkü haklılardı. On beş dakikanın sonunda gelmiştik. Tuğçe teşekkür edip , kalmam için ısrar etmişti. Ama ben önemli bir işim olduğunu söyleyip red etmiştim.
-Peki madem görüşürüz. -Görüşürüz.

Tuğçe indikten sonra doğru eve sürdüm. Eve geçip oradan da Ateş'in olduğu depoya gidecektim. Ateş'in bana verecek bir hesabı var.  Telefonun çalması ile telefonu alıp , kim olduğuna bakmadan açtım. -Efendim ?

-Abicim ? Şaşırmış bir ifade ile telefonun ekranına baktım. Arayan Yağız abimdi. -Aa sen miydin Yağız abi.   -Benim güzelim benim. Nasılsın iyi misin ?
-İyiyim , sen siz nasılsınız ?
-Bizde iyiyiz abicim. Hiç arayıp sormuyorsun hayırdır bir sıkıntı mı var ?
Ağırca yutkundum. Yalan söyleyemezdim asla Yağız abime.
-O kadar çok yoğunum ki Abi. Herşey o kadar çok üst üste geliyor ki ne yapacağımı bilmiyorum. Neyse sen beni boşver amcamlar nasıl ?
-İyi onlarda ben sana bir şey söyleyecektim Açelya.
-Söyle Abicim.
-Biz Türkiye'ye geliyoruz.. Şok olmuştum.
-Ne ! Ciddi misin Yağız abi ? Yağız abim gülüp cevapladı sorumu.
-Ciddiyim Abim ciddiyim. Şimdi kapatmam gerekiyor ben seni yine ararım.
-Tamam Abicim hepinizi öpüyorum görüşürüz.
-Görüşürüz.