this is my last call to you •taekook•

6'★

Yorum yapmayı unutmayınn!!!

İyi okumalarr ✨

Elindeki tepsi ile kapının önünde dururken, dirseğiyle kapıyı açmaya çalışıyordu, taehyung. Başardığında içeriye doğru adımlamış ve ayağıyla kapıyı ittirmişti. Başını koluna yaslamış olan jungkook irkilmiş ve bakışlarını oraya çevirmişti.

Odanın bir köşesinde duran masanın üstüne bırakmış ve "otur ve ye." demişti. Jungkook kararsız hareketlerle yerinden kalkmış ve masaya doğru gitmişti. Bu sırada taehyung daha jungkook'un yeni kalktığı yere oturmuş ve bacak bacak üstüne atmıştı. 

Kasenin içindeki ramene bakmıştı bir süre jungkook. Dudak bükmüş ve kaseyi önünden itmişti hafifçe. Taehyung kaşlarını çatarken gözlerini kısmış ve sinirlerine hakim olmaya başlamıştı. Jungkook da bakışlarını taehyung'a çevirdiğinde karşılaştığı sert bakışlarla eleğini şaşırmıştı. "İçinde yumurta var." demişti kısık sesle. 

Taehyung yerinden kalkmış, bir kaç adımda vardığı masaya yaslamıştı kalçasını. Parmaklarıyla kasenin kenarını tütmüş ve rameni incelemişti kısa bir süre. "Ne o? Ne bekliyordun?" diye söylenmişti.

Jungkook cevap vermemiş, sadece susmuştu. Başını önüne eğmiş ve parmaklarıyla oynamaya başlamıştı. Taehyung ise bu tavırlardan dolayı oldukça sinirlenmiş, burnundan soluyordu. Yemeğe saygısızlıktı bu bir kere. Üstelik yemek hiç de kötü görünmüyordu. 

Kaseyi tekrar jungkook'un önüne iterken "ye." dedi. Jungkook elinde olan bakışlarını taehyung'a çıkardı. Dudaklarını büzüştürürken istemediğini açıkça belli etmişti. Buna karşın taehyung tek kaşını kaldırmış, eline aldığı çatalı yumurtaya batırmıştı. Öteki eliyle de jungkook'un suratını tutmuş ve ağzını açması için parmaklarıyla yanaklarını sıkmıştı. Jungkook suratını taehyung'un eli arasından çekmişti.

Daha da sinirlenmiş ve tekrar tuttuğu gibi yumurtayı ağzına sokmaya çalışmıştı. "Sana ye diyorum aptal! Yemek seçme şansın mı var sanıyorsun?". Jungkook bu sefer de taehyung'un çatalı tutan eline sertçe vurmuşken çatalın düşmesini sağlamış ve yerinden kalkmıştı. "Alerjim var!" diye bağırmıştı.

Taehyung bakışlarını kısmışken, "yumurtaya alerjim var... ama hala yememi istiyorsan, yerim." demişti jungkook. Bunu sanki bir koz olarak kullanıyor gibiydi. Aslında o da farkındaydı ki, ona hiçbir şey yapamazlardı. Belki aşağılayabilir, vurabilirlerdi fakat asla ölüme götürecek bir yola başvuramazlardı. Aksi takdirde onların elinde kalırdı her şekilde.

Taehyung dilini dudaklarının üstünde gezdirerek ıslanmasını sağlamıştı. Ardından önündeki çocuğun birdenbire kediden aslana dönüşünü izlemişti. Kendisi de jungkook'un düşündüklerini tahmin etmişti ve hak da vermişti. Ona birşey yapamazdı ve o da en az jungkook kadar farkındaydı.

"Aklınca benimle oyun mu oynuyorsun? Devam et o zaman." demiş ve sessizce gülmüştü tekrar dalga geçercesine. Arkasını dönmüş ve yatağına doğru gitmişti. Bu sefer yatağa uzanmış ve kollarını açarak vücudunu gevşetmişti. Jungkook ise göz devirip pencerenin önündeki sandalyeye oturmuştu.

Taehyung'un telefonu çalmış, uzandığı yerden konuşmaya başlamıştı. Kısa sürmüştü telefon görüşmesi. Gitmesi gerekiyordu. Yerinde doğrulmuşken jungkook'un sesini duymuştu. "Beni neden buraya getirdin? Başkalarına sevgilim diye tanıtmana gerek olmadan karakolda konuşturabilirdin."

"Ne duymak istiyorsun bilmiyorum ama ben bir işe başladıysam tam yaparım. Karakolda olduğumuz sürece tekrar aynı şeyleri yaşayabilirdin. Birileri gelip bu sefer seni öldürebilirdi. Karakolun aksine burası daha güvenlidir. Aşağıda gördüğün insanlar iyi insanlar olmayabilirler fakat sana da zarar vermezler."