Girift

XXII.

Aşkımız bir yanılsama değil  
Ne kadar yükseğe çıkarsak, o kadar sert düşeriz 

Ed Sheeran _ Spark 

🎭 

     Harun geri çekildiğinde Defne'nin gözünden süzülen gözyaşlarını gördü. Yüzünü kavrayıp usulca onları sildi. Sanki parmakları yeterli değilmiş gibi parmak uçlarının geçtiği yerlere dudaklarını koydu. Geri çekildiğinde Defne'nin yaşları durmuştu. Harun ona baktığında yüzünde hüzünlü bir gülümseme gördü. 

"Resmen tüm sistemim ile oynuyorsun. Zaten akıl sağlığım yerinde değil. Ve sen... Benden nefret ediyor olmalısın." dedi Defne sesi titreyerek. 

"Senden nefret etmiyorum, Defne. Bu nasıl mümkün olabilir? Sana olan bu dayanılmaz tutkum için kendime kızıyor olabilirim ama sana karşı bir tane bile kötü duygum yok. Belki de benim yerime sen beni elde etmeye çalışan olsaydı durum bambaşka olurdu ama senden yana böyle bir durum maalesef yok, değil mi?*" dedi kışkırtıcı bir ses tonuyla. (*Yazar geçmişe yönelik spoiler verdi! 😈)

"Hayır." dedi Defne keskin bir sesle. İstemsizce hayır dediği ikinci seferdi bu ve yine kendine şaşırmıştı. Zorlukla kendini toplayarak devam etti. "Neden yapıyorsun bunu bana?" dedi adeta yalvaran bir ses tonuyla. 

"Tutku, çiçeğim, duyguların en pervasızı ve en karşı konulmazıdır. Bu duygudan kurtulmanın tek yolu ona kendini bırakmak ve tüm hücrelerini ele geçirene kadar teslim olmaktır. Ama sen bunu yapmayacaksın." dedi gülümseyerek. 

"Ölüdeniz'e paraşütsüz atlamayı tercih ederim." dedi Defne gözlerini dehşet içinde kocaman açarak. Harun onun tepkisi karşısında güldü. 

"Bu, hayatın dehşetengiz gerçekleri karşısında bir küçük kız çocuğunun korkusu mu yoksa benimle sevgili olmak senin için ölüm gibi bir şey mi?" dedi ifadesiz yüzünün aksine öfkeli bir sesle. 

"Daha öncesinde de öyle olduğunu söylemiştim. Bile bile kendini ateşe atmaktan bir farkı yok." dedi bezgin bir iç çekişle. 

"Yine de yapacaksın ama." dedi tekrar ona doğru eğilerek. Sonrasında ise Defne'nin devam etmesine izin vermeden konuşmaya devam etti. "Duyguların peşinde koşan beyaz atlı bir prens olmadığımı anlamışsındır. Macera istemiyorum diyorsun. Belki de gerçekten maceraları sevmiyorsun ama eminim bu macerayı istiyorsun. Öyleyse bırak kendini kollarıma. Kendine acımayı ve hüzünleri sonraya bırak. Tutkuma ortak ol. Bir an bile pişan olmayacaksın. Seni yaşamama izin ver. Sen de beni yaşayacaksın." dedi kulağına doğru fısıldayarak. Sesindeki arzu Defne'yi ayak uçlarına kadar ürpertti. Sözlerinin etkisi tüm vücudunda sıvı alv gibi dolaşıp tüm vücudunu yaktı. Alevin etkisine kapılmamak için avuçlarını yumruk yaparak tırnaklarını avcuna batırdı. 

"Seninle sevişmenin muhteşem bir şey olacağını hiç inkar etmedim. Daha sonra olacaklar korkutuyor beni. Bahsettiğin kendine acıma ve hüzünler kolay bir şekilde kucak açacağım şeyler değil. Zaten üç yıldır bu iki duygu ile yaşıyordum. Yeni yeni çıkmaya başladım. Zevk dolu dakikalar için o kara deliğe geri dönmeye niyetim yok." dedi geri çekilerek. Harun ona izin verdi. 

"Bu büyüleyici sohbeti sonraya ertelesek iyi olacak. Çünkü gecenin başrolü bizi parçalayabilir." dedi Harun Defne'nin arkasındaki bir noktaya kısa bir bakış atarak. Defne onun sözleri ile bulunduğu ana geri döndü. Hâlâ dans için çıktıkları bahçenin ortasındalardı. Defne kendini gelmeyi başarıp Sein'lerin yanına doğru seğirtirken Harun da hemen arkasındaydı.