Boy You Really Got My Soul | Heejake

11

Akşam olmaya başladı. Hatta oldu.

İkimiz de boş boş otururken geldi ve kucağıma oturdu.

"Napıyosun?"

"Beni sorgulamanı bekliyorum polis bey." dedi ve bileklerini birleştirip bana doğru uzattı.

Bileklerini ayırdım ve sırtında birleştirip tek elimle sıkıca tuttum.

"Sorum belli değil mi?"

"Cevabım belli değil mi?"

"Hiç gerçekçi değil."

"Ama verdiğim hiçbir cevabı beğenmiyorsun."

"Çünkü doğru cevabı vermiyorsun."

"Of tamam anlatıyorum."

"Anlat."

"Ben aslında o alanda çalışıyodum. Yani o kamp alanında. Sonra bana bir iftira atıldı."

"Ne iftirası?"

"İftiranın ne olduğunu ben de bilmiyorum. Yani bana sadece şunu söylediler. Bunu yapmanı hiç beklemiyorduk atıldın."

"Eee?"

"İş bulmak benim için zaten zorken ordan neden atıldığımı da bilmemek çok sinirimi bozdu. Ben aklımca intikam alıcaktım."

"Nasıl intikam?"

"Şey cesedin yanında bir benzin varili bulmuş olmanız gerek."

"Cesedi mi yakıcaktın? Arkanda kanıt bırakmamak için."

"Hayır tabii ki. Onu öldüren ben değilim. Yakıcağım şey ceset değildi o ormanlık alandı ama sonra cesedi gördüm. Ters olduğu için bakmak istedim ve çevirdim. Gördüğüm an her şeyi bırakıp korkudan kaçtım zaten."

"Peki cesedin yanında kimseyi görmedin mi?"

"Büyük ihtimalle sudan sürüklenerek oraya gelmişti. Üstü sırılsıklamdı ve evet kimse yoktu."

"Kalabalık bir kamp alanı ve kimse görmedi mi?"

"Belki de onlar da görüp benim gibi korkmuştur. Bilmiyorum yani."

"Ya da kamp alanından biri öldürdü ve sudan sürüklenmiş gibi yapmak için suya ittirip geri çıkardı."

"Suya ittirip geri çıkarmasına gerek yok çünkü o kamp alanındaki göl kenarı cidden uzun bir yer."

"Sen cidden orda mı çalışıyordun?"

"Evet. İstersen araştır. Bulursun zaten."

"Yapacağın o yakma işi de bir suç biliyorsun di mi?"

"Ama yapmadım. O yüzden bence hiçç üstünde durmaya gerek yok."

"Neyse haklısın."

"Artık okey di mi? Benden şüphelenmiyorsun."

"Okey. İstersen gidebilirsin."

"Tch."

"Ne tch?"

"Gitmem ki."

"O niye?"

"Heeseung anahtarlar nerde biliyor musun?" dediğinde cebimi karıştırdım.

"Anahtar nerde?"

"Sorun da bu. Ben de bilmiyorum."

"Şaka yapıyorum de."

"Yapmıyorum."

"Kucağımdan kalk." dediğimde kucağımdan kalkıp yanıma oturdu. Ayaklandım ve anahtara bakmaya başladım ama yoktu.

"En son anahtarları sen kullandın. Nereye koydun?"

"Masanın üstündeydi."