Boy You Really Got My Soul | Heejake

18

"Heeseung Heeseung uyan."

"Efendim?"

"Jay arıyo."

"Kim?"

"Jay."

Gözümü açtığımda telefonu bana uzatmıştı. Telefonumu aldım ve açıp kulağıma dayadım.

"Alo?"

"Alo Heeseung. Nerdesin yine?"

"Ha ben mi Jaeyun'la-"

"NE?"

"Jaeyun'la değilim. Evdeyim."

"Heeseung."

"Jaeyun'layım Jay."

"Niye amk?"

"Çünkü sevgilim."

"NE?"

"Hay amına koyucam aynı soruyu sorup durma. Niye aradın?"

"Saate bakarsan anlarsın." dediğimde telefonu kulağımdan çekip saate baktım.

"Geç kalmışım."

"Evet geç kaldın ve hâlâ bu kadar rahat cevap verebiliyosun."

"Sonuçta geç kaldım. Hazırlanıp gelirim bir saate falan."

"Hadi bekliyorum. Jaeyun olayını da açıklayacaksın."

"Tamam Jay. Görüşürüz." dedim ve telefonu kapattım. Telefonu kenara koydum ve Jaeyun'a sarılıp geri gözlerimi kapattım.

"Sevgilim uyansana, işe geç kalmadın mı?"

"Biraz daha geç kalabilirim. Bir günden bir şey olmaz."

"Hadi Heeseung." dedi ve parmağıyla göbeğimi dürttü.

Göbeğimi dürten elini tuttum ve boynuma sardım.

"Sen kaşındın." dediğini duydum ve sonra aşağıda hissettiğim bir hareketlilik. Gözlerimi açıp Jaeyun'u durdurdum.

"Napıyosun?"

"Seni uyandırıyorum."

"Böyle yaparsan işe gidemem."

Omuzlarımdan beni geriye ittirdi ve kalkıp belime oturdu.

"Jaeyun çırılçıplaksın-"

"Kalk hadi." dedi ve hafifçe göbeğime vurmaya başladı.

"Niye çocuk gibi davranıyosun?"

"Sana içindeki çocuğu kaybetmemiş herkes çocuk olabilir demiştim."

"Dün gece sergilediğin performansı çocuklar sergileyemez. Bu yasak."

"Ya tamam belki-" demesine bırakmadan gövdemle beraber kafamı kaldırıp dudaklarımızı birleştirdim.

Elimi kafasının arkasına saçlarının arasına geçirdim. O da kollarını boynuma sardı.

Sebepsiz yere dudaklarını dudaklarımdan ayırdı. "Ne oldu?"

"Yeter bu kadar sana. Kalk işe git artık."

"Yarıda kestin. İşe gitmem için."

"Geri gelince kalanını hatta daha fazlasını alabilirsin ama şimdi gitmen gerek. Söz senin için geldiğinde yeni duş almış olarak çıkıcam karşına."