YANKI

5. Bölüm: Aile

𝗦𝗘𝗟𝗔𝗠𝗠𝗦𝗦.

𝗬𝗘𝗡𝗜̇ 𝗕𝗢̈𝗟𝗨̈𝗠 𝗩𝗘 𝗬𝗘𝗡𝗜̇ 𝗠𝗔𝗖𝗘𝗥𝗔𝗔𝗔.
𝗞𝗘𝗬𝗜̇𝗙𝗟𝗜̇ 𝗢𝗞𝗨𝗠𝗔𝗟𝗔𝗥 𝗗𝗜̇𝗟𝗘𝗥𝗜̇𝗠𝗠

"Ayık olsan bunu yaparmıydın acaba Gece?" dedi dudaklarıma bakmaya devam ederek.

Yarın muhtemelen hiç bişey hatırlamıycaktım ama Arlas Bey hatırlıyor olacaktı. Ya bana bunu
hatırlatırsa. Utancımdan ölürüm!

~~~~~

"Arlas Bey!" diye bağırdım başımı tutarak merdivenlerden inerken.
Kuzey çıktı karşıma bi anda.
Bunun ne işi vardı burda?
Bende ki de soru Allah'ımm!

Sonuçta Kuzey'de burda yaşıyordu dimi ya. Unutmuşum ben onu.
"Oo Gececikk. Naber?" dedi gülerek.
İşaret parmağıyla tuttuğum başımı
işaret etti. "Kafa yerinde mi?" dedi
kah kaha atarak. Sinir bozucu şey ya!

"Kuzey sabah sabah uğraşma benle git başımdan!" dedim sinirle.
Merdivenlerden gömleğinin
kolunu ilikleyen Arlas Bey
indi. Bense hâlâ başımı tutuyordum.

"Arlas Bey beni buraya siz mi getirdiniz?" dedim başımı ovalarken.
"Seni o kadar içmişken eve götüremezdim Gece. Arkadaşın
Eda endişelenirdi" dedi Arlas Bey.
Haklıydı. Eda içmemi istemediği
için bu konuda çok endişelenirdi.
"Anladım teşekkürler evimin anahtarını arabanıza koymuştum
mümkünse alabilirmiyim?" dedim başımı ovalamaya devam ederek.
Arlas Bey masanın üstünü işaret etti.
Arkamdaki masaya baktığımda anahtarlarımı gördüm ve bi kaç adım
atıp anahtarlarımı aldım. "İzninizle" dedim kapıya yönelirken. Kuzey birden önüme geçti. "Oo nereye
Gececik?" dedi kapıyı tutarken.
"Eve Kuzeycik eve!" dedim başımı tutarken. "Ben seni bırakırım" dedi Arlas Bey tahminime göre mutfağa giderken. "Gerek yok Arlas Bey. Kendim giderim" dedim Kuzey'e baktım. "Sende tırmalamak isteyen
kediler gibi bakma suratıma da çekil şurdan" dedim ve Kuzey'i geçip kapıyı açtım ve evden çıktım.

Yoldan geçen ilk taksiyi durdurup
evime götürmesi için adres verdim. Neydi Allah'ım bu şimdi. Ben dün gece Arlas Bey ve Kuzey'in evinde mi kalmıştım? İnşallah saçmalamamışımdır.

-Arlas Aksoy-

Gece evden çıkıp gittiğinde sırıtıp Kuzey'in hazırladığı kahvaltı masasına oturdum. Kuzey'de karşıma oturdu. "Neydi bu şimdi?" dedi Kuzey yüzüme bakarak. "Kaçtı" dedim hafif gülerek. "Oo gece bişeyler mi oldu yoksaa" dedi Kuzey gülerek.
Kuzey'e ters bi bakış attım ama
Kuzey hâlâ gülüyordu. "Aynen
Kuzey yatağa attım kızı" dediğimde Kuzey şaşkına döndü. "Oha harbi mi lan?" dedi Kuzey. "Delimisin olm ya" dedim telefonuma bakarak.

"Belki bir gün o da olur kardeşim. Bakarsınız evlenmiş çocuk yapmışsınız" dedi Kuzey.
Allah aşkına ne saçmalıyorsun ya Kuzey. "Saçmalama Kuzey" dediğimde Kuzey güldü.

"Ben mi saçmalıyorum? Güldürme beni. Ahanda buraya yazıyorum. Sen ve Gece evlenip çocuk yapacaksın. Eğer bu gerçek olmazsa bende Kuzey değilim" dedi Kuzey kendinden emince. Nedense Kuzey'in her dediği
çıkıyor. Daha doğrusu böyle kesin konuştuğunda çıkıyor. Saçmalama Arlas olmaz öyle şey. Hem Gece evlenmek istemediğini söylemişti.

İç sesim bunları söylerken ayaklandım. "Yeter bu kadar gevezelik Kuzey. Hadi işe" dedim kapıya yönelirken. "Ay tamam hayatım" dedi arsızca Kuzey.

-Gece Ural-

Eve gelip hemen odama girdim. Kısa bi duş alsam iyi olucaktı. Hemen duşumu alıp çıktım ve hızla odama geldim. Geç kalmak istemezdim.