Chapter 39: RELIEVE
Venus POV
Akala ko magiging maayos na ang lahat dahil sa nangyari kahapon.
"Wala na tayong dapat pang pag-usapan." Sabi ko sa kanya ng hindi man lang sya tinitignan.
"Venus meron! Meron kang dapat ipaliwanag sakin! Dahil hanggang ngayon hindi ko pa din maintindihan!" Pag-iinsist nya.
Hindi ko gusto ang nararamdaman ko. It's been a couple of weeks but the pain is still the same or more rather.
"Kyle, you don't get it. I need to do this!" Pagpapaliwanag ko sa kanya.
Nandito kami sa rooftop ngayon dahil bigla nya nalang akong hinatak. Buti nalang at walang nakakita samin. After all that I've done to him, he still cares for my image.
"Pero bakit? Okay naman na tayo di ba? Pumayag na ko sa gusto nyong mangyari ni Stephen kahit nasasaktan ako! Kaya baki---"
"Kasi nga nasasaktan ka!" Putol ko sa sonasabi nya.
"I can endure the pain Venus. Wag ka lang mawala sakin." He said kasabay ng pag-tulo ng luha sa mata nya which made my broken heart more broken.
"Pero ayokong nakikitang nasasaktan ka! Won't you get it Kyle? Nasasaktan din ako that's why I'm doing this! Please, pakawalan mo na ko dyan sa puso mo. I am not belong in there. Pareho lang tayong mahihirapan." Pag pupumilit ko.
"I am more pleased Venus, bumalik ka na sakin. Kakalimutan ko nalang na nangyari ang bagay na toh. Iisipin ko nalang na panaginip lang toh. Just go back to me. Please." Then again may tumulong luha sa mga mata nya which made my eyes also release the pain.
"Do you wanna see me cry?" I said while wipping my tears. Tinignan nya lang ako.
"Dahil kung itutuloy lang natin ang relasyon natin, yun ang mangyayari. Iiyak lang ako ng iiyak! Gusto mo ba talagang diretsyohin na kita?! I'm sick of you!" I said, but that was a lie.
"Venus." Yan lang ang nasabi nya.
"Pagod na ko Kyle! Palagi nalang kitang hinihintay. All you care is about your damn businesses with your father. Can't you see that? I'm tired of waiting. And now that I realised it, it's time to make myself happy. Ayoko na Kyle!" Labag sa loob kong sabi sa kanya.
"Nagsisinungling ka lang. Tama ako di ba?! That's not true." Naiiyak nyang sabi.
Yes, you were right Kyle. This was all a lie.
"That's the truth Kyle. Panahon na ngayon para bigyan ko ng oras ang sarili ko. So please lang, kung sinasabi mo na talagang mahal mo ko, you will let me go." I said will holding back my tears.
"Stop this Venus! Please stop!" Matigas na sabi nya.
"And one more thing." I said then look staright to his eyes.
"I'm starting to love Stepehen. For real." After I said that, I saw how his world break down.
Napabitaw sya sa kamay kong mahigpit nya lang na hinahawakan kanina at napaluhod nalang sa sahig.
"T-totoo ba yan?" Nakatingin sa sahig nyang sabi.
Agad kong pinunasan ang mga luha sa mata ko bago muling nagsalita.
"Yes. Kaya wala na kong dahilang para bumalik pa sayo. I'm sorry Kyle pero hindi na tayo pwede. Kaya sana pabayaan mo na ko." I clench my fist tight para mapigilan ang pag hikbi ko.
"T-talaga? Hindi ko alam kung pano. Tell me. Then I will." Wala sa katinuan nyang sabi habang nasa ganun pa ding posisyon.
"Be happy with someone else. That's it Kyle. I want you to be happy with someone else." I said then turn my back at nagsimula ng maglakad papalayo kay Kyle.
BINABASA MO ANG
I CHOOSE TO LOVE YOU
Teen FictionIs it your destiny who choose to whom you will end up with or is you who choose to whom you will be in love with?