Faith, Hope and Love

Chapter 34

Kinabukasan, inabutan ni Analyn si Carlos na natutulog sa sofa. Marahil ay doon na natulog ang ama kakahintay kay Katie.
"Dad? Daddy? Gising po." Dahan-dahang tinapik ni Analyn ang braso ni Carlos.
"Deh? Daddiii..." Analyn wake him up, Carlos grunts as he moved a bit.
"Daddy, bakit dito ka natulog?" Analyn asked. Carlos open his eyes. He then looked around, and then sits up. Inayos ang sarili.
"Nakatulog ako." He groggily said.
"Wala pa ba ang Mommy mo?" He then asked. Analyn shooked her head.
"Sinilip ko po ang kwarto nyo, wala po sya don. Hindi yata umuwi si Mommy eh." Analyn replied. Carlos nods.
Kitang-kita sa mga mata ni Analyn ang lungkot at konsensya. At some point, she blames herself for confronting Katie yesterday. Iniisip nya pa rin na baka kaya hindi umuwi si Katie ay dahil sa mga sinabi nya.
"Huwag kang mag-alala anak, uuwi rin 'yon. Baka nagpalipas lang sya ng isang gabi pero uuwi rin. Let's just give her time and space." Carlos told her. Analyn chewed her bottom lip as she eyed her father. She then nodded her head and forced a small smile.

"Oh sige, Nath. Salamat ha? At pasensya na rin sa abala." Carlos uttered on the phone. He called Nathalie, Katie's friend - trusted friend and asked kung dumaan manlang ba sa kanila si Katie o kung doon ba nagpalipas ng gabi ang asawa. But sadly, wala ring alam si Nathalie kung nasaan ang kaibigan. Ni hindi rin naman sya tinawagan ni Katie.
Carlos heaves a sighs, he then tried to contact Katie but she's off. Ang huling pag-asa na lamang ay ang mga magulang ng asawa. Ngunit maging sila ay walang alam kung nasaan si Katie.

Feeling guilty, Analyn dressed up and hoped to see her mother in the hospital. She wants to talk to her Mom, she wants to personally apologize for whatever she had told Katie. She just want her mother, at ramdam nyang hindi ang ina ang kaharap at nakakasama nya sa mga nagdaang linggo, alam nya dahil kilala nya ang ina.

"Ate Lilay!" Analyn called Lilay as soon as she saw her mother's secretary.
"Oh Dok! Kamusta ka na? Balik duty ka na ba?" Lilay smiled. Pekeng ngumiti si Analyn at umiling.
"Hindi pa po! Uhmmm, pumunta lang ako dito kasi gusto kong kausapin si Mommy. Nandyan po ba sya? Hindi ko kasi sya ma-contact eh." Analyn said.
"Ayon lang!" Lilay uttered that made Analyn looked at her even more then asked,
"B-bakit po?" Lilay heaved a deep sigh, she then met Analyn's gaze.
"Wala pa Mommy mo eh. Nakakapag-taka nga kasi hindi naman sya tumawag sakin na male-late sya or hindi sya makakapasok. Tsaka kanina pa nga rin sya hinahanap ng Daddy mo." Lilay replied that made Analyn nodded her head. She then slay a small smile.
"Ah sige Ate Lilay, thank you po ah! Baka may pinuntahan lang talaga si Meh tapos hindi nya napansin na off cellphone nya. Sige po, una na po ako!" Analyn said and waved her hand to Lilay.

"Oh! Nandito pala si Doc. Analyn eh. Baka alam nya po kung nasaan sila Ma'am Katie, Doc. Sheryl!" One of their Doctor said and eyed Analyn.
"Doc. Analyn?" The said Doctor Sheryl asked in returned as she looks at Analyn then to her colleague who smiles and nods at her.
"Yes Doc! Si Doc. Analyn Benitez, nag-iisang anak nila Doc. Benitez at Ma'am Katie. If I'm not mistaken, ikaw po ang attending doctor 'nong nanganak si Ma'am Katie." Sheryl swallowed her own saliva as she just nodded her head.
"Doc. Analyn!" Tawag ng isa pang doctor kay Analyn kaya naman napatingin si Analyn sa gawi nila at lumapit.
Habang palapit naman nang palapit si Analyn ay hindi maiwasang ituon ni Sheryl ang mga mata kay Analyn.
"Hi Doc. Rita! Bakit po?" Tanong ni Analyn at ngumiti sa kasama bilang pag respeto.
"Doc. Si Dra. Sheryl Rojo nga pala! Doc. She, si Dra. Analyn daughter of Doctor Benitez." Analyn smiled and stretch her hand to Doc. Sheryl.
"Hello po Doc!" She greeted. Doc. Sheryl held her hand and smiled back.
"Hi Dra. Pleasure to meet you!" Doc. Sheryl said. Analyn shyly smiled and nods.
"Nag Doktor ka rin pala katulad ng Daddy mo. How are you? How's your parents? Nandyan ba sila? Kasama mo ba sila?" Doc. Sheryl asked, careful not to overwhelmed Analyn as she asked.
"Po?" Nagtatakang turan ni Analyn.
"Naku Doc! Si Doc. Sheryl ay dating doctor natin dito sa ospital. Ang totoo nyan, sya ang naging OB-GYN ng Mama mo 'nong pinagbubuntis ka palang hanggang sa pinanganak ka. Ewan ko nga ba dito kay Doc. She kung bakit bigla-bigla nalang nag resigned eh!" Sabay na natuon ang atensyon ng dalawang doktor kay Doc. Rita. Lihim naman na napalunok si Doc. Sheryl dahil sa sinabi ng dating kasama.
"Doktora Rita! Hindi ka pa rin nagbabago. Matabil ka pa rin talaga hanggang ngayon." Doc. Sheryl jests as she nudged Doc. Rita. She then faced Analyn.
"Pero tama 'yon, hija! Ako nga ang OB ng Mommy mo noon. Ang laki mo na! Baby ka palang kasi 'nong umalis ako dito. And I'm glad na sumunod ka sa yapak ng Daddy mo. Ang swerte mo, hija." Doc. Sheryl added, and told Analyn. Analyn smiled again.
"Naku, thank you po!" Tanging tugon ni Analyn.
"Hmmmmm. Mabuti naman po at napadaan ho kayo rito, siguradong matutuwa po si Mommy at Daddy pag nalaman po nila na nandito kayo." She then added.
"Actually, I'm here to see your Mom. Gusto nya raw akong maka-usap pero ang sabi ng Secretary nya, wala pa raw. Nasaan na ba ang mommy mo?" Doc. Sheryl replied and asked that made Analyn gulped.