Haklıydı. Belki annem, babam, ablam, abim veya bi kardeşim yoktu ama ailem diyebileceğim insanlar vardı.
"Gidelim mi?" başımı salladım. Gitsek daha iyi olurdu galiba. "Olur gidelim" dedim tebessümle sorusuna. Ayağa kalktı ve elini uzattı. Sanırım bu güzel an elini uzatmasıyla son buldu. Elini tuttum ve ayağa kalktım. Tebessüm edip yürümeye başlayacakken elini elime kilitledi. Nee! Bir dakika. Arlas elini benim elime mi kilitledi!? Nasıll.
Şaşkınlıkla elimize değil sadece Arlas'a baktım. Arlas yüzüme mimiksiz baktı. Ama ay ışığında seçebildiğim kadarıyla gözleri gülüyodu. Kuzey'in dediğine göre Arlas kolay kolay mimik göstermezmiş. Ama ben bir çok kez güldüğünü sevindiğini mutlu olduğunu gördüm.
Arlas kenetlediği ellerimizi sıkıp arabaya yöneldi. Ön koltuğun kapısını açtı ve binmem için işaret yaptı. Arabaya bindiğimde kapımı kapattı ve diğer kapıya yönelip kapıyı açtı ve arabaya binip kapattı. Arabayı çalıştırdığında başımı arabanın koltuğuna dayadım ve dışarıyı izledim. Bugün ilk defa Eda ve Çınar dışında birine içimi açmıştım. O da Arlas olmuştu. Umarım düşündüğüm gibi olmaz. Umarım Arlas'da hayatımdan bir anda çıkmaz. Böyle söylememin sebepleri veya sebebi olabilecek insanlar var ama şimdilik söylemek istemiyorum. Yol boyu düşündüğüm tek şey Arlas'a anlattığım konulardı. Yıllar sonra ilk kez bu konuyu düşünüyodum. 'Yıllar sonra' Beni evlat edinen ailem öldükden bir yıl sonra ilk kez bu konuyu bir daha düşünmeme kararım aldım. Ve bi olay. O olaydan sonrada başka hiç bir kimseye bu konuyu açmamakda emin ve kararlıydım. Nasıl oldu bilmiyorum ama bu kararımı en kolay kıran Arlas oldu.
Bunları düşünürken yolu izlediğimi sanıyodum ama yola dair hiç bir şey hatırlamıyorum. Arlas arabayı durdurduğunda hâlâ camdan dışarı bakıyodum. "Hadi" sesiyle irkildim. Arlas arabadan indi ve evin kapısına yöneldi. Ne yani o da mı eve gelicekti? Hemen arabadan inip Arlas'ın yanına gittim ve cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım. Işıkları açıp Arlas'ı içeri davet ettim. Arlas içeri girip salona yöneldi. Daha öncede geldiği için nerde ne olduğunu biliyodu. Onun arkasından kapıyı kapattım ve salona geçtim. "Hadi valizini hazırla" dediğinde şaşırdım. "Ne valizi?" "Seni kaçırıyorum hadi valizini hazırla" dediğinde 'ne?' der gibi baktım. "Yeni bi ihale için şehir dışına gidiyoruz Gece Hanım lütfen sizde hemen hazırlanırmısınız?" dedi Arlas. "A-Ama benim bundan neden haberim yok?" dedim. "Çünkü sen daha işe başlamadan önce planlanmıştı bu" dediğinde jeton düştü. "Tamam" dedim ve hızla odama çıktım. Yatağımın altından kırmızı valizimi çıkardım ve içini açıp yatağın üstüne koydum. Dolabımı da açıp göz gezdirdim. Bir kaç şort,eşofman ve tulum alıp valize koydum. Olmazsa olmazımız tabiki elbise. Elime geçen elbiseleri de alıp yerleştirdim. Dolabın alt gözünden yeni spor ayakkabımı çıkarıp valize yatay bi şekilde koydum. Hemen makyaj çantamı açıp içine elime ne geçtiyse koydum ve fermuarını kapatıp valizin içine attım.
Dolaba tekrar yöneldim ve giyecek bişeyler seçtim. Bu sefer rahat bi şekilde yolculuk etmek istedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
