YANKI

12. Bölüm: İsteme

𝐒𝐞𝐥𝐚𝐦𝐦𝐥𝐚𝐫𝐫𝐫𝐫. 𝐍𝐚𝐛𝐞𝐫𝐬𝐢𝐧𝐢𝐳𝐳𝐳.

𝐔𝐦𝐚𝐫𝛊𝐦 𝐡𝐞𝐩𝐢𝐧𝐢𝐳 𝐢𝐲𝐢𝐬𝐢𝐧𝐢𝐳𝐝𝐢𝐫.
𝐘𝐞𝐧𝐢 𝐛𝗼̈𝐥𝐮̈𝐦 𝐯𝐞 𝐲𝐞𝐧𝐢 𝐦𝐚𝐜𝐞𝐫𝐚𝐚.

𝐎𝐲 𝐯𝐞𝐫𝐦𝐞𝐲𝐢 𝐮𝐧𝐮𝐭𝐦𝐚𝐲𝛊𝛊𝛊𝐧𝐧𝐧.

'𝙱𝚎𝚗 𝚜𝚎𝚟𝚖𝚎𝚢𝚒 𝚜𝚎𝚟𝚖𝚎𝚖. 𝚂𝚎𝚟𝚒𝚕𝚖𝚎𝚢𝚒 𝚜𝚎𝚟𝚎𝚛𝚒𝚖. 𝙸̇𝚗𝚜𝚊𝚗𝚕𝚊𝚛 𝚜𝚎𝚟𝚒𝚕𝚖𝚎𝚢𝚒 𝚑𝚊𝚔𝚎𝚍𝚎𝚛𝚕𝚎𝚛'

Gece Ural İçin'

Yazıyı gördüğümde daha fazla incelemedim. Çünkü pekde bişey yoktu. Zarfı açtığımda içinde bi kağıt olduğunu fark ettim. Zarfın içinden kağıdı çıkardım ve masaya zarfı bıraktım. Pek uzun bişeyde yazmıyordu açıkcası.

"Sürat kafa yapar **** unutma bunu"
𝑮𝒊𝒛𝒆𝒎𝒍𝒊 𝑴𝒐𝒕𝒐𝒓𝒄𝒖

Bu neydi şimdi? Kimdi bu? Ne istiyordu benden?..

Dün geceki kılpayı kurtulduğum
an geldi aklıma. O motorcunun sözüydü bu. Ama neden tanımadığı
birine böyle bişey göndersin ki?

Kafamı kurcalayan düşünceleri bi kenara atıp işime odaklanmaya çalıştım. Ancak tam bir saattir dosya incelerken bile aklımda bu düşünceler dolaşıyordu. Daha fazla dayanamayıp telefonumu aldım ve bahçeye inmek için odamdan çıkıp asansöre yöneldim. Asansör tuşuna basıp binmemle arkamdan birinin daha binmesi bir oldu. Arlas'dı bu.

"Nereye?" dediğinde asansör kapısı kapanmıştı. "Asıl sen nereye?" dedim. Bende de birazcık öküzlük olabilir arkadaşlar. Adamın sorusuna bile cevap vermeden ona karşılık soru sordum.

Arlas kaşını hafiften çattı. "Soru sordum?" dedi. Başımla onayladım.
"Biliyorum. Bahçeye iniyorum. Biraz hava almak için." dedim. Arlas başıyla onaylayıp asansöre yaslandı. "Sen?" dedim. Ben onun sorusuna cevap vermiştim ama o benim soruma cevap vermemişti. "Bende bahçeye" demişti ama pek inanmamıştım.
Çünkü Arlas iş saatlerinde gerekmedikce odasından çıkmazdı.

Başımla onaylayıp gözlerimi yere diktiğimde bişey fark ettim. Arlas'ın elinde bana gelen zarfla aynı renkte bi zarf vardı. Katlanmış bi şekilde zarfı tutan Arlas'a baktım. "Ne zarfı?" dedim soru sorarcasına. Bi an elindeki zarfı unutmuş gibi gözleri zarfa kaydı. "Önemli değil" dedi ve tekrar önüne döndü. Ama ben sessiz kalamadım. Çünkü aynı zarfdan banada gelmişti ve ben merak ediyordum. Elindeki zarfa uzandığımda elini geri çekti. İnadına mı yapıyordu bunu.

"Arlas bakmak istiyorum sadece verirmisin zarfı"

Ben zarfa uzandıkca Arlas elini yukarıya kaldırıyordu. Asansör kapısı açıldığında Arlas önden çıktı. Onun ardından ben çıkıp Arlas'a yetişmeye çalıştım. "Ya versene şunu" dedim ama Arlas'ın vermeye gönülü yokdu.
Bahçeye gelip bi banka oturduğunda karşısına oturdum.

"Yemiycez heralde bişeye bakıp geri vericem"

"Niye istiyorsun senle alakalı bir zarf değil bu" dedi. Sanki ben benimle alakalıdır diye istiyorum zarfı. Mağara ayısı işte nolucak.
"Benimle alakalı olduğu için istemiyorum. Sadece banada aynı zarftan geldi. Bakıp geri vericektim. Madem vermiyorsun ben sana rahatsızlık vermeyeyim, iyi günler." dedim ve tam kalkıcakken Arlas kolumdan tutup beni yerime oturttu.
Elindeki zarfı uzattığında hiç düşünmeden aldım. Zarfı açtığımda içinden benimki gibi bi kağıt çıktı.
İçini açıp okumadan önce izin ister gibi Arlas'a baktım. Arlas önce boş boş baktı. Ardından başıyla kağıdı açmam için onayladı. Vakit kaybetmedim. Kağıdı açtığımda benimkinin aksine biraz uzun bir yazı vardı.