Faith, Hope and Love

Chapter 30

Pinatawag ni Katie sila Faith kaya papunta silang tatlo sa ospital para kitain sya.
"May lead na kaya don sa investigation kaya tayo gustong maka-usap ni Tita Katie?" Tanong ni Love sa dalawa.
"I hope so. Halos dalawang buwan na rin naman since pumayag tayo don." Hope replied.
"Manage your expectations girls. Hindi natin alam kung may progress ba talaga. Pero sana nga meron na para matapos na lahat nang 'to. Para maka-move on na rin tayong lahat." Faith told them.

Pagdating nila sa ospital ay agad nilang hinanap ang sekretarya ni Katie. Nang makita nila ito ay agad rin nilang tinawag.
"Ms. Lilay!" Faith called. Lilay looked at them and smiled.
"Hello! I've been waiting for you. Pinapahintay kayo ni Ma'am Katie sakin eh." Lilay told them.
"Ah. Pasensya na kayo medyo late kami. Sobrang traffic kasi ngayon. Nandyan na po sya?" Faith replied and asked at the same.
"Yes mga sis! Kaya tara na?" Lilay replied with a glee.
"Ahmmm. Si Doc. Analyn po ba nandito?" Love asked Lilay while they are walking.
"Ay beh! Wala eh. Day off ni Doc. Analyn ngayon." Lilay replied.
"I see." Love uttered.

As soon as they've reached Katie's office, pinapasok na agad sila ni Lilay.
"Do you need anything pa po Ma'am Katie?" Lilay asked Katie as soon as Katie's visitors came inside.
"Okay na Lilay. Thank you!" Katie told her secretary. Lilay smiled and nodded her head, she then smiled at the three and leave.

"I'm sorry, dito ko na kayo pinapunta. For our privacy na rin since everything is confidential." Katie starts.
"Okay lang ho 'yon." Hope uttered. She was wearing long sleeve and pants. Nagtataka lang rin si Katie dahil sobrang init sa labas pero balot na balot si Hope.
"May balita na po ba?" Faith asked. Katie took a deep breath first, she then took the seat adjacent to them.
"So far, wala pa. Pero nahanap ng investigator ko 'yung Ian sa Palawan. Masyadong maingat 'yung tao kaya pinapa-sundan sya ng investigator ko. Hindi sila makalapit dahil may mga body guards. Pero napag-alaman nilang may isang bahay syang pinupuntahan doon at walang ibang nakakapasok kundi sya lang. Inaalam pa nila kung meron ba syang tinatago doon." Katie told them. Faith and Hope stares at each other.
"Si Louise? May nakuha ba sila kay Louise?" Hope asked. Katie shooked her head.
"None. May taong naka subaybay sa bawat galaw nya pero wala silang nakuha o napansin na kakaiba." She replied. Hope hissed. Love sighed.
"Pero tama kayo." Halos sabay na napako ang mga mata nilang tatlo kay Katie nang sabihin nya 'yon.
"Sinadya ang aksidente ng Mama nyo. May nagputol ng breaks ng sasakyan nya kaya sya naaksidente." Katie told them.
Faith gulped hard, Love eyes widen, Hope pressed her nails on her skin.

Tama nga ang hinala nila. May pumatay nga kay Julia. Pero sino? Sino ang taong gagawa 'non kay Julia?

"Don't worry, tatawagan ko kayo agad kung may bago nang balita. Okay? For now, 'wag na muna kayong gagawa ng mga bagay na pwedeng makagulo sa plano natin. Mag-iingat rin kayo lalo na't hindi pa natin alam kung sino ba talaga ang mga nasa likod ng lahat." Katie told them.
"Please Tita. Please help us. Tulungan mo po kaming malaman kung sino ang taong 'yon." Hope pleads. Katie swallowed, she then nodded her head.
"I will, Hope. I promise, malalaman natin kung ano ang totoong nangyari. We will make them pay. Okay?" Katie replied.

Bilang isang ina, ramdam ni Katie ang pangungulila ng tatlo. Ang kagustuhang malaman ang totoong nangyari sa Mama nila.
Sino ba naman ang ayaw malaman ang katotohanan? Sino ba ang ayaw malaman kung ano ang totoong nangyari kay Julia? Sinong anak ang ayaw mahuli ang may gawa 'non sa ina? At sinong kapatid ang ayaw tumulong para mahanap ang totoong may sala? Sinong kapatid ang ayaw tulungan ang mga anak ng sarili nyang kapatid para sa hustisya?

**********************************

Carlos went home late that night drunk and wasted. Very unusual of him. Pasuroy-suroy syang pumasok sa kwarto nila mag-asawa.
"M-Misis" He calls his wife who's peacefully sleeping.
"Misis." He calls again. He then lifted up the comforter covering Katie's body and jumped into their bed dahilan para maalimpungatan ang isa.
"Hi Misis." Carlos greeted his wife who squints her eyes on him.
"Anong oras na ah. Kakarating mo lang? Lasing ka ba?" Katie asked. Carlos hummed softly. He then wrapped his arm around his wife's waist.
"Ano ba 'yan Carlos. Kelan ka pa natutong umuwi ng lasing ha?! Maligo ka nga muna don! Ang baho-baho mo eh." Katie whined as she tries to freed herself from her husband.
"Ayaw mo na ba sakin ha Misis? Nababahuan ka na sakin? Iiwan mo na ako? Ipagpapalit mo na ba ako?" The one and only Carlos Benitez asked his wife. Katie frowned as she creased her forehead.
"Anong mga pinagsasabi mo dyan? Umayos ka nga! Iinom-inom ka tapos dadramahan mo ako dyan." Katie uttered. She lifted his arm so that she can stand and get something for her husband - something na mahimasmasan ang lasing na asawa para matapos na ang kadramahan nito sa buhay nya.
"Misis! Dito ka lang. Huwag mo akong iiwan." Carlos said. Para syang isang bata na nagmamakaawang huwag iwan ng ina. Naiiling nalang si Katie dahil sa asawa.
"Magtigil ka nga! Kung ayaw mong sa labas ka matulog ngayon." She said and turned her back. Pumunta sya sa banyo at kumuha ng basang towel, kumuha rin sya ng pamalit ng asawa. Pamalit ng asawa?! Mapapalitan ba ang asawa? Damit na pamalit kasi!