Faith, Hope and Love

Chapter 22

"Dad, what if – just what if!" Tanong ni Faith kay William. Nilingon naman ni William ang anak at hinintay ang mga susunod na sasabihin nito. Humugot ng malalim na paghinga si Faith at tumingin sa malayo.
"What if buhay si Mama? Pero hindi na sya bumalik sa atin. Anong gagawin mo?" She asked her father nonchalantly. William squints his eyes. Hindi inalis ang tingin sa anak.
"What do you mean by that? What are you trying to say? Really." He asked back, Faith turned her head so that she can face her Dad and faked a smile.
"Nothing. It's just a – hypothetically speaking. Gusto ko lang po malaman kung anong gagawin mo if ever malaman mo na hindi pala namatay si Mama at buhay sya." Faith replied. William took a deep breath as he look ahead of them.
"Well, I'll make sure and use my power to bring her back home. Sa atin dahil pamilya nya tayo at tayo ang dapat nyang kasama. Lahat gagawin ko para bumawi sa kanya, para maitatama ko na lahat ng mga maling nagawa ko sa Mama mo. At sa inyo." He said. Faith nods even though William did not see that.
"Paano kung meron na syang ibang pamilya? Paano kung masaya na sya sa iba?" She asked again. William looked at her again.
"Hindi gagawin ni Julia 'yan, anak. Kilala ko ang Mama mo. Oo nasaktan ko sya, may mga bagay akong hindi naibigay sa kanya 'nong nandito pa sya pero hindi sya gumawa ng mga bagay na ikaka-galit ko o ikakasira ng pamilya natin. Hindi sya gagawa ng isang desisyon na alam nyang maaapwktuhan kayo. Kaya malabo. Malabong gawin ng Mama mo 'yon." He paused as he sly a smile. Faith gulped. It's been days since she asked Margaretta at wala syang ibang pinagsabihan ng kung ano ang nakita nya.
"Pero kung may iba ngang pamilya si Julia, gagawin ko lahat para mabawi sya. Hindi ako papayag na ipagpalit nya kayo sa kanila. Hindi ako papayag na hindi natin sya kasama. Pero anak, alam kong hindi magagawa ng Mama mo na magkaroon sya ng ibang pamilya. Her life revolved around you and your sisters alone. Mahal na mahal nya kayo kaya hindi nya magagawa sa inyo 'yon." Umiwas ng tingin si Faith.
"Kaya 'wag mong pag-isipan ng ganyan ang Mama mo, Faith. Hindi nya sisirain ang pamilya natin. At kung meron mang sumira 'non, ako 'yon anak dahil nakilala ko si Louise at nagka-anak pa ako sa kanya." William told her. He then held Faith's shoulder.
"Nawala man ang Mama mo, nandito pa rin naman ako para gabayan kayo, Faith. Alam kong nahihirapan kayong tanggapin ang pagkawala nya pero sana anak 'wag mong iisipin na kaya tayo iniwan ng Mama mo ay dahil may iba syang pamilya. Pagbali-baliktarin man ang mundo, tayo ang pamilyang meron sya at wala nang iba. 'wag mong iisipin na gumawa ng mga bagay na hindi maganda ang Mama mo para lang matanggap na wala na sya. Dahil kahit wala man sya dito ngayon kasama natin, mananatili pa rin syang nandito sa mga puso natin kasama ang mga alaalang iniwan nya. Lagi mong tatandaan na sobrang mahal na mahal kayo ng Mama mo. Okay?" He added. Faith eyed her Dad and nod.
"Yes, Dad. I'm sorry, I had to asked you. Naisip ko lang po kasi. Pero tama ka. All my life Mama was there. Hindi nya kami iniwan kahit na may mga pagkakataon na wala sya dahil sa business natin." She replied. William smiled.
"It's okay, Faith. It's okay. Naiintindihan kita." He then told.

"Ate Faith! Tita Angel is here!" Love calls her sister as she leads her Aunt inside their house.
"Tita, wait lang po ha? Akyatin ko lang po si Ate Faith sa taas. Kung gusto mo po ng maiinom or something, kuha ka lang po sa kitchen. Feel at home ka lang po dyan, just like the old times." Love told Angel who just smiled and scoffs.
"Sure, Love. Sige na. Tawagin mo na ang Ate mo. I'm all good here." Angel replied as she sits on the couch. Love nods and smiles.
"Ah, anyway Love. Ate Hope mo, nasaan? Nandito ba sya?" Angel asked.
"Ahmmmm. Wala po eh. I think, nasa warehouse lang po si Ate Hope." Love replied that made Angel nodded her head.

Hindi rin naman nagtagal ay bumaba na ulit ang magkapatid.
"Tita." Faith uttered as she gave her Aunt a quick hug and a peck on its cheek.
"Faith, pinapunta ako ng –"
"Ahhhmm, Love. Kuha mo muna ng maiinom at makakain si Tita, please." Putol ni Faith sa sasabihin ni Angel at bumaling sa kapatid na sumunod naman agad at hindi na kumontra pa.
"Hindi nila alam kung anong nangyari don, Tita. And as long as I want, ayaw kong malaman nila ngayon ang nangyari." Faith told Angel who's a bit confused.
"Bakit? Ano bang nangyari?" She asked her niece. Faith swallowed. Seems like, Angel was not aware of what happened between her and Margaretta.
"H-hindi po ba sinabi ni Lola?" She asked back. Angel shooked her head.
"No. But she wanted me to check on you. Bakit, ano bang nangyari?" Angel replied and asked the latter.
"Mahabang kwento, Tita. Ayoko pong pag-usapan dito sa bahay." Faith replied as she took a deep sigh.
"Okay. If that's what you want." Angel replied. Sakto namang bumalik si Love dala ang mga inumin at pagkain.