Boy You Really Got My Soul | Heejake

04

Tabii ki eve gitmiyorum. Dosyasından adresini buldum ve evine geldim.

Kapıyı çaldım ve açmasını beklemeye başladım. Açtı açmasına ama yeni duştan çıkmış belindeki havluyla önümde duruyordu.

"Vay. Heeseung Bey'i kapımıza getirtmişiz. Buyrun komiserim tekrar bir hata mı yapmışım?"

"Niye çıplaksın?"

"Saçlarımın ıslaklığından belli olmuyor sanırım."

"Neyse." dedim ve üstüne yürümeye başladım. O geri geri gidiyordu.

Evine girdim ve arkadan kapıyı kapattım. Hâlâ üstüne yürüyordum. Duvarla arama sıkıştı.

"Napıyosun?"

"Bak Jaeyun. Aynı dili konuşuyoruz ama sen anlamıyorsun. Bu yüzden seninle anladığın dilden konuşacağım."

Elimi çıplak beline götürdüm. Diğer elimi de saçlarına çıkardım. "Doğruları söylersen istediğini alırsın ama yalan söylersen..." dedim ve belimdeki ceketi biraz arkaya attım.

"Beni mi vuracaksın?"

"Küçük bir sıyrık yeterli seni korkutmak için. Hem seni vurmak suç olur değil mi?"

"Bu yaptığınız da bir suç değil mi polis bey?"

"Emin ol sen içerde yatarken bana olacak şey sadece işten atılmam olacaktır."

"Haa anladım ama merak etmeyin zaten sizi şikayet edecek hâlim yok. Ayağıma gelip bana doğruları söylemem için bunları teklif ederken özellikle. Çok sevindim hatta. Beni dinleyeceğinizi biliyordum."

"Dökül o zaman."  derken saçlarını seviyordum. Kulağıma eğildi.

"Size söylediğim her şey doğrulardı. Ben kimseyi öldürmedim-"

Yere saplanan kurşunun sesiyle yerinde sıçradı. "Git giyin."

"Ne?"

"Diyorum ki git giyin. Sonra geri gel. Sakın kaçmaya çalışma eğer yaparsan seni bulurum."

"Tamam." dedi ve kolumun arasından çıkıp üst kata odasına koştu.

Geri geldiğinde cidden korkmuş gözüküyodu.

"Doğruları söylediğine göre istediğini alabilirsin." dediğimde gülerek yanıma geldi.

"Aslında sizinle bir şeyler bekliyordum ama bu kadar çabucak olmasını hiç beklemiyordum." dedi ve kollarını boynuma sardı.

"Biliyor musun Jaeyun ben de beklemiyordum."

Ellerimi ellerine çıkarıp ellerini tuttum.

"Şimdi istediğimi alabilir miyim?"

"Daha neyi bekliyorsun?"