SELLAAAMMMS
Yeni bir YANKI gününe hazır mıyız?
Bence eveettt
Bomba gibi bir bölümle karşınızdayımmmm.
VE UMARIM ARD ARDA BÖLÜMLERİMİZ GELECEKK!!!
Ama söz değil, sadece inşallah gkshjdnslxm
Okumaya geçmeden önce oy verip takip etmeyi unutmayınnnn.
İYİ OKUMLARRR
~~~~
Ve sen hiç bir zaman ben olamayacaksın. Çünkü ben olmak, cesaret ister. O da maalesef sende yok; dedi geçmişini bir rafa kaldıran küçük çocuk ;)
Ve benim için herşey son buldu
Yeni bir hayatın ilk adımını attım
İstanbul bizsiz kaldı
Ve biz, çok uzaklara göçtük
~3 AY SONRA~
Evet
Üç ay
Koskoca üç ay geçti. Saatler, dakikalar, günler ve haftalar. Hatta ve hatta aylar.
İstanbul bizsizdi
Biz, İstanbul'dan kilometrelerce uzaktaydık ve geride bırakılmış bir izimiz yoktu. Artık biz yabancıydık.
İstanbul belki de bizi unutmuştu. Belki de dalgalar durulmuş, martılar susmuştu.
Aradan kısa bir süre gibi gözüken bir ömürlük süre geçmişti.
O üç ayda ne mi değişmişti?
Çok şey
En büyük örnek biz değişmiştik. Biz artık, bambaşka bir ülkenin bambaşka bir şehirindeydik. Biz, eski biz değildik. Zor değildi. Ama kolayda değildi. Tarifsiz ve daha önce hiç yaşanmamış bir duyguydu.
Fransa'nın Paris şehrinde kalıyorduk. Taşlar yerine oturuyor mu diye soracak olursanız, evet oturuyor. Mesela artık kimseye kolay kolay güvenmiyorum.
Mesela artık âşık olmuyorum.
"GÜNAYDIN UYKUCU!"
Duyduğum ses ile irkilerek arkamı döndüm. Karşımda Rüzgar'ı sırıtırken görmüş, baş parmağım ile damağıma bir kaç kez vurdum. Rüzgar ise elindeki ekmek poşetini kaldırıp sırıtmaya devam ederek kaşlarıyla kaldırdığı ekmek poşetini işaret etti.
"Al dedin aldım geldim"
Gözlerimi kısarak sırtımı mutfak tezgâhına yasladım ve kollarımı önümde bağlayıp tek kaşımı kaldırdım.
"Hastamısın Rüzgar? Kulağımın dibinde ne bağırıyorsun?"
Rüzgar'ın yüz hatları değişmezken ara koridordan sesler gelmeye başlamıştı. Sanırım Elif ve Beliz uyanmıştı. "Günaydın" dedi Elif mutfağa girer girmez.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANKI
Genç KurguGece Ural ve Arlas Aksoy'un 'Yankı' yapan yürek sesleri sizlere umut olsun.
