TUTSAK

İşte gidiyorum

Selam sonunda geldim ben gelirim dersem gelirim ya neyse bu bölümde yanınızda bir koli peçete bulunsun ağlayacağım😭😭😭😭😭
Oy ve yorum bekliyorum gelmiyooo bakkkjj😘

Hayat neydi sadece nefes alıp kaderini yaşamakmıydı yada sana biçilen bu yolu azimle yürümek mi bilinmez ama hayat   bu kadar basit olmamalı .Mardin  bu gün güneşli değildi kapkara bulutlar vardı, semalardaki güvercinlerin boynu büküktü bugün onlar için özgürlük günü değildi eğer uçarlarsa fırtınayla yere sertçe çarpılacaklarını biliyordular.
Rojin sabah gözünü açar açmaz ona sarılan ahtapot misali bedenle nefes almakta zorlandı.
Rojin: Sevgilim bırak nefes alamıyorum.
Rojhat:Uyu hala çok erken.
Rojin:Yermi değiştirdik be uyan diyen sen olmalıydın .
Rojhat:Uyu rojinnnn.
Rojin:Nefes alamıyorum diyorum ,kaçmıyorum bırak.
Rojhat küçük karısını altına aldı ve dolgun dudaklarını araladı..
Rojhat: Kaçamazsın bebeğim kacmana asla izin vermem benimsin.
Rojin kıkırdadı gerçekten Rojhata deli gibi aşıktı.
Rojin :Seninim ama ya bir gün gidersem başkasını severmisin?
Rojhat küçük karısının burnunu sıkıp burnundan öptü.
Rojhat:Senin gittiğin gün kafama sıkıp bende ölürüm.
Rojin: Sakın sakın deli.
Rojhat kahkaha atıp karısını kucaklayıp banyoya götürdü ikisi güzel ve romantik bir banyo yaptıktan sonra Rojhat rojini giydirdi kalın bir sweatshirt ve bir eşofman giydirdi uzun bir corapta giydirin saçlarını kurutup açık bıraktı ve burnundan kocaman öptü.
Rojin:Sen varken ben üşümemki bunlara gerek yok.
Rojhat:Kurban olurum sana lan bu kadar tatlı olmaaaaa.
Rojin kikirdayip kocasını yanağından öpüp çekildi.
Rojhatta takımını giyip el ele kahvaltı sofrasına gitmek için çıktılar odadan ve sonunda varmıştılar herkesin yüzünde güller açıyordu takı o kurşun sesine kadar iki kurşun ve kan herkesi şoka soktu ...
Rojhat:Rojinnnnnn
Rojin vurulmuştu, bedenine giren iki kurşunla yutkundu genç kız gözleri doldu vücudu titredi gözyaşları tek tek düştü yüzüne ,ve karnından vurulan kadın elini yarasına götürdü ve kanını görmesiyle gözleri titredi genç kızın ve acıyla ihhhhh diye bir ses ama kesik kesik gelen bu ses genç kızı daha fazla ayakta tutamadı ve genç kız yere yığıldı kanı ilim ilim akıyor ve sonunda buz gibi zemine kan yayıldı.
Rojhat hızla iki adım atıp karısını kucağına çekti.
Rojhat: Hayır hayır rojin dayan bak ne olur sevgilim dayan çok geçkavuştuk ayrılamayız lütfen lütfen bebeğim.
Rojin güçlükle dudaklarını araladı..
Rojin:Be bee ben ölürsem as asla ağlama üzülme  söz ver sev sevgilim.
Rojhat karısının yüzünü ellerinin arasına alıp konuştu..
Rojhat: Hayır hayır düşünme öyle şeyler sen yaşayacaksın bizim hikayemiz yeni başlıyor .
Rojin:Anne
Rojinin annesi hızla kızının yanına gelip ...
Anne: Kurban olduğum kızım bizi birakamazsin lütfen dayan.

Rojin sertçe yutkundu bedeni giderek uyuşuyor aklı bulanıklaşıyordu.
Rojin:Beni hiç sevmedin anne ne sen ne babam ne abilerim nede dostlarım nede insanlar çokmu kötü birisiyim.
Anne:Kızım öyle şey olurmu.
Rojin:Bırak konuşayım bunlar son kelimelerim olabilir.
Rojhat:Yorma kendini sevgilim ne olur yapma bırakma kendini nolur.
Rojin: Hepinize hakkım helal olsun ama benim içimde hep bir burukluk vardı beni çok yordu hayat herkes çok üstüme geldi işte gidiyorum mutlu olacaklarmı?
Rojda:Yorma kendini lütfen biz seni çok seviyoruz yapma.
Rojin son kez yutkundu gözlerinde yaşlar teker teker aktı vücudunu soğuk bir  ter kapladı ve son kez konuştu..
Rojin:Rojhat sevg sevgilim  seni çok seviyorum unutma bunu dolapta bir kutu var orda son nefesimi verdiğimde ailemin okuması için bir mektup yazdım .
Devamını getirmeden genç kızın gözleri saf bir karanlığa teslim oldu.
Rojhat:Hayirrrrrrrrrrr hayirrrr bırakma beni nolur nefesimi alma  beni kimsesiz bırakma küçüğüm nolur çocukluğum yok bari geleceğim olsun bırakma beni nolur.
Rojhat karısına sımsıkı sarılıp ağladı gelen süren sesiyle iki adam elinde bir sedyeyle yukarı çıkıp rojini rojhatın kucağından alıp sedyeye koyup ambulansla hastaneye kaldırıldı.
Sonunda vardılar ve rojinindirek ameliyathaneye aldılar.
Rojhat ameliyat kapısında dönmüş bir şekilde yere bakıyor ve titriyordu korkuyordu Rojhat kimsesiz kalmaktan ,geceleri gördüğü kabuslardan korktugunda onu saracak kolların olmamasından çok korkuyordu.
Rojhat : Yalvarırım beni kimsesiz bırakma küçüğüm.
Aile halkı hıçkırıklarla ağlıyordu acıyorlardı genç adama.
Rojhat daha fazla ayakta duramadı yere çöküp gözyaşlarını serbest bıraktı ,agah Rojhata sımsıkı sarılıp sakinleştirmeye çalıştı.
Agah:O iyi olacak korkma o çok güçlü bunu biliyorsun kalkacak o korkma.
Rojhat bağırarak ağlıyordu agahın içi gitmişti daha fazla direnemedi ve oda ağlamaya başladı.
Rojhat:Hayatta kal nolur nolur nolurrrrr.
Bekir beyin elinde getirdiği zarfla Rojhat hızla ayağı kalkıp elinden alıp açtı ve seslice okumaya başladı...
Rojin