Chapter 3
Cry
Shoanne beb:
Aruna, Hindi ka ba talaga galit? Halos Isang taon na namin ginagawa 'to. Kung talagang gusto mo siya sabihin mo na lang. Hindi na kami manga-asar :)))
Ella mama:
Pinagsabihan ko na si Shoanne.
Ilang mga mensahe ang natanggap ko galing sa kanila. Ni-reply ko sa kanila na hindi ako galit at napagalitan lang ni Tita kaya kailangan mag-aral, wala na rin akong natanggap ng mga panibagong mensahe. Thankfully they dropped it.
I am now here in the library. After the scene we made earlier I made sure to hide here. Mabuti na lang at walang na-galit na guro sa amin. Baka mamaya mada-dagdagan lang ang inis sa akin ni Tita.
I read the notes I took earlier in the class. Hindi ako makapag-focus sa discussion dahil kailangan ko mag take down notes. Hindi na daw kasi ise-send ni Prof ang Ppt file.
I tried to read the notes pero walang pumapasok sa isip ko. I don't even understand it. For almost the 30th time I repeatedly read it, until my lips were dry, I read until I felt my head spin.
Hinawakan ko ang magkabilang gilid ng ulo. I firmly hold my hair, until I winced with pain.
Sa huli isinara ko na lang ang notebook. I'll take a five-minute rest.
A lot happened yesterday and I couldn't even process it. From Aello, to Tita, and now Shoanne who made a scene earlier. It is draining. Nakaka-pagod.
I leaned on my backrest and looked around. Medyo kunti na lang ang tao sa Lib. It's 4:00, most student classes end at 4:00, kaya naman halos walang tao na rito sa Lib. Umikot muli ang mga mata ko, until I found him again.
"Andito na naman siya" I whispered.
Kahit nasaan ako lagi ko siyang nakikita. He's wearing our PE uniform. May mga libro sa harap niya at may sinu-sulat siya sa kanyang notebook. Nakakunot rin ang kanyang mga noo.
Later on, A few students went to greet him. Tinapunan niya lang iyon ng tingin. He didn't even bother to greet them back. Pero kahit wala silang natanggap na kahit ano kay Aello, kinikilig pa rin silang umalis sa harap niya.
I rolled my eyes.
My phone beeped. I opened the text message I received.
Ella:
Are you sure? Pupunta kami diyan.
I won't be able to study if they are here. Pero ayaw ko rin naman silang pa-alisin. Baka kung ano-ano na naman ang isipin nila.
I put my phone back on the table. Ibinalik ko ulit ang tingin kay Aello pero agad din iniwas ng makitang nakatingin na siya sa akin. Alam kong fresh pa rin sa isip niya ang nangyari kahapon at kanina. OMG! baka isipin niyang nag papa-pansin ako? never no! iww!
"Okay ka lang ba talaga?" Ella said. Dahan-dahan siyang umupo sa harap ko. I stared at her.
"Beh!" Shoanne poked me. I raised a brow at her. "Sorry na uwu!" She used her high-pitched voice, at may ginawa pa siya sa mga daliri niya.
"I am okay nga. Bakit ba ayaw niyo maniwala" I said.
"Duh! bigla-bigla ka na lang hindi namamansin. We thought na ayaw mo kami kausapin kaya ka nakikinig sa klase"
"Trueness"
"Bigla ka na lang nag iba. May iba ka na bang mga kaibigan?"
"Ano ba nangyari?" Ella now sounds concerned.
BINABASA MO ANG
SUN SHOWER (Butterfly Sanctuary series 1)
Teen FictionI hated the rain. I hate its sound, it's humid, it's feeling. I feel like the things we can do are limited when it is raining. I hate the people who say they love the rain but open an umbrella when it pours. I hate how the rain makes me feel... lone...