🌼 ត្រូវបម្រើខ្ញ៉ំ 🌼
ក្រោយពីឲ្យកូនចៅទៅស៊ើបមើលពីប្រវត្តិ និងដឹងពីផ្ទះរបស់ អាន់ណា ហើយ ណាមជុន បានទៅរកនាងភ្លាមៗតែម្តង។
គ្រាន់តែបានឃើញសភាពផ្ទះរបស់ក្មេងស្រីហើយ គេមានកូនចិត្តលួចអាណិតបន្តិចបន្តួច បើធៀបនឹងផ្ទះរបស់គេវាខុសគ្នាដូចមេឃនិងដី តែពេលនឹកដល់រឿងដែលនាងធ្វើហើយ ក៏ធ្វើឲ្យគេខឹងវិញភ្លាម។
" ឯងមិនត្រូវចិត្តទន់នោះទេ ត្រូវតែប្រដៅក្មេងនេះចេញ "
និយាយឲ្យខ្លួនឯងបែបនេះរួច ណាមជុន បានចុះពីឡានទៅគោះទ្វាផ្ទះរបស់ អាន់ណា។
តុក/តុក
ប្រហែលប្រាំនាទីក្រោយមក ទ្វាផ្ទះត្រូវបានបើកឡើងដោយក្មេងស្រី។
រីឯ អាន់ណា វិញ កាលបើបានឃើញវត្តមានរបស់អ្នកកម្លោះហើយ ធ្វើឲ្យនាងភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង មិននឹកស្មានសោះថានឹងបានជួបគេម្តងទៀត។
ក្មេងស្រី សួរមកកាន់ ណាមជុន ទាំងសម្លេងញ័រថា៖
" លោកមកផ្ទះខ្ញ៉ំមានការអី? "
ណាមជុន មិនបានឆ្លើយឡើយ គេដើរចញលមកក្នុងផ្ទះតែម្តង ដោយគ្មានការអនុញ្ញាតពីម្ចាស់ផ្ទះ។
គ្រាន់តែបានឃើញអ្នកកម្លោះចូលមកក្នុងផ្ទះរបស់ខ្លួនទាំងមុខមាំបែបនេះ លោកយាយរហ័សចូលមកសំពះអង្វរស៉ំការលើកលែង
" លោកមកចាប់ចៅស្រីរបស់ខ្ញ៉ំមែនទេ សូមលោកក៉ំធ្វើបាបនាងអី "
ណាមជុន បានដើរទៅអង្គុយលើកៅអីមួយ ដោយមិខ្វល់ពីការអង្វររបស់ស្រ្តីចំណាស់អីបន្តិច បែរជានិយាយទៅរឿងផ្សេងទៅវិញ។
" មិនយកទឹកឲ្យភ្ញៀវបន្តិចទេឬ? "
ឮគេនិយាយដូច្នេះហើយ អាន់ណា ស្ទុះស្ទាទៅយកទឹកមកឲ្យគេភ្លាម។
" ខ្ញ៉ំមកនេះមិនបានចង់ចាប់ចៅស្រីរបស់លោកយាយដាក់គុកនោះទេ"
" បើចឹងលោកមកផ្ទះខ្ញ៉ំមានការអីទៅ ឬមកទារថ្លៃជំងឺ
ចិត្ត? "
" លោកយាយគ្មានសមត្ថភាពនោះទេ "
" បើចឹងលោកចង់បានអ្វីពីពួកយើងទៅ "
