BU BİR ASKER KURGUSUDUR.
"Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum.
"Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela."
Ağlarken küfrettim."Seni...
"Ben bu bayrağın altında doğmuş bir Türk kadınıyım. Burada yaşadım, burada öleceğim..."
*HALİDE EDİP ADIVAR
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
******
Haşmet Ali baldızıyla konuştuktan sonra salona geçmiş ve kendi kendine karalar bağlayarak ağıt yakıyordu. Devrimin Hakkâri'ye ayak basmış olması bile onun için büyük bir felaketti. Çok üzgündü. Devrimi severdi ama uzaktan severdi. Zararsızken. Gelen sesle başını kaldırmış ve paytak adımlarla yanına gelen güzel eşini görerek gülümsemişti. İçindeki kasveti bir kenara koyarak ona gelen karısını hayranlıkla izlemeye başlamıştı.
Yasemin ise uyanıp eşini yanında göremeyince, ayaklanıp kocasını aramaya başladı. Salonda dertli dertli oturduğunu görünce yanına oturdu. Koca göbeğinin verdiği ölçüde kocasına sarılarak derdini sormaya başladı. "Neden böyle dertlisin kocam?"
Haşmet sonda duyduğu hitapla karısına sarılıp, her zaman ki gibi karşılık verdi. "Kocan kurban olsun sana yavrum." Sorusuna ise derin bir nefes alıp öyle cevapladı. "Devrim Hakkari' de. Az önce aradı. Uçaktan inmiş ama baban sabah 6 da gelecek deyince gidemedim."
Yasemin kardeşinin geldiğini duyunca gülümseyerek kocasından ayrıldı. Başını kaldırıp güzel yüzüne bakarak konuştu. "Gelmiş mi Devrim?" Sonra hala oturan kocasına bakıp ayaklandı. "Ali'm sen niye hala duruyorsun burada? Gidip alsana kardeşimi. Yazık tek başına oralarda perişan olmuştur."
Haşmet Ali içinden fısıldadı. 'Ona değil de çevresindekilere yazık be Yaseminim.' Tabi bunu karısına diyemezdi. Çünkü karısı böyle dediğini duysa yatakları bile ayırabilirdi. Allah yazdıysa bozsundu.
Karısının kolundan tutup yanına oturtan Haşmet Ali tekrar konuşmaya başladı. "Ben geleyim dedim 'gelme enişte ben dolmuşla gelirim.' dedi. Korkma sen yavrum. Birazdan burada olur."
Yasemin kocasının dedikleriyle derin bir nefes aldı. "Keşke gitseydin Ali'm. Şimdi nasıl korkmuştur yavrucak."
Haşmet Ali hayretler içerisinde karısına baktı. "Yavrucak mı? Devrim mi yavrucak?"
Yasemin kocasının neden böyle dediğini anlıyordu fakat ne yapmalıydı ki? Kardeşi onun için gelmişti. Devrim biraz deliydi ama baba evinde öyle kalması bile mucizeydi ona göre.
Kocasına göz süzüp elini göğsüne yerleştirdi. Sert kaslarını hissedince içinde bir takım kadınsal dürtüler oluştu ama şimdi ki işi kocasını yumuşatmak olduğu için sonraya bıraktı. "Kocaam. Devrim daha 24 yaşında. Küçücük bir ceylan yavrusu. Geldiği zaman iyi anlaşmaya çalış tamam mı benim haşmetli kocam?"
Haşmet Ali karısının dokunuşlarıyla kendinden geçmek üzereydi. Karısının güzel mavi gözlerine bakıp başını salladı. "Bence de ceylan yavrusu gibi." Sonra söyledikleriyle aklı başına geldi. Devrim mi ceylan yavrusuydu? Ondan olsa olsa akrep olurdu. Hem de zehirli olanından. Yine de karısını bozmayıp ne derse tamam demişti.
