Cesaretin Bedeli

Benim Için Üzülme

Rıza var gücüyle Selimi boğuyordu.
Selimin eli boşluğa düştü. Nabzına baktı hemen. Yavaşça yastığı Selimin yüzünden kaldırdı. Yüzü kıpkırmızı olmuştu. Rıza yine kendinden emin bir şekilde bir şeyler söylemeye başladı.
-Canını kurtardın,kurtardın.Aksi takdirde sabaha güvenme. Güneşin kimin için doğacağını bugünden bilemezsin. ...
Rıza konuşurken birden içeri Bahar girdi.

-Bu kadar kafi. Hasta ziyaretinin. ...

Bahar daha lafını tamamlayamadan Selimin yüzünü görünce feryadı bastı.
-Ne oldu Selime? Neden bir şey demedin? Yoksa sen mi bir şey yaptın? Çekil şuradan Çekil. ..Git Madam Caresse'ya haber ver. .

Icerisi birden curcunaya döndü. Her kafadan farklı bir ses çıktı. Michael Baharı sakinleştirmeye çalışıyordu.
Madam Caresse hemen müdahale etti.
-Ne oldu burada böyle?

Bahar:Bilmiyorum .Iceri girdiğimde böyle kıpkırmızı idi.

-Tamam sakin olun. Mühim bir şeyi yok. Havasız kalmış. Camı açın hemen.

Ahmet:Iyi ama değil mi?

-Merak edilecek bir şey yok. Arkadaşınız iyi. Hadi çıkalım. Başında sadece tek bir kişi kalsın.

Bahar:Ben kalırım.

Diğerleri odadan çıktı. Rıza içinden söylenip duruyordu. Selim bu seferde şeytanın bacağını kırmıştı. Hala yaşıyordu. Ama bir daha ki sefere bu kadar şanslı olmayacak diye ant içti Rıza. ..
-----------------------------------------------------------
Ibrahim kolundan yaralanmıştı.
Gazanfer ise delirmis gibi çevredeki masum sivilleri de hedef alıp vuruyordu. Mustafa Ibrahimin silahını da alarak birden yerinden doğruldu. Aynı anda 2 silah ile Gazanferi ve adamlarını etkisiz hale getirdi. Ardından da Ibrahimin kalkmasına yardımcı oldu. Tam gitmek üzereyken Gazanfere bir şeyler söylemeye başladı.

"Mertçe savaşamayan senin gibi ancak korkunçça mağlup olur.Bu da sana ders olsun Gazanfer Efendi". Konuşması bittikten sonra zaman geçmeden hızlı adımlarla yol aldılar. Zira Isgal kuvvetlerinin askerleri gelmesi an meselesiydi.
-----------------------------------------------------------
Gülşah yani namı diğer Meryem'in bugün izin günüydü. Izin günlerinde dikkat çekmemek için çarşıda biraz oyalanır ardından da Makbule Hanım'ın evine giderdi.Bir keresinde Borya Vergeni'nin adamı olan Pavel'in kendisini takip ettiğini görmüştü. Artık daha tedbirli davranıyordu.
Mustafa ve Ibrahim de Makbule Hanım'ın evinde idi.

"Hoşgeldin Meryem " diyerek güler yüzlü bir şekilde misafirini karşıladı Makbule.

-Hoş buldum Makbule Hanım.Size anlatmak istediğim mühim mevzular var....
Bir süre soluklandıktan sonra konuşmaya başladı Meryem. ..

-Haklısınız.Borya Vergeni'nin evinde garip şeyler oluyor.

Mustafa:Ne gibi?

-Borya Vergeni'nin eşi Anna.Anna'nın
dışarı çıkması yasak.Odasında ki
perdeleri bile açmıyorlar.Dış dünyayla hiç bir alakası yok kadının.

Zabit Ibrahim:Neden yapıyor ki bunu? Üstelik kendi eşine.

-Anna Borya Vergeni hakkında mühim şeyler biliyor ve saklıyor. Hatta hastalığının sebebinin de bu olduğunu sanıyor.Borya Vergeni kendi eşine bile bu sır hakkında güvenmiyor.

Makbule Hanım: Peki bu sır ne?

-Şimdilik onu bilmiyorum.Bir keresinde Anna Vergeni ile konuşuyordum. Ardından kapıyı açar açmaz Borya Vergeni'nin adamı olan Pavel'i gördüm. Sanırım bizi dinliyordu..