Girift

XXV.

Bir sayfa kopuyor zamandan  

Batu Akdeniz _ Bir Günah Gibi 

🎭 

     Kahvaltı ettikten sonra Defne bulaşıkların yıkanmasında Sezin'e yardım etti. Bulaşıklar yıkandıktan sonra iki kadın kahvelerini içerken Harun yine bir süreliğine ortadan kayboldu. İkisi sohbeti iyice koyulaştırmışken Harun, Defne'nin el valizi ile yanlarında belirdi. Defne ona hâlâ öfkeli olsa da sesssiz kalmayı seçti. Sezin'in keyfi kaçsın istememişti. 

"Yeterince keyif yaptıysanız artık sıra bana gelebilir mi?" dedi Harun alaycı bir sesle. Defne ve Sezin eş zamanlı olarak ona bakıp göz devirdi. 

"Abi, gerçekten asla büyümüyorsun. Defne'nin benimle daha çok eğleniyor olmasını kıskandın, değil mi? Çocukluğumuzdan beri değişmedin." dedi Sezin kollarını göğsünün altında bağlayarak. Harun ona bakarak umursamaz bir tavırla omuz silkip Defne'ye döndü ve boştaki elini uzattı. Defne iç çekip Sezin'e döndü. 

"Bu koca bebek için üzgünüm, Sezin. Eminim ki, sohbetimize bugün hariç istediğimiz zaman devam edebiliriz. Şimdilik onunla gitsem iyi olacak. Her şey için sana ve Erhan'a çok teşekkür ediyorum. Çocukları da benim için kocaman öp." dedi Defne gülümseyerek. Sezin bir şey demeden Defne'yi de şaşırtarak hızlıca kendine çekip sıkıca sarıldı. Onların bu hallerine daha fazla dayanamayan Harun, Defne'nin elini tutup kendisine doğru çekti ve dışarıya, arabanın yanına, doğru seyretti. Yola çıktıklarında Defne sabrının son kalıntılarını tüketmekteydi. 

"Sezin o şekilde sarılarak sana şans diliyordu." dedi Harun gözlerini yoldan ayırmadan. Defne bakışlarını ona çevirdi. 

"Onu gerçekten çok sevdim." dedi içten bir sesle. 

Şaşırmadım. Sonuçta bana hiç benzemiyor." dedi buruk bir gülümsemeyle bir anlığına Defne'ye bakarak. Onun ifadesi karşısında Defne duraksadı. Farklı gözüküyordu.

"Sende bir şeyler değişmiş gibi." ded Defne gözlerini kısarak. 

"Dün gece bir karar verdim." dedi Harun ifadesiz bir sesle. 

"Seni gördüm. Ben de uyuyamadım." dedi Defne gözlerini yola çevirerek. 

"Neden?" dedi Harun ona kısa bir bakış atarken.  

"Uyuyamayacak kadar aklım karışık ve yorgundum sanırım. Sonuçta garip bir geceydi." dedi Defne kollarını kendine sararak. 

"Garip sözü tanımlama için baya bir hafif kalıyor kanımca." dedi Harun alaycı bir kahkaha atarak. Defne ona ters bir bakış attı. 

"Neden plaja gidiyoruz?" dedi konuyu değiştirerek. 

"Çünkü eteğimizdeki taşları dökmenin zamanı geldi." dedi Harun bakışları kararırken. 

"Ne demek istiyorsun?" dedi Defne garip bir heyecanla. 

"Sabahtan senin evine gittim ve Tuğba ile konuştum. İki yıl önce merdivenlerden düşmene sebep olan o dergiyi bulduk. Şimdi ikimiz birlikte başından sonuna kadar cümle cümle bu dergiyi inceleyeceğiz. İçinde ne var bakacağız." dedi kararlı bir sesle. Harun'un sözleriyle birlikte Defne soğuk terler dökmeye başladı. 

"Ben onu okudum. Bir faydası yok. Hastanedeken denedim Harun. Hiçbir şey olmadı." dedi Defne güçlükle konuşarak. 

"Birlikte bir daha deneyeceğiz." dedi oldukça kararlı bir sesle. Bu cümleyi öyle bir ses tonuyla kurmuştu ki Defne ağzını açıp herhangi bir itirazda bulunamadı.