YABANCI / TOM KAULITZ

BÖLÜM 3

Senin bineceğin uçağın anonsu geçtiğinde ayağa kalktın.

Heyecanlı mıydın? Evet. Peki korkuyor muydun? Yine evet.

Uçağa bindiğinde cam kenarına oturdun. Genelde ailen yüzünden pek seyahat edebilen biri değildin.

En son 3 yıl önce kuzeninin düğünü için uçağa binmiştin.

Uçak kalktığında başını koltuğa yasladın ve gözlerini kapadın. Uyumak sana iyi gelirdi.

~

"Hanımefendi, uyanın."

Birinin seni dürtmesiyle gözlerini açtın, yanına Almanca konuşan bir kadın sana gülerek bakıyordu.

Almanca konuştuğu için geç algıladın, uzun süredir uyuyor olmalıydın.

"Geldik mi?" Diye sorduğunda kadın başını salladı,

"Uçak birazdan inecek. Yabancısınız sanırım, aksanınız çok tatlıymış."

Hafifçe tebessüm ettin, "Ah evet, teşekkür ederim."

Başını cama çevirip dışarı baktın, karanlık olsa bile alttaki küçük duran ama aslında en az 15 kattan oluşan binalar ışıklarıyla görünüyordu.

Uçak nihayet indiğinde bavulunu aldın ve indin

Allah'ım, başardım.

Sonunda buradayım!

Etrafa baktın, sonunda yıllardır kurduğun hayali başardığına inanamıyordun.

Yeni sayfayı açmanın vakti gelmişti.

Herşeyi zaten kısaca ayarlanmıştın. İlk işin telefon almak olacaktı. Ayrıca satın aldığın eve gitmek için sabırsızlanıyordun.

Çok güzel şirin bir evdi. Evinin yanında başka küçük evler de vardı. Resimde görmüştün.

18 yaşına yeni girmiştin ama, hâlâ 12. sınıftın. Aslında ailenin seni nasıl okula verdiğini de bilmiyordun da .. neyse.

"Hadi bakalım Yn. Yeni hayatın seni bekliyor."

Halletmen gereken çok iş vardı. Evine gidip yerleşmek, okul bulmak, gerekli eşyaları almak, telefon...

Ama üstesinden gelirdin. Buraya kadar geldiysen hepsini yapabilirdin nasılsa.