Havlusunu sarmasına yardım ettim.
"Odaya gidelim, yaranın üstündeki bandı değiştiririz."
"Sen mi değiştiriceksin?"
"Evet, değiştirmiyim mi?"
"Değiştir, lütfen."
"Ağrın var mı hâlâ?"
"Yok."
"Heh iyi." dedim ve elini tuttum. Beraber odaya gittik.
Yatağa oturttum ve havlusunun bir tarafını açtım.
Bandını çıkarırken canı yandığı için biraz geri çekildi. "Canın mı yandı?"
"Biraz."
"Özür dilerim, biraz daha yavaş yaparım." dedim ve üfleyerek daha yavaş çıkardım.
"Nasıl olmuş?"
"Doğruyu mu söylememi istersin?"
"Tabii ki."
"Canını çok yakıyo olmalı."
"Of o kadar mı?"
"Evet ama geçicek sonuçta." dedim ve yarasını kapatıp havlusunu geri sardım.
"Giyinmeme yardım eder misin?"
"Tabii ki. Ayağa bile kalkma bekle." dedim ve ayağa kalkıp giyinmesi için kıyafetlerini getirdim.
Ben gelince ayağa kalktı. Havlusunu çıkardım ve giyinmesine yardım ettim.
"İyi mi? Yarana bir şey geliyor mu?"
"Gelmiyo merak etme." dedi ve parmak uçlarına çıkıp yanağımı öptü.
"Bir şeyler yiyelim mi? Aç mısın?"
"Evet seni yiyelim."
"Hayır yürü." dedim ve elini tutup mutfağa sürüklemeye başladım.
"Hatırlıyo musun sevgilim beni bir kere daha böyle sürüklemiştin."
"Nasıl?"
"Ellerim kelepçeliyken."
"İyiymiş."
"Ne? İyiymiş mi?"
"İyiymiş."
Bir anda önüme geçip beni durdurdu. Elini boynuma koydu.
Elini tuttum.
"Sence amacını anlamıyor gibi miyim Jaeyun?"
"Anlıyosan yardım etsene bana."
"Seninle bu konuyu günde on kere konuşucaz sanırım ama yine de tekrar söylüyorum. Sen iyileşene kadar istediğin şey olmayacak."
"Nasıl iyileşene kadar yorucu gecelerimiz olmayacak?"
"Olmayacak. Sakince ve hoşça diğer insanların da yaşayabildiği gibi bir aşk yaşayacağız."
"Nasıl yani diğer insanların yorucu geceleri olmuyo mu?"
"Jaeyun."
"Aish tamam."
"Teşekkür ederim, sonunda."
"Ama bence yine de yemek yerine başka bir şeyleri yiyebilirim."
"Evet sevgilim anlıyorum seni."
"Beni anlasaydın bana izin verirdin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boy You Really Got My Soul | Heejake
Fanfiction"Anladığın dilden konuşacağım. Doğruyu söylersen istediğini alırsın ama yalan söylersen..."
