Faith, Hope and Love

Chapter 38

"Where's Winston?" William asked Louise on the line. Julia blink twice, and she just listen to William.

It hurts, hearing your own husband talking to the mother of its child. Although, it's about their child, masakit pa rin marinig ng sarili mong mga tainga ang lahat ng mga sinasabi ng asawa mo.

"Okay, Louise. Maybe soon, dadalawin ko si Winston dyan but not now. Marami pa akong inaasekaso."

Julia swallowed the lump in her throat. Hindi niya maiwasang isipin na minsan sa buhay nila ni William, si Louise ang nakasama at nakatabi nito sa pagtulog. Masakit isiping 'nong mga panahon na wala siya ay si Louise na ang umako ng mga responsibilidad na hindi niya nagawa because of what happened.

"Hon?" Julia jolts when a pair of an arm encircled around her waist.

"Hmmm?" She just mummed.

"Are you okay?" William asked. Julia forced a small smile. She then faced her husband.

"I don't know, William. Hindi ko alam kung dapat ba akong maging okay sa sitwasyon natin ngayon." She honestly said that made William stares at her.

"Ano bang mga nangyari 'nong nawala ako?" She then asked.

William held her hand and made her sit on his lap.

"Marami." He replied. Julia gulped.

"What happened to our daughters? Kay Faith? Si - si Hope? How is she?" She asked again. Willliam kissed her hand as he looked into her eyes.

"Juls, 'nong nawala ka, marami ang nagbago. Si Faith, mas lalo siyang naging matibay. She did everything para sa mga kapatid niya. Lalo na 'nong -"

"'Nong inuwi mo sila dito. How insensitive you are, William." Julia inetrjected that made William swallow.

"I'm sorry. Alam ko na hindi ko dapat ginawa 'yon pero I do not have a choice na. Hindi ko kayang samahan ang mga anak natin at the same time merong Winston." William reasoned out. Julia sighed.

"I was saying, si Faith ang laging nandyan sa tabi ng mga kapatid niya 'nong hindi ko nagawang samahan sila. Inako niya lahat para sa mga kapatid niya. Lalo na 'nong hindi matanggap-tanggap ni Hope ang mga nangyari. -"

She knows that. Alam niya dahil kahit na wala siya ay nandoon pa rin siya. Alam niyang hindi naging madali para sa mga anak ang nangyari at alam niyang kahit i-justify niya ang naging desisyon niya maprotektahan lang ang mga anak ay hindi na 'non mababago ang lahat.

"When she saw someone na kamukhang-kamukha mo. When she saw Katie, pinilit niyang ikaw 'yon. Then Faith – nakita niya mismo si Katie. Ang alam ko lang –"

"Si Faith ang lumapit kay Mama. Kay Dianne. Alam ko, William. Alam ko." Putol ni Julia sa sasabihin pa ng asawa.

"Pero bakit parang ang laking gulo ng ginawa ko?" She then asked. William held her hand.

"Maayos rin natin lahat 'to. Okay? Ngayon pa na alam ko na lahat. Hindi ako papayag na hindi sila managot sa ginawa sayo, Juls. Hindi ako papayag na nagagawa nila ang lahat na para bang wala silang kasalanan. I promise, this time poprotektahan kita at ang mga anak natin." William earnestly said.

"But – how about Katie? Her family? William, may anak rin siya. And just like our daughters, nasasaktan rin siya ngayon dahil wala ang Mommy niya. Hindi pa rin bumabalik ang Mommy niya." She replied. William swallowed.

"About that, we'll help them." He told her.

The next morning, the Cordova family is having their breakfast when William suddenly asked his wife.