🌼 ចិត្តស្អប់បង្កប់ស្នេហ៍ 🌼
/ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
នាងតូច អាន់ណា បានក្រោកពីដំណេកទៅតាមទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្លួន តែព្រឹកនេះចម្លែកត្រង់ថារាងកាយរបស់នាងដូចជាមានរបស់ធ្ងន់ម្យ៉ាងសង្កត់ពីលើ។
ពេលនាងបើកភ្នែកឡើង ក៏ឃើញថាខ្លួនឯងនៅលើគ្រែ និងមានរង្វង់ដៃកក់ក្តៅឱបនាងជាប់ ថែមទាំងមុខសង្ហាររបស់គេនៅជិតមុខនាងបង្កើយ។
" អ្នកប្រុស!លោកធ្វើអីខ្ញ៉ំ? "
នាងតូចស្លេស្លា ស្រវាបេះដៃរបស់គេចេញ តែវាមិនបានសម្រេចទាល់តែសោះ។
" ឡូឡាស្អីទាំងព្រឹកហ្អា? "
ណាមជុន បើកភ្នែកមកទទួលពន្លឺព្រះអាទិត្យទាំងមិនចង់ បើមិនព្រោះតែាមហលេងស្រែករបស់ អាន់ណា ទេនោះគេប្រហែលជាដេកដល់ថ្ងៃចាំគូទបាត់ទៅហើយ គេខានដេកលក់ស្កប់ស្កល់បែបនេះយូរមកហើយ។
" លោកមកដេកឱបខ្ញ៉ំបានយ៉ាងម៉េច!លែងដៃពីចង្កេះរបស់ខ្ញ៉ំទៅ "
ទោះបីជាគេបើកភ្នែកហើយក៏ដោយ ណាមជុន នៅតែមិនព្រមលែងឲ្យរាងកាយរបស់ អាន់ណា មានសេរីភាពដដែល។
" នាងឡើងមកដេកឲ្យខ្ញ៉ំឱបខ្លួនឯង "
" កុហក! "
" គិតថាខ្ញ៉ំចិត្តល្អបីនាងមកដេកជិតឬ? ភ្លេចហើយមែនទេថាខ្ញ៉ំស្អប់នាង រឿងអីខ្ញ៉ំចង់ដេកជិតនាង? "
ទៅបំផុតអ្នកកម្លោះក៏ព្រមលែងដៃពីចង្លេះមួយក្តាប់របស់នាង ពេលបានការដោះលែងហើយ អាន់ណា រហ័សក្រោកពីគ្រែទៅឈរនៅជិតទ្វាបន្ទប់ទឹក និងសួរទៅកាន់គេថា៖
" ហេតុអីលោកឱបខ្ញ៉ំ? "
" ស្មានថាជាខ្នើយឱប ព្រោះវាទន់ដូចគ្នា "
" លោក! "
" រំខានណាស់ "
និយាយរួច ណាមជុន ចុះពីលើគ្រែដើរចេញពីបន្ទប់របស់នាងធ្វើមិនដឹងទុកឲ្យ អាន់ណា ឈរមួម៉ៅតែម្នាក់នេះ។
នាងប្រាកដក្នុងចិត្តច្បាស់ណាស់ ថាខ្លួនគ្មានថ្ងៃដេកមមើឡើងទៅដេកលើគ្រែជាមួយគេជាដាច់ខាត រឿងអីនាងឲ្យគេកេងចំណេញលើរាងកាយដែរនោះ?
