Evine geldiğinde yorgunluktan ölecektin resmen!
Ev cidden güzel ve sana yetecek boyuttaydı. Üst kat bile vardı ve en çok bu hoşuna gitmişti.
Eve geldiğinde direk uyumuştun.
~
Gözlerini yeni evinde yeni yatağında açtığında bu sabahın hayatındaki en huzurlu ve iyi sabah olduğuna karar verdin.
Kendini hiç olmadığın kadar mutlu hissediyordun, hemde aileni terk edip başka ülkeye gitmiş olmana rağmen.
Hızla bir kaç şey yiyip üzerini değiştirdin, bugün çok işin vardı. Hâlâ telefonun yoktu.
Anahtarı çantana attın ve hemen dışarı çıktın. Akşam etrafa dikkat etmemiştin.
Bu mahalle cidden güzeldi, yan yana bir sürü küçük villalar vardı.
Alışveriş için şehire inmen gerekiyordu. Çok uzak da değildi.
Taksiyle şehire geldiğinde ilk işin telefonu halletmek oldu. Yeni bir telefon ve hat aldığında nihayet rahatladın.
Şimdi sıra diğerlerindeydi.
~
Yeni hayatın için neredeyse her şeyi halletmiştin. Bu kadar kolay olacağını tahmin etmemiştin.
Yani tabi kolay olmamıştı ama alışmıştın şimdiden. Bu hayatını sevecektin sanırım, özgür olduğun yeni hayatını.
Ara sıra ailen ve Avril'e ne olduğunu merak ediyordun. Annen ve baban Avril'de olmadığını anladıklarında ne yapmışlardı?
Muhtemelen hiçbir şey.
Onlar için sadece bir köleydin o kadar, daha fazlası değil. İşlerine yaramasan zaten çoktan seni yurda vermişlerdi.
Keşke o kadar işkence etmek yerine verselerdi.
Ya Avril ne yapmıştı? Muhtemelen üzülmüştü. Ailesi çok iyiydi, hep yanında olacaklardı. Bu yüzden için rahattı.
Tek istediğin seni aramamalarıydı o kadar. Seni bulmalarını ve yeni hayatını bozmalarını istemiyordun.
Eve geldiğinde telefonunu çıkardın ve sana yakın olan okullara bakmaya başladın.
~
"Nihayet!"
Sonunda hem evine çok uzak olmayan hemde iyi bir lise bulmuştun.
" Tamam, bu olur sanırım. Hopkins Lisesi. İyi bir okula benziyor..."
Liseyi iyice araştırdıktan sonra karar verdin. Şimdi geriye sadece kayıt yaptırmak kalmıştı o kadar.
"Hadi bakalım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANCI / TOM KAULITZ
Teen FictionKendini beğenmişin teki! Sana ölüp biten kızların amına koyayım Kaulitz!